به گزارش نماینده، محمدجواد ظریف وزیر خارجه کشورمان در مصاحبه با ویژه‌نامه نوروزی روزنامه جام‌جم به مسائل مختلف از جمله زندگی شخصی‌اش، قدم زدن با همتای آمریکا‌یی‌اش، نظرات منتقدین و همچنین مسؤولیت تصمیماتش بر روی زندگی ۷۵ میلیون ایرانی پرداخت که گزیده آن از نظر خوانندگان می‌گذرد.
محمدجواد ظریف در پاسخ به سؤالی در خصوص زندگی سخت یک دیپلمات و حضور دائم در سفر گفت: وقتی کار دیپلماتیک را پذیرفتیم و انتخاب کردیم علی‌القاعده زندگی خسته‌کننده خواهد بود. ۶ سال پیش فرصت بیشتری برای مطالعه، تدریس و رسیدگی به خانواده داشتم در حالی که دیگر این شرایط وجود ندارد و زندگی یک دیپلمات هم به همین حالت است البت هیچ منتی هم بر کسی نیست. کاری است که باید انجام دهیم.
وی در خصوص تعداد سفرهای ماهیانه‌اش افزود: بستگی به شرایط مختلف دارد البته وقتی در تهران باشم حضورم خیلی با سفر و انجام امور دیپلماتیک فرقی نمی‌کند ولی به طور میانگین شاید ماهی ۱۵ روز در سفر باشم.
وزیر امور خارجه کشورمان در خصوص فرصت برای خانواده‌اش در زمان حضور در تهران اظهار داشت: تمام وقت غیرکاری‌ام را در تهران در منزل هستم. یعنی اینکه کار دیگری در وزارت خارجه و خانه ندارم. از صبح ساعت ۴ و نیم یا ۵ که بیدار می‌شوم کامپیوتر را روشن کرده و مشغول خواندن خبرها یا جواب به ایمیل‌ها هستم و اگر از صبح تا بعداز ظهر ایمیل‌هایم را چک نکنم در حدود ۱۶۰ تا ۱۷۰ایمیل جمع می‌شود که پاسخ به آنها سخت است اما تمام تلاشم را برای پاسخ به این ایمیل‌ها در خانه می‌کنم.
وی افزود: خیلی دوست ندارم تا دیر وقت در اداره باشم و دوست دارم ۷ صبح به اداره رفته و ساعت ۷ و ۸ شب نیز به خانه برگردم تا کارهای باقیمانده را انجام دهم.
ظریف با بیان اینکه همسرش شاغل نیست، اظهار داشت: همسرم در جلسات بانوان صحبت کرده و در فعالیت‌های همسران دیپلمات‌ها شرکت می‌کند.
وزیر امور خارجه کشورمان در پاسخ به سؤالی درباره ازدواج فرزندانش خاطرنشان کرد: یک دختر و یک پسر دارم که یکی از آنها ۱۰ سال و دیگری ۱۱ سال است ازدواج کرده‌اند و هر دوی آنها در ایران و تهران هستند الحمدالله. ولی هنوز نوه‌ای ندارم و بچه‌های من تنبلی کرده و هنوز ما را مفتخر به داشتن نوه نکرده‌اند.
وی در پاسخ به سؤالی در خصوص خرید سوغات از سفرهای خارجی برای خانواده‌اش گفت: تقریبا هیچ وقت نمی‌توانم این کار را انجام دهم ولی برخی همتایان خارجی‌ام این کار را کرده‌اند که برای مثال جان کری در حاشیه مذاکرات هسته‌ای به بازار مسقط رفته و خرید انجام داده بود. ولی من فرصت این کار را ندارم البته اگر هم شما با هیبت وزیر خارجه به بازار بروید آنچنان اجناس را به شما گران می‌فروشند که بهتر است خرید نکنید ولی اگر لازم باشد از دوستانم خواهش می‌کنم که هر گاه برای خود خرید می‌کنند سوغاتی درخواست داده شده را برای ما خریداری کنند که چای کنیا یکی از خریدها بوده است.
ظریف با اشاره به برخی خبرها مبنی بر قدم زدنش در جنگل‌های لاویج در استان مازندران گفت: تقریبا ۹ هفته‌ای است که پنجشنبه جمعه‌ها در خانه نبودم البته اگر فرصتی هم باشد دوست دارم که سفری را انجام دهم و ۲-۳ ساعت به تفریح بپردازم ولی وقتی در خانه هم هستم مشغول کارهای باقیمانده هستم ولی حالا وقتی در حال رانندگی در جاده هستم ممکن است این فرصت برایم پیش بیاید که بتوانم چند ساعتی را فکر کنم.
وزیرخارجه کشورمان درباره پیاده‌روی با وزیر خارجه آمریکا و پیشنهاد این ایده گفت: ما ساعت ۲ بامداد به فرانکفورت رفته و سپس به ژنو رسیدیم و بدون هیچ استراحتی وارد مذاکرات ۵ ساعته شدیم و به دلیل خستگی و پرتنش بودن مذاکرات و وجود بحث‌های چالشی و اساسی احساس کردم باید مقداری بحث را تعدیل کنیم تا دوستان ما که می‌خواستند به بحث بپیوندند به مذاکرات برسند. در این فاصله گفتم می‌خواهم کمی قدم بزنم. جان کری هم با من آمد و چون آن هتل باغ نداشت در خیابان قدم زدیم.
