به گزارش «نماینده»، صادق خلیلیان وزیر جهاد کشاورزی دولت پیشین طی مصاحبه ای با تسنیم ضمن بیان مسایل گوناگون، از نقاط قوت و ضعف رئیس دولت سابق گفته است. از ایستادگی ها و نرمش ها.

در ادامه برخی از فرازهای این مصاحبه را خواهیم خواند:

در نگاه کلی و کلان آنچه مسلم و قطعی است ایشان بسیار دلسوز نظام و کشور و مردم هستند و دوست دارند وضعیت مردم بهبود یافته و کشور پیشرفت کند.

تلاش و کوشش شبانه‌روزی از نقاط قوت احمدی نژاد است و بر روی اهداف خود پافشاری می‌کند.

گاهی اوقات این پافشاری از دیدگاه دیگری ممکن است نقطه ضعف تلقی شود، چرا که در تعامل با بخش‌های مختلف طبیعتا در برخی جاها باید از نظرات عدول کرد و به نظرات دیگران نیز توجه کرد.

ایشان به دنبال عدالت و توسعه متوازن مناطق مختلف کشور بود.

برخورد احمدی نژاد با وزرا به هیچ وجه مستبدانه نبود. وزرا هم مسائل را با شهامت اعلام می‌کردند.

احمدی نژاد سعی می‌کرد از وزرا حمایت کند، نظرات مختلف را بشنود و نهایتا تصمیم‌گیری کند.

در خصوص برخی مسایل خودشان جمع‌بندی‌هایی داشتند که طبیعتا در این مواقع نظر وزرا در درجه دوم اهمیت قرار می گرفت و ممکن بود با برخی برخورد تند داشته باشند ولی اینکه برخورد خارج از عرف داشته باشند به هیچ وجه صحت ندارد.

آقای احمدی نژاد بر روی جمع بندی های خودشان ایستادگی می کردند و طبیعتا وزرا در این موارد باید خودشان را با وی هماهنگ می کردند نه اینکه احمدی نژاد با وزرا. اخراج برخی وزرا هم به همین دلیل بود.

جاهایی که وزرا با احمدی نژاد زاویه پیدا می کردند و نظرش را قبول نداشتند یا باید استعفا می دادند یا باید اخراج می‌شدند. نمی شود کسی باور رییس جمهور را قبول نداشته باشد و در عین حال بماند.

یکی از نقاط قوت آقای احمدی نژاد این بود که کمتر کسی می‌تواند در انتخاب افراد به ایشان کسی را تحمیل کند.

برکناری خانم دستجردی به خاطر بحث تأمین ارز برای دارو بود. خب طبیعتا در جلسات دولت و به طور ویژه جلسات اقتصادی مسائل و چالش‌ها مطرح می شد. وقتی مشکلات در جامعه و رسانه مطرح ‌شود مشکل ایجاد خواهد شد. قرار نیست مردم بیایند و ارز دارو را تأمین کنند. طبیعی است وقتی وزیر موضوع را به رسانه‌ها می‌کشد، معنای دیگر آن این است که یا می‌خواهد دولت را در تنگنا قرار دهد یا می‌خواهد خودش برود. به نظرم یک مقدار رفتن خانم دستجری با رفتن بقیه افراد متفاوت بود.

رفتن ایشان (دستجردی) ربطی به عدم تحمل نظر مخالف از جانب احمدی نژاد نداشت. در همین دولت وجود داشتند وزرایی که نظرات کاملا مخالف دولت و احمدی نژاد داشتند ولی ماندند و کار کردند.

خود من در مورد افزایش قیمت حامل های انرژی و قیمت تضمیمنی گندم، در مورد سهیمه گازوئیل برای کشاورزان خیلی محکم مکاتبه می‌کردم و در جلسات هم خیلی تند پیگیری. برخی جاها نقطه نظرات من پذیرفته می‌شد و برخی مواقع هم نه .

من فکر می‌کنم احمدی نژاد از آنجایی که معتقد بود من برای بهبود کار این حرص و جوش را می‌زنم و پشت بند سیاسی ندارد برخورد نمی کرد و خیلی راحت آنرا هضم می کرد.

حتی یکبار بر سر مسئله ای من اینقدر ناراحت شدم که از جلسه خارج شدم. من در اعتراض گفتم این گونه نمی‌شود کشور را اداره کرد. به من گفتند اگر رفتید بیرون، دیگر رفتید! اتفاقا وقتی از اتاق خارج شدم در هم محکم بسته شد. این جور مسائل در دولت پیش‌می آمد. اما بعدش در دولت همچنان ماندم و احمدی نژاد فقط گفت: خیلی تند برخورد کردی، خودت را اصلاح کن.

در بخش آموزش و پرورش هم وزیر خیلی محکم و تند برخورد می‌کرد اما منجر به جابه‌جایی حاجی‌بابایی نشد.

وزیر دادگستری خیلی مواقع از مواضع قوه قضاییه دفاع می‌کرد اما منجر به جابه‌جایی ایشان نشد.
 

برخوردهای تند آقای احمدی نژاد با امثال آقای پورمحمدی، محرابیان و ... برای زمانی بود که دیگر نمی خواستند با آنها کار کنند. اما در جلسات عمومی این برخوردها پیش نمی آمد.

حتی وزیری بود که در برخی مواقع به رئیس جمهور می‌گفت شما یک دقیقه ساکت باشید ببینید ما چه می‌گوییم. احمدی نژاد سکوت ‌کرد و به صحبت‌ها گوش ‌داد.

کار کردن احمدی نژاد از ساعت خارج شده بود. طی شبانه روز کار می‌کرد. هر موقع از شبانه‌روز ممکن بود ما با وی کارداشته باشیم و یا برعکس. مشکلی نبود. نیمه شب و یا صبح زود.

فکر می‌کنم بیشتر از سه تا چهار ساعت در طول شبانه روز ایشان استراحت نمی‌کرد و مابقی را کار می‌کرد.

خیلی مواقع پیش آمده بود که حتی ۱۲ شب و یا صبح زود با من تماس می گرفتند.