نماینده / محمدرضا یل - دنیای سیاست دنیای قضاوت ها هم هست نه قضاوت هایی از جنس دادگاه بلکه از جنس عرف، از جنس نظر کارشناسی مردم عادی پیرامون مقصر در یک تصادف رانندگی و ...
جلب توجه عمومی به یک موضوع تک خطی و ارائه شاهد مثال برای اثبات آن در عرف جامعه، هنری است که هر شخصیتی توانایی بالفعل کردن آن را ندارد. صاحبان این هنر پیروزان عرصه سیاست هم هستند.
خاتمی در انتخابات ۷۶، احمدی نژاد این سال ها و روحانی ۹۲ افرادی بودند که توانستند رای مردم را با همین روش به سوی خود جلب کنند و قضاوت عمومی را نسبت به خود خوش بین نمایند.
در این میان باید توجه داشت که یک اصل پنهان در نزد عرف وجود دارد که کمتر دیده می شود ولی یکی از موثرترین فاکتورهای اتخاذ رای توسط محمکه عرف است؛ محکمه عمومی صدای حریان خارج از قدرت را بهتر می شنود و خوشبینی ابتدایی نسبت به آن دارد چرا که صفت توجیه گری و به تعبیری " ماله کشی" را نمی پسندند و البته از طرف دیگر، عموما جریان ها و گروه های خارج از قدرت نیز سعی می کنند مشکلات مردم را در نقش نماینده آنان فریاد زنند که این فرآیند خود یک هم راستایی اولیه بین خارجان از قدرت و جامعه ایجاد می کند.
اگر کمی در رفتار جریان ها و شخصیت های مختلف سیاسی نگاهی بیاندازیم متوجه می شویم جریان اصلاحات که یکی از حامیان به قدرت رسیدن دولت اعتدال بود سعی دارد فاصله خود را با دولت و متعاقبا قضاوت جامعه حفظ کند، فاصله ای که ظرفیت مخالف خوانی را فعال نگه می دارد و آنان را برای پیروزی های بعدی مستعد می کند. البته با توجه به حمایت های گسترده سران و بدنه اصلاحات از دولت روحانی دور ماندن از دولت برای آنان مشکلتر از گروه های اصولگرا است و این همان فرصت ماست.
پس اولین استراتژی رسانه های اصولگرا در قبال این دو جریان متفاوت ولی فعلا متحد ، هرچه نزدیک نشان دادن اعتدال و اصلاحات است. باید تمام ناکارآمدی ها و تمام گزاره های منفی مورد قضاوت عموم به پای اصلاح طلبان هم نوشته شود. به گونه ای که حاکمیت اصلاحات در اذهان متبادر شود و ظرفیت مخالف خوانی آنان به حداقل برسد. البته نباید از این نکته ترسید که اذعان به بازگشت اصلاح طلبان نوعی شکست برای نظام تلقی می گردد چرا که شخصیت های اصلی اصلاحات هنوز نیز متهم فتنه ای بزرگ هستند. این ملاحظه محافظه کارانه نباید باعث ندیدن واقعیت و نتیجتا ترویج افتراق بین اعتدال و اصلاحات در سطح جامعه گردد.
موضوع دیگری که می تواند از مزیت های این دوران برای اصولگرایان باشد، استفاده از رفتار ها وکنش های صاحبان قدرت در جهت گزاره سازی های عمومی نسبت به آنها ست. به این ترتیب که می توان با کنار هم گذاشتن سلسله رفتارهای مسئولین و تبدیل کردن به یک گزاره، آن را در اذهان جا انداخت، در چنین شرایطی هر رفتار بعدی نیز با توجه به گزاره سازی صورت گرفته، شاهد مثالی خواهد بود بر اثبات هرچه بیشتر آن گزاره و انباشت قضاوت ها و نهادینگی قضاوت نسبت به آنان.
به طور مثال تنش شورای شهر با رییسی اصلاح طلب با شهردار اصولگرا ی تهران می تواند مثلا تحت گزاره "حزبی عمل کردن" جریان اعتدال و اصلاحات ترویج گردد. هر گونه در گیری احتمالی شهرداری و شورای شهر این گزاره را برجسته تر می کند و رد آن را مشکل تر؛ علاوه بر اینکه کارآمدی شهرداری و تبلیغ آن می تواند نقش مکمل این سیاست را بازی کند.
البته این گزاره ها همیشه نباید متاخر بر رفتار های صاحبان قدرت باشند بلکه با دور اندیشی سیاسی می توان گزاره هایی که در آینده می تواند مصادیقی را برای خود پیدا کند طی اقدامی پیش دستانه در متن افکار عمومی زمینه سازی کرد.
نکته اساسی در کارآمدی این فرآیند هماهنگی رسانه های اصولگرا بر سر ترویج گزاره های مخلتف است به نوعی که کلید واژه های مشترک و هم جهت با تکرار خود سرعت جا افتادن گزاره ها و قضاوت عمومی را تسریع کند. استمرار این واژه ها در گذر زمان و در سخنرانی ها و تمام ظرفیت ها ی رسانه ای باید حفظ شود تا زنده بماند. در صورت عدم رعایت هماهنگی و استمرار در این فرآیند جز آب در هاونگ نکوبیده ایم.
نظرات مخاطبان 1 4
۱۳۹۲-۱۱-۲۴ ۱۳:۵۶ 7 0
اصلاح‌طلبها هم که آخر جنگ روانی هستند، همچین ادبیات و متنی رو نمیان علنی منتشر کنن. اینکه لو دادن شیوه مبارزه است!!!۱۳۹۲-۱۱-۲۴ ۱۷:۰۰ 6 1
سلام راست میگید من یک ادمین یک پیج منتقد دولت هستم کلی پیام مدادن بهمون که روحانی و اصلاحات رو یکی نکنید! چرا نوشتید انتقاد از روحانی انتقاد از اصلاحات!! یک مسئله مهم بنظر من تشکیل جبهه رسانه ای منتقدین دولت هست بخصوص تو بخش مکتوب۱۳۹۲-۱۱-۲۷ ۱۰:۲۴ 0 6
به نظرم پوشوندن سبک مبارزه اهمیتی نداره ، عمل کردن بهش مهمه که ما اهلش نیستیم. مگه ما تئوری فتح سنگر به سنگر و چانه زنی از بالا یادمون نیست، علنا می گفتند خوب هم اجرا می کردن اما ما چی نه تئوری داریم نه عمل، مرگ بر خود سانسوری۱۳۹۲-۱۱-۲۸ ۱۱:۱۹عباس 6 0
آقا جدی جدی مثل اینکه شما سیاسی کارها منافع ملی را بازیچه منافع شخصی خودتان قرار داده اید و عجیب است که با این عبارات که انگار طرف مقابل رژیم صهیونیستی و صدام حسین اس،جای اطلاع رسانی و ایجاد آرامش،در زمین آمریکا و عربستان سعودی بازی می کنید.اگرچه این مطلب را منتشر نمی کنید،اما بدانید که با این افراط کاری ها که بوی دنیاگرایی می دهد،باید در این دنیا یا آخرت پاسخگو باشید.