نماینده/حنیف غفاری: دور اخير مذاکرات هسته اي ژنو به پايان رسيد، مذاکراتي که درست پس از مانور تبليغاتي و رسانه اي جان کري آغاز شد. اظهارات وزير امور خارجه ايالات متحده آمريکا در آستانه برگزاري مذاکرات دوجانبه با وزير امور خارجه کشورمان در ژنو، بار ديگر پرده از چهره و ماهيت واقعي کاخ سفيد در مذاکرات هسته اي ايران و اعضاي ۱+۵ برداشت. اظهارات جان کري تلفيقي از "تهديد" و " دروغ " بود. ترکيبي که معمولا وزراي امور خارجه ايالات متحده از هنري کيسينجر گرفته تا هيلاري کلينتون علاقه وافري نسبت به استفاده از آن در ادبيات رسانه اي و بين المللي خود دارند. جان کري در آستانه برگزاري مذاکرات اخير از قول اوباما تهديد کرده است که آمريکا در صورت " عدم آمادگي ايران براي توافق"! حاضر است ميز مذاکرات را ترک کند! همچنين کري حضور ارنست مونيز وزير انرژي آمريکا را نشان‌دهنده دشواري مذاکرات در بعد فني دانسته است. در عين حال جان کري از موضع واحد اعضاي ۱+۵ (آمريکا، تروئيکاي اروپايي، چين و روسيه) در قبال ايران سخن گفته و در عين حال از وجود شکافهاي قابل توجه در مذاکرات هسته اي سخن به ميان آورده است. در نهايت نيز کري دوباره تاکيد کرده است که دولت متبوعش ابدا تمايلي نسبت به تمديد مذاکرات هسته اي براي بار ديگر ندارد!

در خصوص اظهارات وزير امور خارجه ايالات متحده آمريکا لازم است ۵ نکته را مدنظر قرار دهيم:

۱- کليت اظهارات سلبي و تهديد آميز جان کري در آستانه برگزاري مذاکرات اخير ژنو و لحن طلبکارانه وي در قبال جمهوري اسلامي ايران، از يک سو با هدف " مصرف داخلي در آمريکا و سرزمينهاي اشغالي" و از سوي ديگر با هدف " گاردگيري بسته در مقابل ايران" صورت گرفت. در حوزه مسائل داخلي آمريکا، دولت اين کشور در صدد اثبات سختگيري هسته اي خود در مقابل جمهوريخواهان مجلس نمايندگان و سنا و همچنين ارسال سيگنالهاي اطمينان بخش به لابي هاي تندروي صهيونيستي (در داخل و خارج از سرزمينهاي اشغالي) و همچنين "اعراب وحشتزده از تحولات خاورميانه" است.

با اين حال بخش ديگري از اين موضع گيري نيز به گارد گيري بسته آمريکا در مقابل ايران (در مذاکرات هسته اي) مربوط
مي شود. نبايد فراموش کرد که ايالات متحده به طور مشخص و علني سه بار در مذاکرات وين ۶، مسقط وين ۸ نيز اين گارد گيري بسته را امتحان کرد و البته به جايي نيز نرسيد! از سوي ديگر، با توجه به طرح ادعاهاي کاذب و دروغين از سوي ايالات متحده در خصوص فعاليتهاي هسته اي صلح آميز کشورمان، آن هم با استناد به گزارشهاي ساختگي افرادي معلوم الحال مانند " ديويد آلبرايت" و " اولي هاينونن" اساسا واشنگتن حق اتخاذ چنين گارد بسته اي در مقابل ايران را ندارد. چندي پيش زبيگنيو برژينسکي مشاور امنيت ملي آمريکا در دوران رياست جمهوري کارتر و از مطرح ترين استراتژيستهاي سياست خارجي آمريکا از ادعاهاي هسته اي آمريکا عليه ايران تحت عنوان " حقه بازي هسته اي" ياد کرد. آيا کري علاقه اي نسبت به مرور اظهارات برژينسکي در اين خصوص دارد!؟

