به گزارش نماینده به نقل از ایسنا، تیم ملی فوتبال بانوان ایران در مسابقات انتخابی المپیک ۲۰۱۶ ریو کاری از پیش نبرد و با یک برد و یک شکست از صعود به مرحله دوم این رقابت ها بازماند.
تیم بانوان ایران دربازی ابتدایی خود با ۵ گل برابر لائوس به پیروزی رسید اما در آخرین دیدار درحالی که برای صعود به یک تساوی نیاز داشت با یک گل بازی را به چین تایپه واگذار کرد و از دور رقابت ها کنار رفت.
تیم ملی فوتبال بانوان قبل از اعزام به این رقابت ها مانند همیشه درگیر مشکلات زیادی بود.
اولین مشکلی که در گذشته نیز بارها مطرح شده دیر مشخص شدن کادر فنی تیم بود. کادر فنی تیم ملی بانوان حدود دوماه قبل از آغاز رقابت های انتخابی المپیک سرکار آمد. در حالی که این اتفاق میتوانست پیش از این ها بیفتد و تیم ملی با وعده به خدمت گرفتن سرمربی خارجی زمان را از دست ندهد.
تداخل برگزاری لیگ برتر با تمرینات تیم ملی دیگر مانعی بود که برسرراه تیم قرار گرفت. بازیکنان هم در تیم ملی و هم در باشگاه ها حضور داشتند و بازیکنان نتوانستند به آمادگی و هماهنگی مناسبی برسند.
با این حال نایب رییس بانوان و سرمربی تیم ملی به موفقیت تیم در این رقابت ها امیدوار بودند و اعلام میکردند که تیم ملی شانس زیادی برای صعود به دور دوم رقابت های انتخابی المپیک دارد.
این بی برنامگی و سردرگمی های فوتبال بانوان را میتوان از وضعیت رنکینگ فدراسیون جهانی نیز متوجه شد. اواخر اسفندماه تیم ملی بانوان ۷۵ رده در رنکینگ جهانی سقوط کرد و صد و سی و سوم جهان شد.
اما تیم ملی بانوان با یک پیروزی و یک شکست در مسابقات انتخابی المپیک به رده ۵۸ جهان صعود کرد. این فراز و فرود و سقوط و نزول در تیمهایی که بازیهای مستمر دارند معمولا دیده نمیشود، بلکه مختص تیمهایی مانند ایران است که به دلیل بازیهای کم امتیازی ندارند و با یک پیروزی چند ده پله صعود و با یک شکست چندین پله سقوط می کنند.
تیم ملی بانوان در چند سال اخیر ثبات کافی نداشته است و مسئولان فدراسیون هرسال از برنامه های جدید خود برای توسعه و پیشرفت فوتبال بانوان صحبت می کنند. اما این موضوع تاکنون عملی نشده است و تمام بی پولی های فدراسیون متوجه تیم های بانوان است.
اواخر سال گذشته قرار بود تیم ملی دختران جوان در تورنمنت بین المللی سوچی شرکت کند که به دلیل مشکلات مالی این اعزام لغو شد. هرچند که رییس فدراسیون از تلاش بی نتیجه خود برای رفتن تیم ملی به این رقابت ها صحبت کرد.
درحال حاضر هم با وجود بی پولی های فدراسیون صحبت ازحضور مربی خارجی در راس کادر فنی تیم ملی بزرگسالان است.
این اتفاق یک عقب گرد است و درواقع تمامی شرایط به حدود ۶ ماه پیش باز میگردد. همان زمانی که فریده شجاعی از آوردن مربی خارجی صحبت میکرد و علی کفاشیان با این موضوع مخالفت کرد. همین اختلاف نظر هم بهانه ای برای رفتن شجاعی از فدراسیون فوتبال شد.
حال که فدراسیون فوتبال والبته نایب رییس فدراسیون درنظر دارد سرمربی خارجی را برای تیم ملی بیاورد باید این سوال را مطرح کرد که چرا این اتفاق همان موقع رخ نداد. شاید بتوان گفت که اگر این اتفاق رخ می افتاد و تیم ملی هم از مقدماتی المپیک حذف میشد به امید اینکه برنامه مشخصی وجود دارد همه منتظر آینده می ماندند.
با این شرایط به نظر میرسد عدم موافقت کفاشیان با انتخاب سرمربی خارجی بهانه ای برای کنارگذاشتن شجاعی از فدراسیون بود.
حضور مربی خارجی خوب در تیم ملی قطعا به نفع تیم ملی بانوان است اما فدراسیون باید مربی را برای تیم ملی در نظر بگیرد که تجارب تلخ گذشته هم چون حضور هلنا کاستا پرتغالی در ایران تکرار نشود و کارنامه مربی به خوبی مورد بررسی قرار بگیرد تا نام شخصی با مورد اخلاقی به عنوان گزینه سرمربی گری تیم ملی مطرح نشود. بانوان فوتبالیست امیدوارند که به برنامه های فدراسیون برای بانوان روزی جامعه عمل پوشانده شود و این بلاتکلیفیها روزی به پایان برسد.