نماینده - سیدمحمدحسین میری؛ انتخابات بیست و چهار خرداد نود و دو با تمام اتفاقات با تمام شگفتی ها و با تمام حواشی به پایان رسید و دولتی با شعار اعتدال، تدبیر و امید، دولت راستگویان، درستکاران و امانتداران برسر کار آمد. دولتی که افتخار می کند به رای مردم و البته افتخار هم دارد رای مردم. تمامی کاندیداهای انتخابات در عین احترام به رای مردم نزد رئیس جمهور منتخب رفتند و پیروزی او را تبریک گفتند. تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی اصولگرا نتیجه انتخابات را نه تنها پذیرفتند که از رئیس جمهور منتخب اعلام حمایت نیز کردند.
در سایه این رفتار کاملا مترقی اصولگرایان، دولت دکتر روحانی دو ماه فرصت داشت تا با خیالی آسوده فکر کند، کارگروه تشکیل دهد، وزیر انتخاب کند و برای رای آوردن وزرا با وکلا رایزنی کند.
صد البته که در همه دوره ها همین شرایط وحود داشته این مایه شگفتی نیست که دکتر روحانی با رای مردم وزیر انتخاب کند، به مجلس معرفی کند و از آنها بخواهد به تمام آنها رای دهند. این مایه تعجب نیست که در انتخاب وزرا حق السهم افراد شاخصی را که در انتخابات از او حمایت کرده بودند در نظر بگیرد.
شگفتی روزگار آنجا رقم می خورد که افرادی معرفی می گردند که چهار سال پیش مثل همین روزهای ماه عسلی که دکتر روحانی و دوستان برای انتخاب وزرا مشغول بهره گیری از خرد جمعی بودند، فرصت لذت بردن از حماسه سیاسی به مراتب بزرگتری را از مردم گرفتند. اندوه آنجا مستولی می شود که کسانی برای وزارت به ولی نعمتان خالق حماسه ۹ دی معرفی می شوند که اصلا حماسه ای جز دوم خرداد را به رسمیت نمی شناسند. کسانی برای دفاع از وزارتشان به عصاره فضائل ملت معرفی می گردند که چهار سال پیش مثل همین ایام که رئیس دولت، مفتخر به رای مردم، سینه اش را ستبر می کند، پنجه به صورت مردم و نظامی کشیدند که با مشارکت ۸۰ درصدی باید با سرافرازی و با صدایی پرطنین قدرتش را به رخ دشمن می کشید.
چگونه است که این رای است و آن نبود؟ رای دهندگان خرداد ۹۲ مردمند و خالق حماسه و رای دهندگان خرداد ۸۸ و خالقان ۹ دی غیر مردمند و افراطی. این رای پز دادن دارد و آن رای پس گرفتن؟ سیصد هزار رای متضمن اعتدال است و تدبیر و امید و یازده میلیون تقلب است و شایسته تحقیر و مایه از دست رفتن اعتماد عمومی؟ دولت قبل منتخب کدام مردم بود که حق نداشت مثل دولت فعلی با رای اش در فضایی با نشاط و آرام کابینه تعىین کند ؟
در روزهایی که نظام باید با رای تمام مردم به سمت دور دست ها پرواز می کرد بخشی از ارکان همین دولت راستگویان با دروغ تقلب، بال و پرش را چیدند.
