به گزارش نماینده به نقل از ایسنا، دکتر محمدرضا شیرزادی شایع‌ترین راه انتقال این بیماری در ایران را ذبح غیربهداشتی وغیرقانونی دام بویژه در مناطق روستایی خواند و گفت: روستاییان هنگام تماس با دام از کندن کنه‌های روی بدن دام، خودداری کنند. همچنین لباس‌های خود را نیز پس ازخروج از اصطبل و محل نگهداری دام‌ها تعویض کنند و دست و صورت خود را با آب وصابون بشویند؛ چراکه دام بیمار خطر انتقال بیماری‌های بسیاری را دارد.
وی با اشاره به راهکارهایی برای جلوگیری از انتقال بیماری به پرسنل پزشکی در بیمارستان‌ها، ادامه داد: ذبح دام باید در کشتارگاه صورت گیرد و ذبح کنندگان نیز از وسایل حفاظتی استفاده کنند؛ چراکه اغلب موارد مبتلا در کشور، کسانی هستند که به دلایل مختلف دام را در جایی غیر از کشتارگاه ذبح می‌کنند.
شیرزادی درباره نحوه انتقال بیماری تب کریمه کنگو نیز گفت: ویروس این بیماری داخل بدن کنه است. نیم ساعت پس از گزش کنه و خونخواری آن، ویروس داخل بدن دام می‌شود و یک هفته دربدن دام ماندگاری دارد و در صورتی که دام طی این یک هفته ذبح شود، خطرناک است.
وی گفت: بهتر است تا حد امکان افرادی که دامدار نیستند هنگام مراجعت به مناطق روستایی، تماسی با دام نداشته باشند. دامداران نیز وقتی با دام در تماس هستند از وسایل حفاظتی استفاده کنند و پس از پایان کارشان نیز لباس‌ها را تعویض کرده و دست وصورت خود را بشویند.
به گفته رییس اداره بیماری‌های زئونوز وزارت بهداشت، تب کریمه کنگو بیماری ویروسی است که توسط کنه میان دام‌ها منشر می‌شود. دام و کنه نیز مقصد این ویروس هستند. انسان درصورت ذبح دام، دستکاری و گزش کنه یا تماس با دامی که ویروس در بدن آن وجود دارد، به این بیماری مبتلا می‌شود. حتی فردی که در بیمارستان مبتلا به این بیماری است نیز می‌تواند آن را به دیگران انتقال دهد. این بیماری در دام علایم خاصی ندارد و از ظاهر دام نمی‌توان متوجه وجود ویروس شد.
رییس اداره بیماری مشترک میان انسان و دام همچنین درباره زمان شیوع این بیماری در کشور نیز گفت: فعالیت کنه در فصل پاییز و زمستان متوقف است. البته در برخی مناطق که چندان سرد نمی‌شوند و دمای هوا بالای ۱۵ درجه می‌ماند، ممکن است فعالیت کنه ادامه یابد. اما اصولا در زمستان موارد ابتلا به بیماری کم است، اما در تابستان شایع می‌شود. کنه پس از تخم‌گذاری ویروس را به تخم خود نیز انتقال می‌دهد. به دلیل پیچیده بودن مهارکنه، این بیماری در تمام کشور وجود دارد. بنابراین در زنجیره انتقال، به طورعمودی این انتقال صورت می‌گیرد.