پایگاه اطلاع رسانی «نماینده» در راستای وظیفه اطلاع رسانی خود و به منظور شناخت کامل تر رئیس جمهور اسلامی ایران به تناوب، گوشه هایی از زندگی نامه دکتر حسن روحانی را منتشر می نماید. منبع این مطالب «جلد اول کتاب خاطرات دکتر حسن روحانی (۱۳۴۱-۱۳۵۷)» می باشد که در سال ۱۳۸۸ توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است.
در قسمت یازدهم از این مجموعه، حسن روحانی از اولین باری می گوید که نام امام خمینی (ره) به گوشش خورده است:
يكي از نكاتي كه برايم خيلي جالب بود، تجليل از آيت‌الله خميني آن هم از زبان مرحوم علامه سمنانی بود. سال ۱۳۳۹، سال اوج قدرت آيت‌الله بروجردي و عظمت ايشان بود. در ميان بقيه‌ي علما و مراجعي كه بعد از مرحوم آيت‌الله بروجردي زعامت را برعهده گرفتند، چهره معروف و شاخصي در آن زمان نبود و عامه‌ي مردم به‌ويژه در شهرستان‌ها با آنها آشنا نبودند. حتي نام آيات عظام گلپايگاني، مرعشي، ميلاني، خوانساري، حكيم و خويي هم كمتر شنيده مي‌شد. از امام كه اصلاً خبري نبود و نام ايشان كمتر زبانزد خاص و عام بود، چه بسا اكثر مردم قم، نام آيت‌الله خميني را نشنيده بودند. البته امام در ميان شاگردان خود خيلي محبوب بود و از او به نام «حاج آقا روح‌الله» و يا «حاج آقا» ياد مي‌كردند ...
يكي از روزها كه در خدمت آقاي علامه بوديم، راجع به علماي قم و سفر چند سال قبل ايشان به قم بحث شد. ايشان ماجراي سفرش به قم را توضيح مي‌داد و در ضمن بحث، شروع به تجليل از امام كرد. در آن جلسه ايشان گفت: اينكه «حاج آقا حسين»»، (مقصودش آيت‌الله بروجردي بود) امروز مرجع است، اين را خدا خواسته كه رياست و زعامت شيعه به او سپرده شود. اين اراده‌ي خداست و مربوط به اعلميت آيت‌الله بروجردي نيست. ما هم براي ايشان دعا مي‌كنيم، اما از لحاظ علمي، حاج آقا حسين خيلي باسواد نيست. در قم شخصي هست كه شما ممكن است او را نشناسيد و ايشان آقاي خُمُني است كه خيلي باسواد است. مرحوم علامه، خميني را خُمُني تلفظ مي‌كرد و براي ما آن همه تجليل و تعريف كمي تعجب‌آور بود و مي‌خواستيم بدانيم كه آقاي خمني كيست؟ بعد كه پرسيديم، فهميديم مقصود ايشان «آيت‌الله سيدروح‌الله خميني» است.
در واقع براي اولين بار در سال ۱۳۳۹، نام آيت‌الله خميني را از مرحوم علامه شنيدم. مرحوم علامه در چندين نوبت به تناسب، از امام نام برد و حتي از او به عنوان اعلم علماي قم و كسي ياد كرد كه به مباحث فلسفه كاملاً مسلط است. البته به اين نكته هم اشاره كنم كه مراجع قم معمولاً نسبت به فلسفه علاقه‌ي چنداني نداشتند. مرحوم علامه چون فيلسوف بود، چنين نظري را درباره‌ي آيت‌الله بروجردي و امام‌خميني ابراز مي‌كرد، زيرا معمولاً افرادي كه در فلسفه‌ي تخصص دارند، با كساني كه با فلسفه رابطه‌ي چنداني ندارند، ميانه‌ي خيلي خوبي ندارند. از اين رو بي‌ترديد، اين جنبه هم در ارادت مرحوم علامه به امام مؤثر بود. در مجموع، ايشان خيلي از امام تجليل مي‌كرد. خود ايشان مي‌گفت وقتي به قم رفته، يكي دو روز ميهمان امام بوده است. علي‌الظاهر در آن ايام و در چند روزي كه منزل امام بوده، مباحثاتي بين آنها راجع به مسائل فلسفي و فقهي رد و بدل شده بود و ايشان خيلي تحت تأثير امام قرار گرفته بود.
اين مسئله بسيار مهم بود كه در زمان حيات آيت‌الله بروجردي، ايشان به صراحت امام را اعلم مراجع قم مي‌دانست. براي همين، خيلي كنجكاو شده بوديم بدانيم آيت‌الله خميني كيست؟ در ذهن ما اين نكته خلجان مي‌كرد كه چرا اين همه مرحوم علامه از ايشان تمجيد مي‌كند، در حالي‌كه كمتر حاضر است از عالم ديگري تعريف كند.
نظرات مخاطبان 0 1
۱۳۹۲-۰۸-۰۵ ۱۴:۲۱ 0 1
حضرت آيت الله العظماي بروجردي (ره) استاد حضرت امام خميني (ره) بوده اند و حتي زماني كه در بروجرد تشريف داشته اند دوماه تابستان از محضر ايشان استفاده مي كنند . ايشان اعلم زمان خويش بوده اند و پس از ايشان حضرت امام خميني (ره) زعامت شيعه را بر عهده مي گيرند.