نماینده - واضح است که انتخابات و ترکیب مجلس آینده یکی از گرفتاری های دولت محترم است و در طول ماه های گذشته به کرات از آن سخن گفته، از ماه های پیش و اگر درست بگوئیم از روز بعد انتخابات خرداد ۹۲ هم پیمانان دولت یازدهم از اصلاح طلبان گرفته تا کارگزاران، توپخانه لیاخوفی خود را به سوی مجلس نشانه گرفته و یکی از لزوم انحلال مجلس از سوی دولت و تغییر قانون در این راستا سخن گفت و دیگرانی با استناد ناقص به سخنان یک متهم اقتصادی که اکنون نیز در زندان است مجلس را به مفاسدی بزرگ متهم ساختند و ...
این همه برای چه روی داده است ؟ روشن است ! ترکیب مجلس برای دولت کنونی ترکیب ایده آلی نیست ، همواره چنین بوده که دولت ها به سمت مجلسی منطبق با برنامه ها و خواسته های خود حرکت کرده اند و اگر نخواهیم این همانی کنیم و به گزینه های متعدد از جناح های مختلف اشارتی داشته باشیم می توانیم از مجلس نخست و تلاش های شدید بنی صدر برای قبضه دولت در راستای منویات خود ، مجلس دوم و سوم و تلاش های نخست وزیر وقت برای بی آبرو کردن مخالفان خود با عناوینی چون ضد ولایت فقیه و اسلام آمریکایی و مجالس بعدی و تلاش های هاشمی برای حذف اقلیت مخالف با عناوینی چون تند رو و دولت اصلاحات و ایجاد مجلس کاملا همسوی ششم و ...یاد کنیم !
در نتیجه و شوربختانه بسیاری این گونه بوده اند و مجلس یکی از گرفتاری های دولت بوده است و دولت ها پرونده انتخابات را نیز همچون دیگر مشکلات اقتصادی و سیاسی پی گرفته اند.
از این رو سخن مغالطه گونه آقای نوبخت را وا می نهیم و به یک نکته مهم اشاره می کنیم و آن این که منتقد و یا به تعبیری تسامحی، غیر هم سو بودن مجلس و دولت در نظام های مردم سالار موهبتی است بزرگ چرا که شان نظارتی مجلس بر دولت در چنین روندی به نحو مطلوب اجرایی می شود و دولت از انجام کارهایی که در صورت هم سو بودن و به تعبیر صحیح تر تشریفاتی بودن آن انجام می دهد خودداری می کند .
نظر شما