نماینده - با اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان و در حالی که همه مدارک و شواهد موجود حکایت از تقلب گسترده حامیان نامزد متمایل به آمریکا در این انتخابات دارد باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا در تماس با نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری افغانستان از آن ها خواست تا از دست زدن به اقدامات غیرقانونی و فراقانونی اجتناب کنند !

کاخ سفید روز چهارشنبه ۰۹ ژوئیه ۲۰۱۴ با انتشار خبرنامه ای نوشت: اوباما تاکید کرده است که هردو نامزد انتخابات افغانستان باید از دست زدن به فعالیت های فرا قانونی خودداری کنند.

به گزارش رسانه های بین المللی اوباما در این تماس ها تاکید کرده که هیچ توجیهی برای خشونت یا توسل به راه های فراقانونی که به قطع کمک امریکا به افغانستان منجر خواهد شد، وجود ندارد.

هفته گذشته صدر اعظم آلمان نیز از نامزدهای انتخابات افغانستان خواسته بود که از دست زدن به اقدامات غیرقانونی اجتناب کنند !

این درخواست ها در بادی امردرخواستی عقلایی است ولی زمانی که به گذشته نگاه می کنیم به راحتی و وضوح می بینیم که آمریکا در موارد مختلفی که در یک انتخابات گروهی مدعی تقلب شده است مواضع متناسب با آن موقعیت گرفته و یا به تعبیر دیگر زمانی که نامزد نزدیک به آمریکا شکست خورده با ادعای تقلب مردم را به آشوب و درگیری دعوت کرده و زمانی که نامزد نزدیک به ایالات متحده پیروز اعلام شده از طرف مقابل خواسته است خویشتن داری خود را حفظ کند.

این مدل برخورد با رویدادها در عالم سیاست به معیارهای دو گانه تعبیر می شود.

به ۵ سال پیش باز می گردیم ؛ بلافاصله بعد از اعلام نتایج انتخابات و در حالی که هنوز فرایندهای قانونی برای رسیدگی به شکایت ها طی نشده بود آمریکا از سران فتنه حمایت کرد !

بلافاصله بعد از اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری و با شروع اغتشاشات با اسم رمز تقلب در انتخابات مقامات آمریکایی به دخالت در امور داخلی کشور پرداختند.

باراك اوباما گفت: انتخاب سران، وظيفه خود ايرانيان است اما من درباره وقايع ايران نمي توانم سكوت كنم و عميقا نگران خشونت ها هستم.

وي هرچند مدعي شد به حق حاكميت ملي ايران احترام مي گذارد اما بلافاصله اضافه كرد: هيچ راهي براي تائيد صحت انتخابات ايران وجود ندارد و آمريكا كساني براي نظارت بر اين انتخابات در ايران نداشته است.

اوباما همچنين با بيان اينكه «جهان بدون درنظر گرفتن نتيجه انتخابات، نظاره گر وقايع ايران است و از مشاركت مردم الهام گرفته است» گفت: ما ديپلماسي سرسختانه اي را در قبال ايران دنبال خواهيم كرد.

همچنين سناتور جوزف ليبرمن رئيس كميته امنيت ملي سناي آمريكا انتخابات ايران را مضحكه دموكراسي خواند و گفت: من از اوباما خواسته ام بدون ابهام همبستگي خود را با افراد شجاعي كه دنبال تغيير هستند و اينك چشم اميد به حمايت قوي جهان خارج دارند، نشان دهد.[۱]

دولت آمريكا با وجود احتياط بر سر جانبداري آشكار از اغتشاش گران در ايران، به پيگيري سرويس دهي ويژه براي آشوب طلبان پرداخت. آمريكا که دیگر از موضع گیری های لفظی نتوانسته بود طرفی ببندد به حمایت عملی از اغتشاشگران پرداخت.

در اين زمينه روزنامه نيويورك تايمز نوشت: در حالي كه دولت اوباما مي گويد در تلاش است از بكارگيري كلمات يا اقداماتي كه به منزله مداخله در انتخابات رياست جمهوري ايران و حوادث متعاقب آن است خودداري كند، وزارت خارجه آمريكا در جهت حمايت از معترضان ايراني با شبكه مشهور اينترنتي توئيتر تماس گرفته است.

اين روزنامه آمريكايي خبر داد: «روز دوشنبه[۲۵ خرداد ] يك كارمند ارشد وزارت خارجه آمريكا با ارسال ايميلي به مديران شبكه اجتماعي توئيتر خواهان به تعويق انداختن تعميرات برنامه ريزي شده اين پايگاه اينترنتي شد تا از اين طريق مخالفان بتوانند بدون وقفه اطلاعات لازم درباره تظاهرات خياباني را بين خود و جهان خارج رد و بدل كنند. اين تقاضايي غيرمعمول بود.»