وی درباره حاشیه‌های به وجود آمده پیاده‌روی با جان کری خاطرنشان کرد: وقتی از هتل قصد خروج داشتیم، حضور تعداد زیادی از خبرنگاران را در درب هتل برای شروع حاشیه‌سازی احساس کردیم اما فکر کردم اگر در این شرایط برگردم نقطه ضعفی را به طرف مقابل نشان خواهم داد که اصلا در شأن مردم ایران نیست و وزیر خارجه آمریکا به من گفت اگر ناراحتی می‌توانی برگردی که من به او پاسخ منفی دادم. این قدم زدن نه به معنای رفاقت است نه به معنای صمیمیت. بلکه صرفا برای عوض کردن فضای بسیار متشنج بحثی بود که در آن منافع ملی کشورم پیگیری می‌شد.
ظریف درباره اینکه اعلام می‌شود در مذاکرات دیپلمات‌ها یکدیگر را با اسامی کوچک صدا می‌زنند، گفت: رسومی در عالم دیپلماتیک وجود دارد که با رسوم در روابط داخل کشورمان فرق می‌کند که هیچ کدام از اینها به معنای رفاقت نیست مثلا در نامه‌نگاری خارجی حتی برای آدمی که او را نمی‌شناسند نامه با dear شروع می‌شود حتی اگر طرف را با اسم خودش هم صدا نکنید می‌گویید dear sir یعنی آقای عزیز یا dear madam یعنی خانم عزیز. اینها به آن معنی نیست که آن آقا یا خانم حتما عزیز هستند یا حتی شما آنها را می‌شناسید. واقعا این مسائل در همین حد است و دادن ابعاد دیگر به آن، ایجاد تصورات بی‌جا و بی‌جهت است.
وزیر خارجه کشورمان درباره نصب تصویر پیاده‌روی ظریف با وزیر خارجه آمریکا از سوی منتقدانش افزود: طبیعی است هر انسانی ناراحت می‌شود که با وی اینگونه برخورد کنند ولی اگر ما انشاءالله برای خدا کار کرده باشیم اینگونه حرکت‌ها علیه ما نزد خدا مأجور است. اگر برای خدا کاری انجام نداده باشیم کل بازی را باخته‌ایم اگر هم برای خدا کاری کرده باشیم که همه اینها اضافه حقوق است.
وی درباره تاثیرگذاری تصمیمات تیم مذاکره کننده هسته‌ای ایران در زندگی بیش از ۷۵ میلیون ایرانی و سختی این تصمیم‌گیری خاطرنشان کرد: این موضوع برایم بسیار سنگنین است و بدون اغراق اعلام می‌کنم لحظه‌ای نیست که سنگینی این بار و مسئولیت آن را احساس نکنم. آنچه که من را راضی می‌کند خود و خدا اطمینان داریم که هر چه از دستم برآمده بدون هیچ ملاحظه‌ای انجام دادم و هیچ گاه ملاحظه شخص حزبی و جناحی نداشتم و تمام تلاشم را برای خدمت به مردمم انجام دادم ولی ممکن است در این راه اشتباه و کوتاهی هم انجام داده باشم ولی حداقل بین خود و خدا خیالم راحت است که اگر قرار باشد روزی جوابی به پروردگار بدهم می‌گویم هر چه از دستم برآمده انجام دادم. آن روز، روزی است که هیچ چیز به درد آدم نمی‌خورد به غیر از اینکه بتواند با قلبی آرام پیش خدا رود و خیالش راحت باشد که آن کار واقعا برای خدا بوده است.
ظریف در خصوص برخی انتقادات نیز افزود: آنهایی که به من انتقاد می‌کنند، فحش می‌دهند، بعضی‌هاشون به من تهمت می‌زنند بعضی از آنها ناسزا می‌گویند و بعضی افترا می‌بندند البته امیدوارم همه ما این فکر را کرده باشیم که قرار است در مقابل خداوند متعال حاضر شویم و امیدوارم که خیالمان از بابت قلب آرام در آن روز راحت باشد و اگر می‌گوییم قرار است یک روزی در مقابل خداوند حاضر شویم باید بدانیم که ما هر لحظه‌مان در مقابل خداوند است و اگر این را باور داریم که خداوند ما را می‌بیند باید در رفتار و کردارمان بیشتر دقت کنیم. ضمن اینکه اگر لحظه‌ای من دروغ بگویم و تهمت بزنم اگر این باور را داشته باشم که خداوند حی و حاضر است در مقابل او هم دروغ گفته و تهمت می‌زنم؟
وی در پایان گفت: من سنگینی بار تصمیمات خود و تیم مذاکره کننده هسته‌ای را بر روی ۷۵ میلیون شهروند کشورم و بالاتر از همه سنگینی نظارت خداوند قاهر و متعال را در هر لحظه حس می‌کنم و امیدوارم در انجام آن روسفید باشم. بقیه مسائل، قابل حل و فصل است.