به گزارش نماینده، حجتالاسلام سید مهدی طباطبایی متولد ۱۳۱۵ رفسنجان از پیشگامان مبازرات ضداستعماری و ضداستبدادی و از یاران سید ابوالقاسم کاشانی در نهضت ملی شدن صنعت نفت که از یاران و همفکران شهید نواب نواب صفوی به شمار میآید؛ طباطبایی در دوران مبارزه با رژیم ستمشاهی از مبارزان صف اول انقلاب اسلامی بود و بعد از آنکه در سنگرهای چون نمایندگی مجلس به دفاع از انقلاب اسلامی پرداخت.
وی از اساتید مشهور اخلاق در تهران محسوب میشود در فتنه ۸۸ مواضع قاطعی علیه جریان فتنه گرفت و تاکید کرد که همگان باید از ولیفقیه و مقام معظم رهبری تبعیت کنند. با توجه به سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به سراغ حجتالاسلام طباطبایی رفتیم تا با وی درباره تهدیدهای انقلاب اسلامی گفتوگو کنیم؛ متن این مصاحبه تفصیلی ازنظرتان میگذرد:
از اینکه وقت خود را در اختیار ما قرار دادید، تشکر میکنیم. با توجه به اینکه در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی قرار داریم و یکی از ضربات و تهدیدهایی که بر انقلاب اسلامی وارد شد، فتنه ۸۸ بود که شما نیز اشاره کردید، سوال مهمی در این زمینه وجود دارد آن این است که پرداختن به فتنه چقدر مهم است، هماکنون جریان فتنه در چه وضعیتی قرار دارد و آیا برای دفاع از انقلاب باید مدام جریان فتنه را گوشزد و برای مقابله با آن راهکار ارائه کرد؟
بسمالله الرحمن الرحیم. در خصوص بقای انقلاب و محکم کردن استوانههای آن از روز اول پیروزی تا امروز، غالباً افراد با صداقت، درستکار و افرادی که درد انقلاب و عزت انقلاب را شناخته و میدانند و میدانستند، برای انقلاب کار کردند. ولی همیشه آن طور که امام خمینی(ره) فرمودند سفرهای پهن شد و برخی آمدند و نشستند و بدون اینکه بفهمند انقلاب چه بوده است، عمل کرده و میکنند و همه روزه به این انقلاب لطمه و صدمه وارد میشود.
خوب است به فرمایشات مرحوم امام خمینی(ره) باز گردیم که اوایل انقلاب مطالبی در این زمینه فرمودند که مسلمانان و مردم باید همیشه به نکات مهم درباره عظمت و اهمیت اسلام توجه کنند؛ هر سالی از اول تا به حالا فتنه و فتنههایی به وجود آمده و بحمدالله همه خاموش شده است و فتنه اخیر نیز فتنه ۸۸ بوده است. همان گونه که مستحضر هستید فتنه ۸۸ با به وجود آمدن ۹ دی خنثی شد.
اما امروز هم اتفاقی در حال رخ دادن است که مناسب کشور نیست. اگر مردم به یکدیگر اعتماد نکنند و هر روز یک بار مسئولان کشور را متهم کنند یا زیرسؤال ببرند، به گونهای که اعتبارها از بین برود، هیچ وقت برای هیچ کس حُرمتی باقی نمیماند. البته معنای این حرف این نیست که هیچ کس حرفی بیان نکند، هیچ افشاگری انجام ندهد و هیچ مفسدی را معرفی نکند، همه چیز باید سَر جای خودش باشد و نباید به گونهای باشد که پخته و کار نشده، صحبت و شایعه پراکنی کرد و مشکل ساز شد.