۲- جان کري به گونه اي سخن گفته است که گويا تاکنون ايالات متحده آمريکا با آغوشي باز و سخاوتمندانه! آماده توافق با ايران بوده و تاکنون نيز بيش از حد پاي ميز مذاکرات به پاي تصميم نهايي ايران نشسته است! اين وارونه نمايي وزير امور خارجه آمريکا نماد و مصداقي عيني دال بر اعتماد ناپذير بودن آمريکا در ماراتنهاي ديپلماتيک در نظام بين الملل است. گويا کري فراموش کرده است که چه کسي مذاکرات وين ۸ (مذاکرات آذرماه سال ۱۳۹۳ که به تمديد دوباره توافقنامه ژنو منجر شد) را در روزهاي پاياني به شکست کشاند! روايت دکتر علي اکبر ولايتي در خصوص مذاکرات وين ۸ خود نشان دهنده همه ماجراست:

" اشتاين ماير وزير خارجه آلمان در ساعت ۱۳:۵۰ روز يک‌شنبه
( ۲ آذرماه) گفت بياييد توافقاتي که به آن رسيده ايد را مکتوب کنيد. اما ساعت ۱۴:۳۰ آقاي کري آمد و به يکباره براي همه تعيين تکليف کرد و اعلام داشت اين مذاکرات تا هفت ماه ديگر تمديد شود. همه متعجب شدند و هنوز هم کسي نمي داند چرا اين اتفاق افتاده است. ولي من براي شما مي گويم، به دليل اينکه بناي آمريکايي ها بر اين نيست که آنطور که حق است عمل کنند و آنچه مي گويند با آنچه عمل مي کنند متفاوت است. "

بدون شک جان کري بايد زماني که در هواپيماي اختصاصي سعود الفيصل وزير امورخارجه عربستان سعودي در فرودگاه وين با او خلوت کرده و مسحور و مست بوي نفت اعراب شده بود، فکر فرا رسيدن چنين لحظاتي را مي کرد. تاکنون بارها عنوان شده است که حتي اگر کنگره ايالات متحده آمريکا با قاطعيت آرا تحريهاي تازه‌اي عليه ايران وضع کند، اوباما و جان کري به دليل کارشکني علني خود در مذاکرات مسقط و وين ۸ مقصر واقعي و اصلي ماجرا قلمداد مي شوند.

۳- جان کري ادعا کرده است که حضور ارنست مونيز وزير انرژي آمريکا نشاندهنده دشواري مذاکرات در بعد فني بود. به نظر
مي رسد وزير امور خارجه آمريکا به اندازه اي مشغول چينش صغري و کبراي بازي تبليغاتي خود عليه ايران بوده که متوجه اظهارات کمتر از دو هفته قبل اوباما در خصوص " مسائل فني در مذاکرات" نشده است! اوباما در تاريخ ۲۱ بهمن امسال در خصوص مذاکرات هسته اي عنوان کرده بود :

" ما هم اکنون مي دانيم که در مذاکرات هسته اي با ايران، ‌ مسائل ديگر فني نيستند. مسئله هم اکنون اين است که آيا ايران اراده سياسي و تمايل به دست يابي به توافق هسته اي را دارد يا خير؟ "

در اينجا اساسا اهميتي ندارد که از ميان اوباما و کري کدام يک راست مي گويند، اما مهم اين است که در خوشبينانه ترين حالت ممکن يکي از آنها " دروغ " مي گويد!

مگر ابعاد فني برنامه هسته اي ايران بارها براي طرف مقابل(آمريکا و اعضاي ۱+۵) و در جريان حدود يکسال و نيم مذاکرات فشرده و سخت و کارشناسي تبيين نشده است؟

از سوي ديگر، حضور دکتر علي اکبر صالحي رئيس سازمان انرژي اتمي کشورمان در مذاکرات هسته اي ژنو و در کنار تيم مذاکره کننده
هسته اي زحمتکش کشورمان قوت قلبي براي ديپلماتهاي ايراني و ملت ما و مجالي مناسب براي " اتمام حجت کامل" ايران در ابعاد فني مربوط به مذاکرات هسته اي با طرف مقابل بود. در اينجا صرفا " اعلام مواضع فني" موضوعيت نداشته و " اتمام حجت " و " جمع بندي کل مباحث و موضوعات اختلافي " مدنظر قرار گرفته است.

