به گزارش نماینده به نقل از روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران؛ عضو دپارتمان کارگردانی معاونت فرهنگی و آموزش انجمن سینمای جوانان ایران و یکی از طراحان سوالات آزمون سراسری دوره جدید آموزش فیلم سازی انجمن در خصوص تغییر روش طراحی سوالات آزمون کتبی در دوره جدید از تستی به تشریحی گفت: طی سالیان گذشته امر برگزاری آزمون ورودی در انجمن سینمای جوانان ایران بهصورت سنت درآمده، باید توجه داشت اگر در این رمحله دستهبندی مناسبی صورت نگیرد میتواند به فرآیند آموزشی صدمه وارد کند. از سوی دیگر، برای حفظ سطح کیفی دوره، گزینش افراد علاقهمند نیز اجتنابناپذیر به نظر میرسد. همچنین با توجه به تعداد متقاضیان شرکت در دوره آموزش فیلمسازی انجمن سینمای جوانان ایران، ضرورت وجود یک آزمون برای گزینش هنرجویان را برای ما یادآور میشد.
وی افزود: باید تأکید کنم با توجه به ماهیت هنر و به خصوص سینما، تاکنون شیوهای مطمئن و قطعی برای انتخاب بااستعدادترین متقاضیان فیلمسازی به وجود نیامده و هیچ آزمونی نمیتواند ادعا کند، میتواند بااستعدادترینها را گزینش کند. بنابراین تلاش کردیم آزمونی طراحی کنیم تا بتواند کمابیش، علاقهمندترینها را مشخص کند. سنجش میزان علاقهمندی در قالب سؤالات تستی شیوهی مناسبی نیست. مگر در قالب تعداد سؤالهای بسیار بالا در حدود ۴۰۰ الی ۵۰۰ سؤال که در روشهایی مانند روش سنجش گاردنر که در آن شیوه، بازهم با ترکیب سؤالها تستی و تشریحی میتواند به نتیجه قابل قبولی دست پیدا کند. پس در مرحله طراحی سؤال ناگزیر بودیم شیوهای را اتخاذ کنیم که در قالب آن اساتید با داوطلبان رو در رو شوند.
زاهدیان تصریح کرد: فراموش نکنیم این اساتید و مدرسان قرار است در طول برگزاری دوره با هنرجویانی سروکار داشته باشند که خود آنها را برگزیدهاند. در حوزه علوم انسانی و هنر، هنوز هم مصاحبه بهترین روش سنجش معیارهای موردنظر است. در مرحله اول سؤالات کتبی به شیوهای طراحی شد تا معیاری به دست مصاحبهکنندگان بدهد که با استفاده از این معیارها، وارد گفتگو با داوطلب شوند. برای مثال، سؤالی چون: این فیلم را میپسندم زیرا... به مصاحبهکننده کمک میکند بر سر موضوعی مشترک با داوطلب به بحث و گفتگو بنشید. درنتیجهی این گفتگو میتوان از کلیات وارد مباحث جزئیتر شد و ضمن آن به معیارهای موردتوجه داوطلب دقت کرد.
وی در خصوص انگیزهای طراحی سوالات آزمون و روش های در نظر گرفت در خصوص طراحی سوالات به خصوص افزود: هرکدام از سؤالها بهگونهای طراحیشدهاند تا بتوانند بخشهای متفاوتی از انگیزه، میزان علاقه، وجود نگاه شخصی، میزان توجه به جزئیات را در داوطلبان هدف گرفته باشد. برای مثال سؤال صبح از خواب بیدار میشوید و متوجه میشوید که همه دارند به زبانی ناآشنا صحبت میکنند که شما متوجه نمیشوید: این امکان را فراهم میکنند که میزان توجه داوطلب به روابط علت و معلولی، تجسم فضا، نوع واکنش به فضاسازیها و غیره روشنتر شود. یا سؤال اتاق موردعلاقه خود را توصیف کنید: قابلیت تجسم، زیباییشناسی رنگ و هارمونی داوطلب را ارزیابی میکند. یا سؤال کتابهایی، فیلمها و آثاری که خوانده یا دیدهاید یا در حسرت خواندن یا دیدنش هستید را نام ببرید: به مصاحبهکننده کمک میکند میزان علاقهمندی داوطلب به هنرها و تلاش او در این حیطه را نشان میدهد. اشاره به نمونهها میتواند کمابیش نمایی از ذائقهی هنری داوطلب در اختیار قرار دهد.
