به گزارش نماینده احمد بخشایش عضو کمیسیون امنیت ملی در گفت‌وگو با فارس، در خصوص تصویب طرح نظارت بر توافق احتمالی در مذاکرات هسته‌ای با ایران گفت: معنی این موضوع شفاف‌سازی و از حیران درآمدن نتیجه توافق هسته‌ای است. آمریکایی‌ها به طور کلی ۱۸ دستور اجرایی رئیس جمهوری علیه ایران و ۵ لایحه داشتند که کنگره تصویب کرده است.
وی افزود: در این بخش نمایندگان طرحی را برای الزام دولت آمریکا به آوردن توافق به کنگره را مطرح کردند که اگر توافقی با ایران انجام گرفت، دولت ۵ روز وقت دارد که آن را برای تصویب به کنگره بفرستد (البته بخش‌هایی که مربوط به تحریم کنگره باشد) و نمایندگان ۳۰ روز وقت بررسی دارند و اگر موافق بودند ادامه می‌یابد، اما در صورت مخالفت بازمی‌گردانند که اوباما می‌تواند آن را وتو کند و این رفت و برگشت ۵۲ روز زمان می‌برد.
عضو کمیسیون امنیت ملی با بیان اینکه ما در مباحث داخلی آمریکا مشکلی نداریم زیرا با دولت آمریکا مذاکره می‌کنیم و مسئولیت اجرای تعهدات بین‌المللی بر عهده دولت‌هاست، اظهار داشت: اگر رئیس‌جمهور آمریکا اعلام می‌داشت که تحریمی را لغو نمی‌کند بلکه متوقف می‌کند، بر همین اساس بود و اگر رئیس‌جمهور بعدی این توافقنامه را ملغی می‌کرد وضعیت ما مبهم‌تر می‌شد.
بخشایش ادامه داد: اگر توافق اجرایی شود قسمتی که مربوط به کنگره است باید به تایید نمایندگان برسد و تصویب و تبدیل به قانون شود که این موضوع ضمانت آن را محکم‌تر خواهد کرد.
وی در خصوص اینکه آیا این طرح مذاکرات و توافق احتمالی را پیچیده‌تر نخواهد کرد، گفت: این مذاکره بعد از ۳۵ سال انجام گرفته و پیچیدگی‌های خود را دارد و این طرح آن را کمی پیچیده‌تر می‌کند.
عضو کمیسیون امنیت ملی خاطرنشان کرد: ما به تعهدات خود عمل می‌کنیم و اگر آنها توافق را رد کنند، فعالیت‌های هسته‌ایمان را به وضعیت سابق بازمی‌گردانیم.
بخشایش با بیان اینکه جمهوری‌خواهان قصد دارند با این طرح هم مشکلات داخلی خود با دموکرات‌ها را حل کنند و هم افتخار این پیروزی را از اوباما بگیرند، یادآور شد: جمهوری‌خواهان نمی‌گذارند دموکرات‌ها همه افتخار توافق را به نام خود کنند.
وی ادامه داد: از سوی دیگر اوباما نیز استدلال می‌کند که آمریکا طی ۳ دهه گذشته نتوانسته کاری از پیش ببرد، پس بهتر است اجازه دهد این توافق امضا شود.
عضو کمیسیون امنیت ملی در خصوص عقب‌نشینی اوباما از نظر اولیه خود مبنی بر اجازه ندادن ارسال توافق به کنگره برای نظارت و تصویب آن گفت: مجلس علاقه به حفظ اقتدار خود دارد که در ایران نیز چنین است. اصول قانون اساسی ما بیانگر آن است که هر توافق بین‌المللی باید به مجلس برود، اما اختلاف در این است که نظام در آمریکا ریاستی است و اوباما قصد باج دادن به کنگره را نداشت، زیرا در نظام ریاستی فصل‌الخطاب رئیس جمهور است و اوباما نمی‌خواهد سنتی را پایه‌گذاری کند که نظام سیاستی به سمت پارلمانی برود و کنگره حرف اول و آخر را بزند.