«پي.جي كراولي» معاون امور ارتباطات وزارت خارجه آمريكا دراين باره گفت: «درخواست ما از توئيتر اين بود: شما در اين زمان حساس نقشي مهم در ايران ايفا مي كنيد، آيا مي توانيد به كار خود ادامه دهيد؟»

براساس اين گزارش توئيتر با تبعيت از درخواست وزارت خارجه آمريكا اعلام كرد:«عمليات به روز رساني پايگاه خود را به تعويق انداخته چون كه شركاي آن در حال حاضر بر نقش توئيتر به عنوان يك ابزار مهم ارتباطاتي در ايران صحه گذاشته اند.»

«كراولي» با بيان اينكه درخواست وزارت خارجه آمريكا به منزله مداخله در انتخابات ايران نيست مدعي شد: «اين امر كاملاً در راستاي سياست ملي ماست. ما مدافع آزادي بيان هستيم.»

در همين حال پايگاه اينترنتي نهرين نت فاش كرد: ديپلمات هاي آمريكايي در برخي كشورهاي حوزه خليج فارس اقدام به ساماندهي تظاهرات عليه انتخابات رياست جمهوري ايران با استفاده از مخالفان جمهوري اسلامي كرده اند.

به گزارش اين پايگاه اينترنتي، ديدارهايي قبل از انتخابات با هدف رسيدن به روشي براي پوشش رسانه اي و سياسي عليه محمود احمدي نژاد برگزار شد و ارتباط اين افراد با ديپلماتهاي آمريكايي پس از پيروزي احمدي نژاد براي ايجاد آشوب در اوضاع داخلي ايران افزايش يافته است.

به نوشته نهرين نت، پليس و نيروهاي امنيتي در امارات عربي متحده و به خصوص در دبي هيچ گونه مخالفتي با انجام تظاهرات در مقابل كنسولگري ايران در اين منطقه نكرده اند.    [۲]

اوباما در مصاحبه با سي بي اس همچنین مدعي شد: «صداي مردم ايران بايد شنيده شود و نبايد خاموش شود. اما مداخله ما با توجه به تاريخ روابط دو كشور سازنده نيست. من قبلاً هم گفته ام عميقاً نگران انتخابات ايران هستم.» و در حالي كه آشكارا از آشوبگران حمايت مي كرد خطاب به آنان گفت؛ مخالفان بدانند جهان به آنها چشم دوخته است

اما در وراي اين مواضع رياكارانه، روزنامه لس آنجلس تايمز تصريح كرد: سناتور جمهوري خواه مك كين (رقيب اوباما در انتخابات) از دولت اوباما مي خواهد صراحتاً رژيم ايران را محكوم كند.[۳]

رابرت گيبس سخنگوي كاخ سفيد نیز با وجود ادعاي عدم دخالت در انتخابات ايران، از ايجاد تشنج هاي خياباني حمايت كرد. وي اين تشنج ها را شيوه اي مسالمت آميز خواند. وزير خارجه آمريكا هم در ديدار با وزير خارجه رژيم صهيونيستي از ايجاد شبكه هاي رسانه اي براي هماهنگي جريان هاي ضدانقلاب و برپاكنندگان تشنج حمايت كرد و از جمله با اشاره به استخدام شبكه «تويتر» بدين منظور گفت: اين ابزاري مهم است كه به مخالفان اجازه مي دهد با يكديگر در تماس باشند و اطلاعات را مبادله كنند ما از اين شبكه خواستيم تعميرات خود را به تعويق اندازد.

صداي آمريكا با انتشار اظهارات هيلاري كلينتون، از راه اندازي وبلاگ هاي زنده از سوي شبكه سي ان ان و همچنين ترجمه گر گوگل براي مبادله سريع تر اطلاعات خبر داد.

دويچه وله آلمان نيز در گزارشي نوشت: شبكه سازي اجتماعي در فضاي مجازي، اكنون در سياست و ديپلماسي آمريكا نقش ويژه اي يافته است. توماس فريدمن (روزنامه نگار صهيونيست آمريكايي) از اين شيوه به عنوان مسجد مجازی در مقابل مساجد انقلاب ايران ياد مي كند.[۴]

معاون وزارت دفاع در دولت بوش و از طراحان حمله به عراق و افغانستان نیز ميرحسين موسوي را به خاطر راه انداختن تشنجات خشونت بار بعد از انتخابات سال ۸۸  مورد ستايش قرار داد.

پل ولفوويتز كه نقش اساسي در به خاك و خون كشيدن ميليون ها عراقي و افغاني داشت در گفت وگو با سي ان ان گفت: موسوي مردي بسيار شجاع است. او در حال مقاومت است و جان خود را در معرض خطر قرار داده است.

