نماینده؛ امیر ابراهیم رسولی/ هر وقت علی مطهری راجع به مطلبی، موضع می گیرد یا راجع به موضوعی صریح صحبت می کند می گویند پدر مرحومش شهید مطهری هم همین گونه بود اهل ملاحظه نبود آزاده بود. او هم همینطور است.
اتفاق تأسف انگیز لغو انتخابات هیئت نظارت بر مطبوعات در صحن مجلس جهت معرفی یک نماینده آنچنان تلخ بود که شاید تا مدتها از اذهان خارج نشود و در این بین نام علی مطهری با آن گره خورده است. به نظر بسیاری از نمایندگان ملت که مصاحبه های آنان نیز موجود است در حالی که انتخابات داخل کمیسیون فرهنگی طبق روال قانونی انجام و دو نفر که آراء بیشتری داشتند به صحن معرفی شدند این آقای مطهری بود که رأی کمتری داشته و نتوانسته جزء معرفین باشد و آقای رئیس نیز با تذکر ساده ای انتخابات را در موعد مقرر لغو می کند.
سخن ما با آقای رئیس نیست که البته قدرت دارد و به نظر بعضی نمایندگان با تشخیص خود عمل کرده نه آیین نامه، اما آقای مطهری که دم از حق و عدالت و انصاف می زند و به آزادگی مشهور شده چگونه تاب آن دارد به خاطر منافع شخصی اینچنین حقوق نمایندگان مردم و قانون پایمال شود.
ما به رابطه فامیلی آقای رئیس و آقای مطهری کاری نداریم اما بالاخره مصاحبه های بعضی نمایندگان نشان می دهد این شائبه ها در قضاوت آنان بی تأثیر نبوده و نیست.
آقای مطهری عزیز، برادر من خوب رأی نیاورده ای بپذیر و به نمایندگان مردم احترام بگذار. چطور سال گذشته که با همین روال کار انجام شد ابهامی نبود، برداشتی و مصلحتی در کار نبود چه شد تا شما انتخاب نشدی دنیا تپید.
عملکرد هیئت رئیسه محترم مجلس در این مورد و بعضی موارد دیگر که با اعتراضات نمایندگان مواجه شده نشان از ابهاماتی دارد که می توان نمود آن را در انتخابات اخیر هیئت رئیسه دید. آنجا که آقای رئیس در حالی که تنها کاندیدای شاخص است حدود ۱۸۰ رأی می آورد و رئیس می شود و نائب او با رأیی مرزی موفق به حضور در هیئت رئیسه می شود. به نظر می رسد آقایان پیام آراء خود را در انتخابات هیئت رئیسه درک نکرده که این گونه عمل می کنند.
و اما سخن آخر اینکه بهتر است آقای مطهری در کمال شهامت با همان روحیه حق طلبی خود این قائله را ختم کند و با شجاعت بگوید که در مقایسه با دو نفر دیگر رأی کمتری داشته و طبق آیین نامه کمیسیون حداقل دو نفر را باید معرفی کند که کرده و او با پذیرفتن این واقعیت و حقیقت باعث شود تا در اولین جلسه علنی، انتخاباتی که بی دلیل برگزار نشده به روال قانونی و طبیعی برگزار شود و همکارانش هم از وی خاطره ای خوب به یادگار ببرند و البته داستان آقای رئیس حکایتی دیگر است که فرصتش در این مجال نیست.