اعتبار نظام، اعتبار دین است؛ اعتبار دین، اعتبار انقلاب است و اعتبار انقلاب، اعتبار اجتماع و خانواده است و همه این مسائل به هم متصل است و اعتبار مسئولان است. مگر میتوان به مسئولان اعتماد نکرد و انقلاب را حفظ کنیم؟ وقتی هر روز در هر دولتی گفته شود، یک نفر بد است و روز بعد در دولت بعدی میگوییم نفر بعدی بد است، پس چه کسی خوب است؟ ما هماکنون به گونهای عمل میکنیم که هر که روی کار آید، بگوییم گذشته بد بود. بنابراین نتیجه آن این میشود که ما از ابتدای انقلاب تا حالا هیچ آدم خوبی نداشتیم. آیا این حرف صحیح است؟ این غلط است که بگوییم از ابتدای انقلاب هیچ مسئول خوبی نداشتیم و این حرفها جز فتنه چیز دیگری نیست. ما اگر هر کسی را زود متهم کنیم، کار صحیحی نیست.
هماکنون برخی میگویند دولت قبلی به کل منفی بود.
قبل از آن نیز میگفتند دولت قبلی بد بود. این مدل حرف زدن ناپسند است. باید به مفاسد و مشکلات اشاره کنیم ولی نباید بگوییم، افراد بد بودهاند. ما باید اصولی را بشناسیم و اگر آن اصول را نشناسیم مشکلات بیشتر میشود. نمیگوییم که دولتها خالی از اشکال بوده است، ولی نباید اینقدر به دولتها اشکال بچسبانیم. مخصوصاً برخی بزرگان و آقایان، دقیقاً چیزی که دیروز سالم میدانستند، امروز ناسالم میدانند و مردم متحیر میشوند که کدام حرف را قبول کنند.
تسنیم: در مورد اشخاص یا دولتها؟
گفته شد آقای احمدی نژاد کسی است که آن قدر کلماتش قشنگ و پاکیزه است که باید در کتابهای درسی نوشته شود، حالا چرا یک دفعه میگوییم او اصلاً کار نکرد یا عبارتی به کار میبریم که شخص را زیر سؤال ببریم؟ ما نباید بگوییم این افراد را فراموش کنید یا بگوییم که آن روز که تمکین کردی، مطالعه نداشتی یا امروز که نقد میکنی، مطالعه نداری.
برخی ا به جان هم افتادهاند به حدی که دائم میخواهند اصولگرا، اصلاحطلب واصلاحطلبان اصولگرایان را ضایع کنند. به حدی که نمیشود زندگی کرد. چیزی که برای من مهم است این است که ما هرچه قدر به سالگرد انقلاب اسلامی نزدیک میشویم باز باید دستاوردهای انقلاب را به یاد بیاوریم و نیروهای ارزشی را که از اول پایبند بودند و تا حالا هم پایبند هستند و البته خطاهایشان هم کم بوده است، یاد کنیم. به طور کلی هیچ کس را نمیتوانیم بگوییم خطا نمیکند، ولی کمترین خطاکار را باید بشناسیم. اگر پرخطاها را به جای کمخطاها ببینیم، اشتباه برای آیندههای ما خواهد بود.
یعنی اشتباه در هر دولت یا گروهی باشد، اشتباه است.
اشتباه در هر زمانی اشتباه است. در حال حاضر مهم این است که بدانیم دلها از هم فاصله گرفته و نشانه فاصلهها این بدگوییها و بدرفتاریها است. اعتماد مردم ضربه خورده و وحدت مردم لطمه دیده است.
از چه مقطعی و به چه دلیلی این وحدت آسیب دید؟
ببینید اکنون چقدر بین مردم مرافعه داریم؟ چقدر پرونده در دادگاه تشکیل میشود؟ چه کسانی از شکست دیگران لذت میبرند؟
از ابتدای انقلاب تاکنون یک دسته دیندار، یک دسته دینمدار و یک دسته دینندار بودند. دینندارها همیشه غالبند چون وقیح و رک و پررو هستند. از هیچ گفتهای باکی ندارند، اما دیندارها مراعات میکنند. هر حرفی نمیزنند مبادا تهمت باشد و از هر دروغی و هر کار زشتی خودداری میکنند.
