به گزارش نماینده، میهمانی که با همه میهمانی‌ها فرق دارد؛ این بار صاحب‌خانه خالق میهمان‌هاست و چگونه می‌شود این میهمانی را توصیف کرد و پذیرایی میزبان را. مرحوم آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی آداب میهمان‌داری و اینکه خداوند متعال چگونه در ماه مبارک رمضان از میهمانان خود پذیرایی می‌کند را شرح داده است. که در ادامه می‌آید:
«أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ» خان الهی گسترده است، مواد غذایی برکت است، رحمت است و مغفرت.
فکر می‌کنم ما غیر از این به چیزی احتیاج نداریم، آیا می‌شود در باب میهمان‌داری، خداوند آداب میهمان‌داری را بیاموزد اما خودش عمل نکند، یعنی خداوند آداب میهمان‌داری را به پیغمبر (ص) بیاموزد و خودش آنگونه پذیرایی نکند.
خداوند از همه میهمان‌دارها بهتر میهمان‌داری می‌کند. بنده اعتقادم این است که ما آمده‌ایم اینجا و به دعوت الهی گرد هم آمده‌ایم، حتی اگر دعوتی هم نباشد... آقا بی‌دعوت آمده‌ایم بالاتر از این که نیست، بی‌دعوت وارد شده‌ایم و نشسته‌ایم، آداب میهمان‌داری چه چیزی را اقتضا می‌کند!؟ آداب میهمان‌داری این است که از ما بپرسید چیزی خوردی یا نه، قبلا عمل صالحی داشتی یا نه، در روایت است که اصلا پرسیدن این سوال‌ها زشت است بلکه خداوند آنچه را که دارد باید در سفره ما بگذارد، خداوند هر چه از او بیشتر بخواهیم بیشتر در اختیارمان می‌گذارد.
یک میزبان کریم، میزبانی است که میهمانش هر چه می‌خواهد استفاده کند را در اختیارش بگذارد و خوشحال هم شود و در واقع این کشف از محبت میهمان به میزبان است. از طرف دیگر خداوند مایل نیست ما از سر سفره‌اش بلند شویم و اگر خودمان خواستیم برویم خدا باید تا دم در مسجد به بدرقه ما بیاید.