می خواهم عصبی باشم و به جای ساخت فیلم بیانیه صادر کنم!

«قصه ها» نه فیلم مستند است و نه داستانی، موجودی است بی شناسنامه و بی هویت، حداکثر تعریفی که می توان از این اثر داد این است که «چگونه آموختم عصبانی باشم و با چسباندن چند تصویر و روایت به جای فیلم ساختن، بیانیه صادر کنم»