نکته دیگر این است که باید بدانیم انگیزههای مردم به رشد انقلاب را نباید به یاس تبدیل کنیم. لذا آنچه در رابطه با حفظ نظام، دستاوردها، رهبری و موقعیت مرجعیت است، باید حفظ شود. همچنین باید از فتنهها درس بگیریم و در آینده راه را برای ایجاد فتنه جدید قبل از اینکه به فتنه تبدیل شود، ببندیم. در حدیث داریم که "چشم فتنه راکورکنید". کورکردن چشم فتنه این است که بامردم مهربان باشیم و کنار بیاییم و وحدت مردم راحفظ کنیم. تاجایی که مقدور است از فروپاشی و بهم ریختگی وحدت جامعه و محبت مردم جلوگیری کنیم.
در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی هستیم. چقدر وحدت نیروهای انقلاب ضرورت دارد؟
باید توجه کنیم که وحدت ملی میخواهیم یا وحدت انقلابی. در واقع حفظ وحدت ملی به وحدت انقلابی است و وحدت انقلابی بستگی به حفظ وحدت عقلا دارد. نه افراد عصبی، کم ظرفیت و تندخو. عقلا افرادی هستند که از شکست دیگران لذت نمیبرند. از پیروزی کشور و موفقیت ها درکشور لذت برده و از شکست رنج میبرند. قبل از آنکه شکستی باشد، اظهار نمیکنند و از هرچیزی که به وحدت و یگانگی مردم ضربه بزند، خودداری میکنند.
مجلس در راس امور است. مجلس باید همیشه وحدت جامعه را با وحدت خود حفظ کند، چراکه نمایندگان مجلس نمایندگان همه اقشار مردم هستند و اگر وحدت خود را حفظ نکنند، وحدت مردم هم از بین میرود. همچنین باید توجه داشت که شنیدن حرف مخالف نشانه و شرط عقل است. باید حرف طرف مقابل را گوش کرد. در تاریخ هم داشتیم. در زمان مصدق از مشهد به تهران آمده بودم. در آن زمان طرفداران مصدق در بیرون پارک لاله جمع میشدند و بدترین فحشها را میدادند. خب بدهند. کشور که بهم نمیخورد. با اینکه بدترین سخنان را مطرح میکردند. عاقل از گفتن حرف جاهل نمیترسد و فقط مراقب است جاهل با وقاحت توهین نکند.
به عنوان یک روحانی آشنا به مسایل اخلاقی از نمایندگان میخواهم؛ مواظب خود باشید و در مورد اخلاق خود بیش از گذشته به فکر اصلاح باشید و آنچه در توان دارید به حلم، شرحصدر و حوصلهتان بیفزایید تا انشالله در دوره آینده اگر رأی آوردید مجلسی مزین داشته باشیم و اگر رای نیاوردید فردی محترم در جامعه باشید.
در مورد تحمل شنیدن صدای مخالف و نیز استفاده برخی از مسئولان از کلماتی مانند بیسواد و یا استفاده از واژههای رکیک در قبال منتقدان و نحوه برخورد با منتقدان دولت، نظر شما چیست؟
اساسا، منتقد نقد به کلام دارد و به موضوع اشاره میکند نه به شخص. الان ادبیات منتقدین هم تبدیل به توهین شده است. مذاکرات مجلس قدیم از دوره اول و زمان شاه را ببینید. وکلای مجلس در هنگام اعتراض میگویند: "اخطار؛ آقای رئیس لطفا بفرمایید کلماتشان را اصلاح کنند". این "دو دو" گفتنها زشت است. امروز طعنه و متلک به عنوان نقد مطرح میشود و ما باید آرامش کشور و مردم را حفظ کنیم، تقاضا داریم هرکس تریبون به دست دارد باید سه کار انجام دهد؛ اول اینکه باید حرمت تریبون و روزنامه و قلم و خطبه را حفظ کند. هر کس در جایگاهی که قرار میگیرد و قلمی را در دست میگیرد، اگر قلم، جای گفتن و شنیدن نداشته باشد یعنی آن فرد، عقل درستی ندارد.
