در این زمینه می‌توان به اظهارات چندوقت اخیر علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی اشاره کرد. وی که پیش از این اعلام کرده بود به‌دلیل مسئولیت خود و شان مجلس، ‌ در روند انتخابات دخالت و جانبداری نمی‌کند اما اخیرا تغییر موضع داده و در اظهاراتی علنا در صدد تخریب نامزدهای جبهه انقلاب که از قضا رقبایی جدی هستند، قرار گرفته و در این میان حاشیه امنی را برای رئیس‌جمهور مستقر نیز ایجاد نموده است.

پیش از این نیز برخی چهره‌های سیاسی، خبر از "پاس کاری" میان لاریجانی و روحانی در انتخابات سال ۹۶ داده بودند که برای نمونه می‌توان به سخنان عبدالله ناصری فعال سیاسی اصلاح طلب اشاره کرد.



این عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان که ماه‌ها قبل از ائتلاف نانوشته روحانی و لاریجانی خبر داده بود، در بخشی از سخنان خود با تائید صحت خبری مبنی‌بر شکل‌گیری ائتلاف بین روحانی و لاریجانی برای پیگیری برنامه‌های انتخاباتی گفت: این ائتلاف به‌صورت نانوشته و غیررسمی شکل گرفته است چراکه آقای لاریجانی اصولگرایی باهوش و مدیری کارآمد بوده که رفتارهایی که از سال ۹۲ به بعد در مجلس در راستای همسویی با دولت انجام داده است به‌خوبی بیانگر این مهم است.

بهروز نعمتی نایب رئیس فراکسیون رهروان ولایت مجلس نهم (فراکسیون لاریجانی) نیز دیگر چهره نزدیک به رئیس مجلس بود که خبر از وجود ائتلاف نانوشته با حسن روحانی داده بود.




نعمتی که هم‌اینک ریاست ستاد خودساخته اصولگرایان حامی روحانی را نیز بر عهده دارد، ‌ در این گفتگو با اشاره به سابقه ارتباط روحانی با لاریجانی گفته بود: بنده فکر می‌کنم این ائتلاف به واسطه نهایت همکاری که در طول ۴ سال گذشته بین دو قوه مقننه و مجریه وجود داشته است در عمل به وجود آمده البته ممکن است مکتوب نباشد اما به‌طور قطع ائتلاف نانوشته‌ای بین دولت و آقای دکتر لاریجانی وجود دارد.

حال پس از گذشت قریب به دو ماه از زمان طرح این موضوع، نشانه‌های بیشتری از این ائتلاف نمایان شده بگونه‌ای که رئیس‌مجلس بدون در نظر گرفتن عرف سیاسی، به کاندیداهای رقیب رئیس‌جمهور مستقر حمله و به روحانی پاس می‌دهد.

در این زمینه می‌توان به سخنان لاریجانی در خصوص وعده ۲ تن از کاندیداها برای افزایش میزان یارانه‌ها اشاره کرد. رئیس‌مجلس از این قضیه استفاده و با طرح موضوعاتی حاشیه آن را تخطئه کرد.

وی در مراسم افتتاحیه سی امین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با اشاره به شعارهایی که درباره افزایش یارانه‌ها داده می‌شود، گفت: شعارهای گفته شده در خصوص افزایش یارانه‌ها به صلاح کشور نیست زیرا منابع آن وجود ندارد؛ البته باید بدانیم که این مسئله از شئونات دولت نبوده و از شئونات مجلس تلقی می‌شود و مجلس شورای اسلامی نیز با این روش‌ها مخالف است؛ البته اکنون هم منابعی وجود ندارد.



وی همچنین در جای دیگری نیز به این موضوع پرداخت و به طرح برخی کاندیداها برای کمک به قشر مستضعف جامعه گفت: کرامت مردم بالاتر از پول دستی گرفتن است و باید راه تولید و اشتغال براساس تاکیدات رهبری پیش گرفته شود و شرایط کشور به نحوی تغییر پیدا کند که بتوان یک برنامه‌ریزی مطلوبی برای آینده داشت.

این سخنان لاریجانی در رد برنامه‌های کاندیداها برای حمایت از فقرا، وسیله‌ای شد برای حمله روحانی و جهانگیری به سایر کاندیداها در مناظره این هفته؛ جهانگیری که این روزها پوششی بودن او برای همگان ملموس است و حالا به انشاء خوانی در مذاکرات مکلف شده است، در بخشی از سخنان خود در مناظره به ادعاهای لاریجانی استناد کرد و گفت: " وعده های توخالی سبب می شود که مردم به کارآمدی نظام بدبین شوند به جایی رسید که رئیس مجلس فریاد زد این وعده ها عملی نمی شود. "

از سوی دیگر، ادعاهای رئیس مجلس واکنش‌هایی را نیز از سوی فعالین اقتصادی و کارشناسان به‌دنبال داشت. در این زمینه می‌توان به سخنان علیرضا زاکانی نماینده سابق مردم تهران اشاره کرد. زاکانی در سخنان خود با اشاره به جانبداری رئیس‌مجلس از دولت در انتخابات گفت: رئیس مجلس اطلاعاتش ناقص است و می‌خواهد این اطلاعات ناقص را به سایرین هم منتقل کند. او می‌خواهد جانبداری کند اما رویش نمی‌شود.

پیش از این در گزارش مفصلی به امکان تحقق وعده افزایش یارانه نیازمندان پرداخته بودیم، ‌ اما آنچه اکنون حائز اهممیت است، نقش رئیس مجلس در حمایت بی واسطه از کاندیدایی خاص در انتخابات است که لازم است هرچه زودتر نسبت به جلوگیری از تداوم این روند اصلاح صورت گیرد و علی لاریجانی همانگونه که پیش از این نیز بیان کرده بود، از طرفداری در فرآیند انتخابات فاصله بگیرد تا هم امکان تحلیل درست شرایط برای مردم مهیا شود و هم برچسب "ائتلاف نانوشته" بین او و روحانی در اذهان مردم باقی نماند.

به نظر می‌رسد در پشت پرده دخالت لاریجانی در انتخابات به سود روحانی، ناگفته‌هایی وجود داشته باشد، باید منتظر ماند و دید رئیس مجلس دخالت بی جا در انتخابات ریاست جمهوری را اصلاح می‌کند یا بر اساس نظر شخصی‌اش، بر خلاف نظر دیگران، سکوت را ترجیح داده و به دخالت در انتخابات ادامه می‌دهد.