اما چه شده است که حامیان دیروز فتنه، امروز به خود جرات می دهند نمایندگان مجلس، منتخبان بلاواسطه مردم، عصاره ی فضائل ملت را تهدید کنند که چرا به فلان وزیر پیشنهادی که پیش چشم میلیون ها ایرانی دروغ گویی اش به اثبات رسید به دلیل حضور درفتنه رای منفی داده اند؟ یعنی به همین سرعت وارونگی اتفاق افتاده است؟
آیا جز از این است که به قول آیت الله آملی، افعی جانشان گرما دیده؟ آیا غیر از این است که بیشه را بی شیر دیده اند و فضا را برای عرض اندام مناسب دیده اند؟ آیا توقع داشتند با فضاسازی هایی که در مجلس به کمک تعدادی از مدعیان اصولگرایی انجام داده بودند، تمامی نمایندگان مجلس سکوت کنند در برابر فتنه گرانی که علیرغم اذعان به عدم امکان تقلب در جلسات خصوصی، باز حاضر به عذرخواهی نشدند و امروز پشت نقاب تکنوکراسی در مجلس اصولگرا خطابه می خوانند؟
دولت امانتداران، امانت مردم، امانت زن ومرد، امانت پیر و جوانی که برای محکومیت هتک حرمت ارباب بی کفنشان هر چه داشتند به میدان آوردند و هیچ توقعی جز به حاشیه راندن هتاکان و حامیان آنها نداشتند را به دست اهلش سپرد یا به دست حامیان هتاکان؟
مردم صبورند. حامیان امروز گفتمان اعتدال کمی تعمق کنند. مردم حامی گفتمان اصولگرایی که عمدتا از قشر فرودست جامعه اند و جز آبرو چیزی برای از دست دادن ندارند، بچه های حزب اللهی که تا پای جان بر عهد خود با نظام و امام و رهبری ایستاده اند توانایی این را نداشتند مثل برخی حامیان آنها که امروز بعضا عضو دولت نیز هستند اردوکشی خیابانی کنند؟ رسانه های اصولگرا نمی توانستند مانند رسانه های زنجیره ای حامی فتنه درهمان دوران ماه عسل، دولت را تحت فشار بگذارند تا زهرچشمی بگیرند از دولت تدبیر و امید؟ نمایندگان اصولگرای مجلس نمی توانستند مقابل شما بایستند و دولت را از همین ابتدا دچار مشکل کنند؟ یا توانایی نداشتند در برابر حضور ظالمان حاضر در فتنه دولت را تحت فشار قرار دهند تا حداقل بتوانند سهمی بخواهند از دولت درستکاران؟ مردم نمی توانستند بغض فرو خورده خود که حاصل سپردن امانتشان به دست نااهلان در دولت امانتداران است را از همین ابتدا فریاد بزنند؟ نمی توانستند، نخواستند یا شاید هم در دل پیش خود گفتند: هیس! بچه حزب اللهی فریاد نمی زند. هیس! اصولگراها فریاد نمی زنند ...
نظرات مخاطبان 0 4
۱۳۹۲-۰۶-۰۴ ۱۱:۴۷بچه دهاتی 6 2
نه داداش جان! اصولگراها فریاد می زنند ؛ خوب هم فریاد می زنند . فقط تفاوت آنجاست که آن جایی فریاد می زنند که آیت الله هاشمی بخواهد نه آنجایی که آیت الله خامنه ای بخواهد . در همین مجلس اصولگرا مگر ندیدید نمایندگان سوپر اصولگرایی که بخاطر تصورات موهوم از مشایی ، احمدی نژاد را لکه ... کرده بودند اما برای وزرای پیشنهادی - آن هم از نوع فعال در فتنه و متهم به مفاسد اقتصادی - چه دستمال ها که پهن نکردند و چه فحش ها که به نمایندگان منتقد ندادند . به شرح ایضاً است داستان رسانه های اصولگرا و نخبگان اصولگرا و حتی بدنه آن : یعنی امت به اصطلاح حزب الله!۱۳۹۲-۰۶-۰۴ ۱۵:۳۷علی یوسفی 1 4
اصولگراها هم فریاد می زنند ، اما مثل شیر غران بر سر امریکا فریاد می زنند ، بر سر فتنه فریاد می زنند ، بر سر انحراف فریاد می زنند ، البته اصولگرا داریم تا اصولگرا ، یه اصولگرا داریم مثل دکتر حداد و دکتر زاکانی ، یه اصولگرا هم داریم مثل ... من اصولگرا هستم و به انقلابی بودن خود افتخار می کنم۱۳۹۲-۰۶-۰۵ ۰۹:۰۵يك ضدفتنه 0 1
ما هم سخت معترضيم اما خون دل مي خوريم و خار در چشم و استخوان در گلو صبر مي كنيم. ما شيشه هاي خيابان انقلاب را نمي شكنيم چون انقلاب را مال خودمان مي دانيم. بهترين مثال اين جماعت همان داستان دو زني است كه به ادعاي مادر بچه بودن به قضاوت علي (ع) متوسل شدند. و حضرت فرمودند كه بچه را با شمشير نصف مي كنم ! و مادر واقعي بچه را به ديگري واگذاشت . اما حضرت بچه را به او داد . حالا ما هم اگر با 50 درصد آرا دولت را به دست اين جماعت سپرديم به خاطر اينكه به اصل انقلاب ضربه نخورد و آرامش كشور و مردم به هم نخورد. دلمان براي انقلاب مي سوزد. ولي آنها ثابت كرده اند كه در صورتي كه راي نياورند كشور را به آتش مي كشند. ولي اين بدين معنا نيست كه از اصول و ارزشهاي انقلاب و اسلام و ولايت دست برداريم.۱۳۹۲-۰۶-۰۵ ۱۶:۲۵ 0 0
آقا احسنت به این تیتر!