به گزارش «نماینده» احسان ارکانی با اشاره به پذیرش عضویت ایران در پیمان اقتصادی شانگهای، گفت: پیمان شانگهای از مهمترین پیمانهای دنیا است. برای اولینبار بعد از انقلاب اسلامی، ایران در یک پیمان منطقهای بزرگ عضو شده است.
وی در خصوص اهمیت سازمان شانگهای، افزود: یکسوم مساحت خشکیهای زمین در اختیار کشورهای عضو این پیمان است و ۴۰ درصد جمعیت دنیا در این سازمان عضو هستند.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس تاکید کرد: چین و روسیه به عنوان دو عضو دائم شورای امنیت، عضو پیمان شانگهای هستند. علاوه بر این، هند و پاکستان به عنوان قدرتهای اقتصادی آسیا نیز در این پیمان عضو میباشند.
ارکانی افزود: ۲۵ درصد تولید ناخالص دنیا در اختیار اعضای این سازمان است که اهمیت استراتژیک و راهبردی سازمان شانگهای را نشان میدهد.
وی با بیان اینکه اتحاد و همکاریهای اقتصادی و امنیتی میان اعضای شانگهای، مبنای تشکیل این سازمان بوده است، گفت: با توجه به اینکه ایران با فشارهای اقتصادی و تحریمها روبروست، استفاده از ظرفیتهای گسترده اعضای شانگهای شامل چین، روسیه و کشورهای آسیای میانه موجب شکست حلقه محاصره و تحریمهای اقتصادی خواهد شد.
نماینده مردم نیشابور در مجلس اظهار داشت: استفاده از بازار این منطقه و تکنولوژیهای صنعتی کشورهای عضو بسیار مهم است. علاوه بر این ذخایر نفت و گاز ایران مورد نیاز کشورهای بزرگ عضو این پیمان مانند هند و پاکستان است.
ارکانی تصریح کرد: آمریکا همواره تلاش میکرد ایران که کریدور اصلی شمال به جنوب و شرق به غرب آسیا است را دور بزند و کشورهای دیگری را جایگزین ایران کند اما نتوانست هیچ کشوری را در منطقه جایگزین ایران کند، بنابراین عضویت ایران در این سازمان اتفاق خوب و مبارکی است.
وی بیان کرد: دولت باید بتواند از ظرفیتهایی که عضویت در این سازمان برای ایران فراهم میکند، استفاده کند زیرا صرف عضویت ایران در این سازمان مشکلی را حل نمیکند.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با بیان اینکه رویکرد نگاه به شرق در دولت سیزدهم تأثیر مهمی در عضویت ایران در این سازمان داشته است، گفت: مخالفت تاجیکستان یکی از علل عدم پذیرش عضویت ایران در سازمان شانگهای بود که با تغییر نگاه سیاست خارجی ایران برای تقویت ارتباط با کشورهای جدید، این مخالفت از بین رفت.
ارکانی گفت: با روی کار آمدن دولت سیزدهم نگاه جدیدی در سیاست خارجی شکل گرفت که موجب تغییر سیاستهای چین، هند، پاکستان و روسیه نسبت به ایران شد. دولت سیزدهم معتقد به تقویت ارتباط با کشورهای شرقی به جای ارتباط یکطرفه با کشورهای غربی است.