۴- کري در يک دروغ پردازي آشکار ديگر، از موضع واحد اعضاي ۱+۵ در قبال برنامه هسته اي ايران سخن به ميان آورده است، دروغي که وزير امور خارجه آمريکا خود نيز در خلوت به آن
مي خندد! از زماني که لوران فابيوس وزير امور خارجه فرانسه يکبار در جريان امضاي توافقنامه موقت ژنو و در عالم توهم خود ژست ناپلئون بناپارت و ژنرال دوگل را به خود گرفت و مانع از امضاي توافقنامه شد، تا برگزاري مذاکرات آذرماه امسال در شهر وين، هيچ گاه اعضاي ۱+۵ موضع يکسان و واحدي در قبال پرونده هسته اي
کشورمان نداشته اند. تيم مذاکره کننده هسته اي کشورمان بارها از اعضاي ۱+۵ خواسته است تا با موضعي مشخص، شفاف و واحد پاي ميز مذاکره حضور پيدا کنند و با طرح مسائل متناقض و
خواسته هاي متضاد موجبات فرسايش مذاکرات هسته اي را فراهم نکنند. با اين حال اعضاي ۱+۵ هر يک تحت تاثير دغدغه هاي منطقه اي
و فرامنطقه اي خود از جمله معاملات کلان تسليحاتي با کشورهاي ديکتاتور عربي و تاثير پذيري از لابي هاي صهيونيستي و تلاش براي امتيازگيري از ايران، در هر دور از مذاکرات هسته اي با يک چهره و ماسک به ميدان آمدند. اکثر بازيگران هسته اي يک روز در کسوت کشوري " فعال" و روز ديگر در کسوت کشوري " منفعل" پاي ميز مذاکرات حاضر شدند. روند سينوسي مذاکرات هسته اي معلول همين رفتارهاي پارادوکسيکال است.

۵- جان کري مدعي شده است که کشورش تمايلي نسبت به تمديد مذاکرات هسته اي ندارد و در صورت عدم آمادگي ايران براي توافق، ميز مذاکرات را ترک خواهد کرد. بدون شک جان کري خود نيز به خوبي مي داند که تا کنون چه اقدامات سلبي و بازدارنده اي توسط وي و دولت متبوعش در مذاکرات هسته اي صورت گرفته است! در يکي از تازه ترين اين موارد، دولت آمريکا ضرب الاجل رسمي ماه ژوئن (تيرماه سال ۱۳۹۴) را که در پايان مذاکرات آذر ماه مورد توافق طرفين قرار گرفته است را به ضرب الاجل ماه مارس(اسفندماه) تبديل نموده و طرف حساب خود را به جاي جامعه جهاني، سناتورهاي کنگره آمريکا مي داند! بدون شک اگر بنا به هر دليلي آمريکا نخواهد يا نتواند تا قبل از پايان ماه ژوئن ميز مذاکرات را ترک کند، به دليل ترک پيش از موعد ميز مذاکرات مسئول شکست آن خواهد بود. البته در وضعيت فعلي نيز آمريکا توافقنامه آذرماه امسال را نقض کرده است. در بيانيه پاياني قرائت شده از سوي محمد جواد ظريف و کاترين اشتون هرگز سخني از " ضرب الاجل ماه مارس" به ميان نيامده بود. در چنين شرايطي اوباما و کري چاره اي جز پذيرش مسئوليت خود در ايجاد شرايط پيچيده فعلي نخواهند داشت. چنانچه اعضاي تيم
مذاکره کننده هسته اي کشورمان در واکنش به اظهارات کري عنوان کرده‌اند،
درخواست مذاکرات هسته اي از سوي ايالات متحده صورت گرفته و در صورتي که منافع و خواسته هاي کشور مان در مذاکرات تامين نشود، لحظه اي درنگ پاي ميز مذاکره جايز نيست.