به گزارش «نماینده»، آسیب شناسی دفاع مقدس مدتهاست که شروع شده است و در این بین همه از فراموشی جنگی گله دارند که هشت سال همه مردم ما از پیر و جوان و از همه قشرها درگیر آن بودند. به نظر من علت این معضل فراموشی را باید در رفتار ما و مسئولین در این سالها جست و جو کرد. مایی که در بطن حوادث قرار داشتیم، نتوانسته ایم مقاومت را آن طور که باید منتقل کنیم.

به وظایف خود عمل نکرده ایم

ناشران، نویسندگان، مسئولین و همه ما قدر موقعیت پیش آمده را ندانستیم، زیرا به وظایف خود عمل نکردیم. با وجود هزینه های زیادی که در عرصه دفاع مقدس می شود، هنوز نتیجه قابل اعتنایی کسب نکرده ایم. هر ساله شاهد برگزاری سمینارها، کنگره ها، جشنواره ها، مسابقات و ... هستیم که نیازمند بودجه میلیونی و گاهاً میلیاردی است، این در صورتی است که خیلی از این مراسم ها بازخوردی ندارد. در بسیاری از موارد می توان این هزینه ها را صرف نویسندگان دست به قلم و توانا کرد. البته ناگفته نماند که این یک امر مطلق نبوده و نیست و در بعضی مواقع بازخوردهای مثبتی نیز به چشم خورده است. اما برای گروه های مختلف سنی و قشر امروز متاسفانه باید گفت سرمایه گذاری صورت نگرفته است. یکی از مغفولات جنگ، قشر نوجوان و جوان است که باید گفته شود در این حوزه کم کاری صورت گرفته است. خیلی از افرادی که در جنگ تحمیلی حضور داشتند، نوجوان بودند، شما ببینید که تعداد بی مشاری از شهدای جنگ هشت ساله را این قشر دانش آموز و جوان تشکیل می دهد. اما متاسفانه تا کنون اثر قابل توجه و ماندگاری در این رابطه منتشر نشده است.

سفارشی نویسی، انزوای نویسندگان قلم به دست

شاید یکی از آفاتی که گریبانگیر ادبیات دفاع مقدس شده است، سفارش نویسی است. من با سفارشی نویسی مخالف نیستم، اما این سفارش باید به اهل آن که توانایی دارد، سپرده شود. در این بین نویسندگان دست به قلم و توانا مورد غفلت باقی می مانند و سفارش نویس ها هم این حرفه را به صورت تخصصی دنبال نمی کنند و به کارهای دیگر هم مشغول می شوند. در نتیجه اهل قلم به انزوا می روند. این عوامل از ندانم کاری های افراد سر چشمه می گیرد. زیرا خیلی از کارهایی که در عرصه نشر کتب دفاع مقدس انجام می شود، موازی کاری است. برای مثال ارتش برای خود چند انتشارات دارد و همچنین سپاه؛ چند سالی نیز می شود که نهادها و ارگانهایی نظیر بنیاد شهید، بنباد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس و ... نیز به این جرگه پیوسته اند و بدون هیچ هماهنگی به چاپ کتاب دست می زده و به سفارش کتاب اقدام می کنند.

ژاندارمها کتاب چاپ کنند و نویسندگان به حفاظت از مرزها بپردازند!  

سالهای دور، زمانی که امام خمینی (ره) رحلت کردند، ژاندارمری در اقدامی عجیب در یک آگهی، از کسانی که به زبانهای اردو، عربی، انگیسی، فرانسه و ... مسلط بودند درخواست کرد بود تا در ترجمه و انتشار وصیت نامه امام(ره) شرکت کرده و به شهربانی مراجعه کنند. مرحوم گل آقا در شماره ای از نشریه این اقدام را مورد تمسخر قرار داده بود و نوشته بود که ژاندارمها باید کتاب چاپ کنند و نویسندگان به حفاظت از مرزها بپردازند. این نوعی ندانم کاری است و هیچ چیز در ادبیات دفاع مقدس در سر جای خودش قرار ندارد و همه ی این عوامل موجب آسیب رساندن نه تنها به ادبیات، بلکه به نویسندگان، ناشران و حتی مخاطبان می شود و همین باعث شده است که ادبیات دفاع مقدس در طول سالها روند یکدستی نداشته باشد.