اين نومحافظه كار ورشكسته آمريكايي همچنين گفت: لازم است آمريكا مستقيماً با موسوي تماس بگيرد. البته اگر او مايل به ارتباط نباشد نبايد ما اصرار كنيم اما در هر حال بهتر است او بداند كه مي تواند يك خط ارتباط مستقيم با ما داشته باشد.

ولفوويتز با اشاره به اظهارات اوباما مبني بر پرهيز از دخالت مستقيم آمريكا در ايران اظهار داشت: من اين نگراني را مي فهمم، ما نبايد به گونه اي عمل كنيم كه به مخالفان حكومت ايران انگ عوامل داخلي آمريكا بخورد. اما به نظر من مخالفان حكومت به طور كاملاً روشن نشان داده اند كه خواهان حمايت و كمك جهان هستند.[۶]

با دامنه دار شدن التهابات بعد از انتخابات ریاست جمهوری يك سياستمدار اسبق آمريكايي با اشاره به برنامه ريزي هاي آمريكا براي بهره گيري از تنش هاي بوجود آمده در ايران، خطاب به مدعيان تقلب در انتخابات ايران گفت: آيا شما باور مي كنيد كه مردم ايران به كسي راي داده باشند كه ايران را به كشوري تبديل كند كه تحت نفوذ آمريكا باشد؟[۷]

سناتور جان مک کین، سناتور جمهوری خواه از ایالت آریزونا و کاندیدای پیشین ریاست جمهوری  آمریکا نیز در جلسه ای در "بنیاد ملی دموکراسی" که یک بنیاد غیر انتفاعی در واشنگتن است، به مناسبت اولین سالگرد انتخابات ریاست جمهوری ایران به ایراد یک سخنرانی پرداخت.

به علت اهمیت فوق العاده این سخنرانی که می توان از آن به عنوان سندی در دخالت آمریکا در انتخابات ایران نام برد به بخش هایی از آن اشاره می کنیم .

وی در این سخنرانی می گوید : یک سال پیش در چنین هفته ای، در ایران آرمان هايی که در پی ایده های دموکراتیک بود، یک جنبش و یک رفرم سیاسی را متولد کرد که بیش از هر چیز در پی یک تفکر سیاسی بود. تفکری که نتیجه اش تولد جنبشی این چنین بود؛ جنبشی که بیش از هر چیز دیگر طی یک نسل خاورمیانه به خود دیده بود...

وی ادامه داد : یک سال پیش، بینشی که چنان چشم اندازی را برای ایجاد یک تحول سیاسی در ایران دور و مبهم می‌دید، مطلقاً اشتباه کرده بود. پس از آن که حق مردم ایران برای برگزاری یک انتخابات آزاد و منصفانه رد شد؛ جهان با ترس و و حشت به دریائی از مخالفان که بنا بر آوردها به ۳ میلیون نفر میرسید، می نگریست. به مردمی که در سراسر کشور با غرور به خیابان ها ریخته بودند...طی شانزده ماه گذشته، پرزیدنت اوباما دست خود را مکرراً و مصراً به‌سوی رهبران ایران دراز کرد، ولی این دست باز با مشت رهبران ایران روبرو شد. مشتی که بیش از هر زمانی به خون فرزندان ایران زمین آلوده بود...

مک کین افزود : بالاخره قطعنامه تحریم های بیشتر علیه ایران به تصویب رسید. اما این آخرین قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماهیت خود، ناکافی است. اکنون لازم است که کنگره آمریکا کار خود را در مورد تصویب لایحه تحریم ها علیه ایران به پایان برساند، ما می توانیم آن را بدون تأخیر به تصویب برسانیم... دولت آمریکا باید بدون تاخیر تحریم های خود را علیه مقامات ایران، بازرگانان و بانک هايی که سیاست های خطرناک‌ترین رژیم ها را ترویج می کنند؛ اعمال کند و باید از متحدان خود د راروپا، آسیا و خاورمیانه بخواهد که همان تحریم ها را اعمال کنند...

وی همچنین گفت : وقتی جوانان ایرانی در شعارهای خود هنگام برگزاری دمونستراسیون هایشان به زبان انگلیسی می نویسند و می‌خوانند "اُباما – اُباما با اون هائی یا با ما"، این نشانه خوبی در این مورد است، در این که ما هم بیشتر میتوانیم از آرمان آنان حمایت کنیم و هم بیشتر باید حمایت کنیم...[۸]

*****************************************************

دولت آلمان نیز که امروز از نامزد شکست خورده در انتخابات افغانستان که مدعی است تقلب گسترده ای در این انتخابات روی داده است می خواهد خویشتن داری کند در سال ۸۸ به حمایت صریح از فتنه گران پرداخت.

آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، نيز در واکنش به انتخابات رياست جمهوري ايران تصريح کرد که نشانه‌هايي از تخلف در اين انتخابات وجود دارد و آنچه را که "موج بازداشت‌ها" در ايران خواند محکوم کرد.

