نماینده» به نقل از العربیه؛ شاهین دادخواه، که بنا بر ادعای العربیه عضو تیم اسبق مذاکرات اتمی ایران در دوران دبیری حسن روحانی در شورای عالی امنیت ملی بوده است، در نامه‌ای از زندان اوین، به گمانه زنی درباره بسته پیشنهادی ایران در مذاکرات اخیر اتمی با گروه ۱+۵ پرداخته است.

در این نامه آمده است:

در پی مذاکرات اتمی ایران با گروه ۵+۱ در پاریس در فوریه ۲۰۰۵، هیات ایرانی طرح جامعی را تهیه کرد که شامل موارد اعتمادسازی بود و از تنش بین ایران و جامعه بین المللی برسر برنامه اتمی این کشور می‌کاست.

با نزدیک شدن انتخابات ریاست جمهوری در ایران، این طرح تحت الشعاع این رویداد قرار گرفت و کشورهای اروپائی پاسخ به آن را به تعویق انداختند. با پیروزی غیرمترقبه اصولگرایان در انتخابات خرداد ۱۳۸۴، و اظهارات تند رئیس جمهور جدید ایران، اتحادیه اروپا استراتژی مذاکرات خود با ایران را مورد بازبینی قرار داد.

سوءاستفاده رئیس جمهور قبلی ایران، محمود احمدی‌نژاد، از مذاکرات اتمی برای تحکیم موقعیت داخلی و قدرت سیاسی خود، باعث عقبگرد بیشتر روند مذاکرات شد. اکنون که احمدی‌نژاد رفته است، هم ایران و هم غرب باردیگر امیدوارند که طرح مارس ۲۰۰۵ بتواند شروع خوبی باشد.

این طرح شامل موارد اعتماد سازی یکجانبه توسط ایران است - به این امید که حق ایران برای چرخه سوخت اتمی و تکنولوژی غنی سازی در داخل سرزمین ایران محفوظ بماند، و در عین حال جلوی تحریم های اقتصادی و مالی گرفته شود. موارد مهمی که توسط ایران پیشنهاد شده به شرح زیر می‌باشند:

۱- پذیرش بازرسی دائمی توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی از تاسیسات اتمی ایران برای تضمین آنکه انحراف از برنامه صلح آمیز اتمی غیرممکن بشود.

۲- محدود کردن غنی سازی به زیر ۵ درصد- که به غنی سازی اورانیوم با غلظت کم موسوم است- و نمی‌تواند برای ساخت بمب بکار برود.

۳- تصویب پروتکل الحاقی در مجلس ایران که مقررات سخت بازرسی را وضع می‌کند. ایران این پروتکل را طی قرارداد سعدآباد در سال ۲۰۰۳ امضا کرد و داوطلبانه بخشهایی از آنرا به اجرا گذاشت، تا زمانی که آژانس عدم اجرای تعهدات ان. پی. تی توسط ایران را در سال ۲۰۰۷ به شورای امنیت سازمان ملل متحد گزارش داد.

۴- تصویب یک قانون جدید در مجلس ایران برای عدم ساخت سلاحهای کشتار جمعی توسط ایران.

اگرچه شرایط به گونه‌ای اساسی نسبت به سال ۲۰۰۵ تغییر کرده است، اما این پیشنهاد می‌تواند یک مدل پایه برای اعتماد سازی متقابل باشد. پیشنهاد دیگری که تهران می‌تواند به گروه ۵+۱ بدهد، توقف غنی سازی ۲۰ درصد است و تبدیل بخشی از ذخیره موجود ایران به می‌له‌های سوخت، تا به این ترتیب مصارف دیگر بغیر از تولید سوخت غیرممکن باشد.

ایران همچنین حاضر شده تا اجازه بازرسی از پارچین و آب سنگین اراک را هم به بازرسان آژانس بدهد. پارچین یکی از موارد مهم در برطرف کردن نگرانی‌های غرب نسبت به ابعاد نظامی برنامه اتمی ایران است.

دکتر ظریف، وزیر امور خارجه ایران، اخیرا گفته است که رسیدن به یک توافق نهائی در ظرف یک سال چندان محال نیست. اما با وجود عدم اعتماد دور و دراز بین ایران و غرب این اظهار نظر ممکن است خیلی خوشبینانه باشد.

اکنون باید دید که دکتر ظریف و تیم مذاکره کننده او آیا می‌توانند گروه های قدرت داخلی را با خود همراه کند و همچنین خواسته‌های گروه ۵+۱ را تامین نماید. اگر موفق شود، دکتر ظریف و رئیس جمهور روحانی توانائی خود را نسبت به ریاست جمهوری های قبلی به نمایش گذاشته و کمک بزرگی به ثبات بین المللی و منطقه‌ای نموده‌اند.

اگرچه غرض ورزی شبکه العربیه نسبت به جمهوری اسلامی بر کسی پوشیده نیست اما افشای محتویات بسته ای که تیم جدید هسته ای ایران بسیار بر محرمانه بودن آن تاکید دارند، توسط فردی که سابقه جدی همکاری با روحانی و تیم سیاست خارجی وی در شورای عالی امنیت ملی و مرکز بررسی های استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام را دارد آنهم از درون زندان، مسئله پیچیده ای است که به راحتی از کنار ابعاد پشت پرده انتشار آن نمی توان گذشت.

شایان ذکر است العربیه مدعی شده دادخواه از سه سال پیش به جرم جاسوسی به نفع اسرائیل و آمریکا توسط وزارت اطلاعات دستگیر شده و در زندان اوین به سر می برد.