به گزارش «نماینده»، پس از برقراری اولین تماس «دونالد ترامپ» رئیس جمهور منتخب امریکا با رهبر تایوان – نخستین تماس تلفنی رهبران امریکا و تایوان بعد از ۳۷ سال – «شن دینگلی» استاد برجسته روابط بین الملل دانشگاه شانگهای تحلیل کرد: اگر ترامپ به عنوان رئیس جمهور  بخواهد با تایوان رابطه برقرار نماید واستقلال تایوان را به رسمیت بشناسد، حکومت چین باید رابطه با امریکا را قطع نموده و سفارت خود در این کشور را بسته و دیپلماتهای خود را از این کشور خارج کند.

دولت چین در ابتدا به تماس تلفنی ترامپ با رهبر تایوان با خویشتن داری واکنش نشان داد و اینطور وانمود کرد که برقراری این تماس خواسته رهبران تایوان بوده است. اما طبق گزارشات ارائه شده، تماس تلفنی با خواسته ترامپ انجام شده و در واقع ترامپ و مشاوران وی با این اقدام همسبتگی خود را با تایوان ابراز نموده اند.

در طی مبارزات انتخاباتی «دونالد ترامپ» همواره از سیاست های اقتصادی دولت چین انتقاد کرده و گفته است تعرفه ۴۵ درصدی در واردات از چین اعمال خواهد کرد. وی در طی چند روز گذشته نیز در صفحه توئیتر خود اشاره کرده است که چین هرگز اجازه امریکا جهت کاهش ارزش پول خود و مالیات بر واردات به امریکا را کسب نکرده و تاسیسات نظامی را در دریای چین جنوبی ساخته است.

این اقدامات چین بدون شک خشم ترامپ را برانگیخته است.

دونالد ترامپ هنوز به عنوان یک شهروند در ایالات متحده امریکا زندگی می کند و پست ریاست جمهوری را تحویل نگرفته است. بنابراین اظهارات او و اقداماتش به عنوان یک شهروند، نه تصمیم و موضع دولت امریکا تلقی می شود. اگر وی به عنوان رئیس جمهور با رهبر تایوان تماس تلفنی برقرار کرده بود، وضعیت بسیار متفاوت بود و قطعا دولت چین موضع متفاوتی در پیش می گرفت. به هر حال تایوان بخشی از دولت چین است و ایالات متحده امریکا نباید در این منطقه از چین دخالت کند، همانطور که دولت چین هاوایی و تگزاس را جزء قلمرو دولت آمریکا به رسمیت شناخته است.

در طول تایخ روسای جمهور آمریکا اقداماتی مشابه ترامپ انجام داده و بلافاصله از اقدام و اظهارات خود ابراز ندامت کرده اند. «بیل کلینتون» در سل ۱۹۹۵ به رهبر تایوان اجازه سفر به آمریکا را داد. چین بلافاصله برنامه موشکی علیه تایوان را تدارک دید.

بنابراین در دوره دوم «بیل کلینتون» سیاستی سخت مقابل تایوان در پیش گرفت و به چین سفر کرد تابه رهبران چینی بفهماند هرگز استقلال تایوان را به رسمیت نشناخته، رهبر آن را رئیس جمهور خطاب نکرده و همچنان از سیاست چین واحد با پایتختی پکن حمایت می کند.

«جرج بوش» در سال ۲۰۰۱ بعد از برخورد هواپیماهای آمریکا و چین گفت: امریکا هر اقدامی را جهت حمایت از تایوان انجام خواهد داد. اما روز بعد سخنگوی دولت امریکا گفت: امریکا همچنان از سیاست چین واحد حمایت کرده و سخنان رئیس جمهور به معنای استقلال تایوان نیست.

بنابران ترامپ در دوره ریاست جمهوری خود قطعا از استقلال تایوان سخنی نخواهد گفت و به علت اشتباهاتی که تاکنون در رابطه با چین مرتکب شده است، معذرت خواهی خواهد کرد.

اگر ترامپ به عنوان رئیس جمهور، با رهبر تایوان تماس برقرار کرده بود، قطعا روابط چین با امریکا قطع شده و امریکا نمی توانست کالاهای خود به ارزش ۱۲۰ میلیارد دلار را به چین بفروشد که در نتیجه آن ۲ میلیون نفر در آمریکا بیکار می شوند. سه میلیون توریست چینی سالانه از امریکا بازدید نمی کرد، دانشجویان چینی به کشور خود بازگشته و دانشگاههای امریکا بسته می شدند. چین دیگر در مسائل جهانی با امریکا همکاری نمی کرد و امریکا مجبور می شد، بدون همکاری چین با چالشهای جهانی مقابله کند.                          