همچنين فرانک والتر اشتاين‌ماير، وزير امور خارجه وقت آلمان با اعلام احضار سفير جمهوري اسلامي در آلمان به وزارت امور خارجه اين کشور در ارتباط با ناآرامي‌هاي پس از انتخابات اظهار داشت: «ما برخورد نيروهاي امنيتي ايران را با تظاهرکنندگان به شديدترين نحو ممکن محکوم مي‌کنيم و با نگراني به سوي تهران چشم دوخته‌ايم.»

وزير خارجه آلمان همچنين از موضع مشترک متحدان اروپايي اين کشور در اين زمينه خبر داد و اعلام کرد: «من امروز به اتفاق چندين تن از همتايان اروپايي خود از ايران خواسته‌ايم هر چه سريع‌تر در باره وقايع اين کشور و اتهام‌هاي مربوط به تقلب در انتخابات اطلاع‌رساني کند تا معلوم شود تا چه حد مي‌توان نتيجه انتخابات اين کشور را جدي گرفت.»

فرانک والتر اشتاين‌ماير وزير امور خارجه آلمان همچنین با انتشار بيانيه‌اي روند برگزاري انتخابات در ايران را سوال‌برانگيز خوانده و از مقام‌هاي ايراني خواسته بود به ابهام‌هاي موجود پاسخ دهند.[۹]

از سوی دیگر در جریان حوادث بعد از انتخابات افشاي ارتباط دو ديپلمات عضو سفارت آلمان با ستاد ميرحسين موسوي در جريان آشوب هاي خياباني، محافل سياسي و ديپلماتيك در آن كشور را به دست و پا انداخت.

 مجله اشپيگل اعلام كرد «دو نفر ياد شده در گزارش وزارت اطلاعات با نام هاي يوگي و اينگو، بلافاصله توسط دولت آلمان از ايران خارج و به برلين بازگردانده شده اند.» شتابزدگي دولت آلمان در فراري دادن دو ديپلمات مذكور ، احتمال دخالت آنها در اغتشاشگري را تقويت مي کرد.

اشپيگل در گزارش خود تلاش كرده بود دو ديپلمات جاسوس و خرابكار ياد شده را «دو پليس امنيتي كه يكي از آنها صرفا ايميل عاشقانه با يك زن در تهران مبادله مي كرد» جا بزند.

اشپيگل نوشته بود : دولت آلمان اين دو را به دلايل امنيتي به برلين بازگرداند. در اين زمينه صرفا يك رابطه عاشقانه بين يكي از دو پليس آلماني و يك دختر ايراني وجود داشته است. دولت و وزارت خارجه آلمان در عين حال مي گويند اين رابطه عاشقانه كه ظاهرا سرويس اطلاعاتي ايران از آن خبر داشته، مايه شرمساري ماست.

اشپيگل ادامه داد: «يكي از اين دو نفر به دليل رابطه با يك زن ايراني مورد توجه سرويس اطلاعاتي ايران قرار گرفته بود. ايران اين زن را مامور اطلاعاتي معرفي كرده است كه ديپلماتها در هر وقت روز و شب از او اطلاعات مي گرفتند و وي به دستور آلمان ها يك گروه از اغتشاشگران را جذب و در اعتراضات روز عاشورا شركت داده بود.»[۱۰]

آیا دلیلی واضح تر از آن چه گفته شد می توان یافت که برای آمریکا آن چه مهم نیست رای مردم و دموکراسی است ؟! آمریکا در سال ۸۸ رای ۲۴ میلیون ایرانی برای انتخاب نامزد مطلوب خود را تحمل نمی کند ، مردم را به آشوب های خیابانی و عبور از مرزهای قانون برای پیگیری مطالبات خود و ...فرا می خواند ، تهدید به تحریم های گسترده در صورت عدم پاسخ مثبت به درخواست های اصحاب فتنه می کند و ...و امروز در افغانستان و با اعلام پیروزی نامزد مطلوب خود از نامزد دیگر می خواهد سکوت کرده و صبر پیشه سازد !

پی نوشت ها

[۱] کیهان ، ۲۷ خرداد ۸۸ ، ص ۲

[۲] کیهان ، ۲۸ خرداد ۱۳۸۸ ، ص ۲

[۳] کیهان ، ۳۰ خرداد ۸۸ ، ص ۲

[۴] همان

[۵] همان

[۶] کیهان ،۴ تیر ۱۳۸۸ ، ص۲

[۷] خبرگزاری فارس ، ۱ تیر ۱۳۸۸

[۸] صدای آمریکا ،  ۱۱ژوئن ۲۰۱۰

[۹] رادیو فردا ، ۲۵ خرداد ۱۳۸۸

[۱۰] کیهان ، ۱۲ بهمن ۸۸