میگوید "ناکسی گر از کسی بالا نشیند عیب نیست؛ جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است". هرکسی جای خودش را پیدا میکند. متاسفانه از کسانی که انتظار آرامش دادن داریم، اضطراب از خود ساطع میکنند و کسانی که باید در حفظ حرمتها بکوشند، حرمتها را به باد میدهند. ما آدمهایی داریم که مردم را به هیجانات نافرجام وارد میکنند و گاهی حرفهایی زده میشود که حرمتها میشکند و دلها میرمد و رنجشها زیاد میشود و این نشانه بیعقلی و بیتوجهی است و اگر این را رها کنیم میگویند این نظام ناکارآمد است، ما به دو نفر و ده نفر کاری نداریم.
اخیرا به یکی از بانوان مجوز خوانندگی داده شده و سیدی اثر او نیز منتشر شده است، نظر شما در مورد ترویج تکخوانی زنان از سوی دستگاه فرهنگی کشور و سایر موضوعات فرهنگی مانند حجاب و سینما، چیست؟
من در این مورد خاص اطلاعاتی ندارم. اما درهر صورت، هرکاری که خلاف شرع باشد در درجه اول مراجع قطعا در مورد آن موضع خواهند گرفت و حرف خواهند زد و قطعا پیشگیری خواهد شد و به مصلحت هم نیست که ما مطرح کنیم. البته باید با آنچه که خلاف شرع باشد، برخورد مناسب کرد.
نظر شخصی شما در مورد تکخوانی زنان در جمهوری اسلامی چیست؟
در مورد این موضوع فرهنگی در جامعه، تکخوانی زنان خوب نیست و کشور هم با این کار مبارزه خواهد کرد.البته ممکن است بخشی از جامعه استقبال کنند، اما معیار دین است.
برخی میگویند این نظر امام (ره) بوده است.
اینکه میگویند نظر امام (ره) این بوده، من این موضوع را از امام سراغ ندارم. از همان بعضی ها سند بخواهید والبته بر فرض مثال هم اگر نظر فقهی بوده که این نظر امام(ره) باشد، اما نظر مراجع امروز شرط است. چرا که اسلام اینطور نیست که بگوییم به گذشته برمیگردد، باید به امروز برگردیم.
درباره وضعیت سینمای کشور و برخی مفسدههای مربوط به این بخش چه توصیهای دارید؟
هرچه که در سینما، تئاتر، فیلمها و سیدیها، خارج از چارچوب نظام باشد، مطلوب نیست. نظام جمهوری اسلامی دست من و او نیست، بلکه دست فقها و دست مراجع دینی است و بر اساس مسائل و قوانین جاری کشور است و لذا در این مورد باید خودشان تصمیم بگیرند. اما از نظر ما هر مفسدهای شرعا حرام است. در سالگرد انقلاب حرفهایی ممکن است در تمجید انقلاب مطرح شود، اما به ضرر انقلاب باشد یا یک حرفهایی به عنوان کاربرد انقلاب باشد، اما در عین حال، کاربرد انقلاب را کُند کند.
گاهی چیزی برای اینکه چهره اسلام را کریه و زشت نشان دهند طرح میشود، اسلام مانند یک صورت است و اگر آن بر هم بزنند و صورت دیگری ارائه کنند، طبیعتا زشت میشود. برخی در مورد دستاوردهای انقلاب مطلبی مینویسند که دستاورد انقلاب نیست. ارباب قلم، نویسندگان و گویندگان باید به گونهای برخورد کنند و بنویسند که حفظ حرمتها و نگهبانی از حریمها حتما رعایت شود و شما دوستان رسانه هم اخباری که از مردم میگیرید طوری باشد که مردم را به اندوه فرو نبرید چرا که با این کار مشکلی بر مشکل بیفزاییم.
منبع: تسنیم