ترامپ برای حقوق بشر و ارزشهای دموکراسی و ... اهمیتی قائل نیست و بیشتر بر روابط تجاری و منافع اقتصادی تاکید می کند. وی به احتمال زیاد پیمان ترانس پاسیفیک را لغو خواهد کرد، پیمانی که میزان صادرات چین را محدود می کند. درنتیجه از لحاظ تجاری و اقتصادی گزینه «دونالد ترامپ» برای چین بهتر از «هیلاری کلینتون» خواهد بود.

باید گفت که تحمیل تعرفه ۴۵ درصدی بر واردات آمریکا از چین (نظریه ترامپ)  اجرا ناشدنی و جنگ تجاری میان چین و آمریکا غیر قابل تصور است. چین حدود ۴۴۰ میلیارد دلار کالا به آمریکا صادر می کند. با تحمیل ۴۵ درصد تعرفه، قطعا چین نمی تواند این حجم عظیم کالا را به کشور امریکا صادر کرده در نتیجه تعداد زیادی از مردم چین بیکار خواهند شد. اما چین قطعا از امریکا انتقام خواهد گرفت و با تحمیل تعرفه بر صادرات امریکا به چین هزاران آمریکایی بیکار خواهند شد. بنابراین یک رهبر عاقل روابط متخاصم را در حوزه تجارت حاکم نخواهد کرد. به نظر من در نهایت ترامپ جهت حل مشکل تجاری با چین وارد مذاکرات دوجانبه خواهند شد.

تایوان بخشی از چین است، درست قسمتی از سرزمین اصلی چین که در این مورد اجماع بین المللی وجود دارد. تا سال ۱۹۴۹ امریکا چین را به رسمیت می شناخت اما بعد از انقلاب «مائو تسه تونگ» در سال ۱۹۴۹ حکومت وقت امریکا جزیره کوچک تایوان را به عنوان چین واحد به رسمیت شناخت که  اقدامی مسخره آمیز بود، یک جزیره با مساحت اندک و جمعیت کم نماینده یک سرزمین پهناور با جمعیت انبوه. در سال ۱۹۷۹ «جیمی کارتر» رسما پکن را به عنوان پایتخت چین به رسمیت شناخت و از آن به بعد دولت آمریکا سیاست چین واحد با پایتختی پکن را به رسمیت شناخته است.

در واقع تایوان در عرصه بین المللی نمی تواند به عنوان کشوری قلمداد شود که با آمریکا در مورد موضوعات مهم و حساس مانند برنامه هسته ای کره شمالی، برنامه هسته ای ایران و جنگ علیه تروریسم همکاری کند. اگر آمریکا در زمان ترامپ بخواهد تایوان را مستقل دانسته و با آن ارتباط رسمی برقرار کند، قطعا باید ارتباط رسمی خود با چین را قطع کند. این موضع دولت چین است.

همانطور که گفته شد تایوان قسمتی از چین است و امریکا بدون اجازه چین نمی تواند به این منطقه اسلحه بفروشد. اما در ایالات متحده امریکا سه قوه (مقننه، مجریه و قضائیه) وجود دارد. کنگره سیاست فروش تسلیحات به تایوان را تنظیم می کند. جهت مذاکره با دولت امریکا در این مورد دولت چین کار سختی پیش رو دارد و دولت چین جهت رسیدن به سرمایه، بازار مناسب، تکنولوژی و فن آوری در آمریکا، فروش تسلیحات آمریکا به تایوان را فعلا نادیده می گیرد. اما زمانی که قدرت چین افزایش یافت، قطعا این مورد را تحمل نخواهد کرد.

رامپ تاکنون بی نظمی هایی در سطح بین المللی ایجاد کرده است که انتظار می رود با لغو TPP که به تجارت در جهان نظمی خاص بخشیده و روابط تجاری ژاپن، آمریکا و ده کشور دیگر را تنظیم کرده است و  توافق پاریس، بی نظمی هایی در سطح بین المللی ایجاد کند. اگر آمریکا در زمینه تجارت و مسائل محیط زیست، آب و هوا با بقیه جهان همکاری نکند، قطعا جهان دچار هرج و مرج و بی ثباتی خواهد شد.

در دوران ترامپ قدرت ایالات متحده آمریکا در سطح بین المللی کاهش خواهد یافت. بوش با حمله به عراق از قدرت امریکا کاست. در دوره ترامپ خروج این کشور از TPP قطعا قدرت این کشور را کاهش خواهد داد. ترامپ در طی مبارزات انتخاباتی خود گفته است: «من می خواهم قدرت امریکا را افزایش دهم.» اما با توجه به اظهارات و سیاست هایی که تاکنون مطرح کرده است قطعا قدرت امریکا را در سطح بین المللی کاهش خواهد داد.