زاهدیان در ادامه با توضیح روش ها و دستورالعمل های ارائه شده جهت مرحله مصاحبه حضوری گفت: همراه سؤالهایی که طراحی شد دستورالعمل و راهنمایی نیز برای مصاحبهکنندگان ارسال کردیم. دستورالعملهایی که در آنها ایدهها و انگیزههای سؤالهای آزمون توضیح دادهشده بود و نشان میداد جواب کسبشده از داوطلب در مرحله مصاحبه چطور نمود پیدا میکند. برای مثال اگر داوطلبی میتوانست به شاخههایی از هنر اشاره کند که ارتباط منطقی و ارگانیک میان آن شاخهها برقرار باشد، خط مشخصی را در رویکرد خود به مقوله هنر ترسیم میکند. به همین اندازه توجه به میزان علاقهمندی، استعداد و دانش وی کار راحتتری است اما داوطلبی که این خط مشخص را ترسیم نمیکند و انسجام کمی بین علایق او وجود دارد کار را برای فرد مصاحبه شوند سختتر میکند. در اینجا باید تأکید کنم هدف این آزمون سنجش میزان علاقهمندی داوطلب بدون توجه به اشراف او به مقوله خاصی از هنر یا سطح دانش و محفوظات وی از اطلاعات هنری است. با این دستورالعمل فرد مصاحبهکننده میتواند خط کمرنگ و اشتراکان موجود در علایق چنین داوطلبانی را نیز شناسایی کند یا اینکه توانمندی تشخیص میزان علاقهمندی وی را داشته باشد.
عضور دپارتمان کارگردانی و طراح سوالات آزمون سراسری دوره جدید آموزش فیلم سازی انجمن سینمای جوانان ایران در توضیح هدف تعیین رنج سنی ۱۷ الی ۲۵ سال به عنوان گروه هدف آموزشی خاطر نشان کرد: یکی از رویکردهای اصلی انجمن در روش آموزشی جدید این است که داوطلب آموزش فیلمسازی را از سنین نوجوانی آغاز کند. چراکه بیشتر افرادی که بعد از اتمام دوره تحصیل چه در رشتههای مرتبط و یا غیر مرتبط و یا باسابقه فعالیت در حوزه فیلمسازی متقاضی شرکت در دورههای آموزش فیلمسازی انجمن میشوند بیشتر با اولویت کسب درآمد اقدام به استفاده از این دورهها میکنند. از سویی هم انجمن علاقهمند است نوع نگاه جدیدتری را به سینما ارائه کند. مأموریت انجمن در پرورش نسلی است که بتواند کمی مرزهای سینما را توسعه دهد. از این رو توجه به این گروه سنی امکان پرورش و کشف فیلمسازانی با چنین قابلیتهایی را افزایش میدهد. هدف دوم همگنتر کردن کلاسهای آموزشی نیز هست. چراکه در صورت همگن نبودن هنرجویان و وجود تفاوتهایی در سطح دانش یا علاقهمندی سرعت و کیفیت آموزش تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.
وی همچنین در توضیح اهداف انجمن در خصوص کم کردن ظرفیت کلاس ها در دوره جدید آموزشی گفت: باید توجه داشته باشیم، که فیلمسازی یک فن عملی است نه یک دانش تئوریک. هنرجوی انجمن باید درگیر فعالیت عملی فیلمسازی باشد. از طرفی هنرجویان باید فرصت برابری برای تمرین و کار با ابزار در اختیار داشته باشند. و نیز اساتید برای هریک از هنرجویان خود میباید فرصت کافی برای شناخت و تقویت مزیتهای هنرجویان خود در اختیار داشته باشند. اینها همه اهدافی هستند که با بالا رفتن تعداد هنرجویان در کلاسها مختل خواهند شد. ذات آموزش عملی این ظرفیت محدود را به سیستم آموزشی تحمیل میکند. از سویی هدف انجمن برقرار کردن رابطه استاد و شاگردی بین مدرسین دوره و هنرجویان است. رابطهای که با وجود این ظرفیت محدود میسر خواهد شد. باور داریم برقراری ارتباط دوستانه، فکری و کاری ظرفیت آموزشی را بالا خواهد برد.