به گزارش نماینده به نقل از جهان نیوز، «تعطیلی موسیقی در فرهنگسراها» تابستان امسال از داغ ترین تیترهای روزنامه ها و سایت های خبری بود. بهانه‌ای برای آن که منتقدان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران که تا قبل از این اتفاق، گلایه‌شان این بود که شهرداری را چه به موسیقی و کار موسیقی تخصصی است و این امر خطیر باید توسط وزارت ارشاد انجام شود و یا این که چرا این قدر کلاس های فرهنگسراها بی کیفیت است؛ جای دیگری را نشانه بگیرند و توقف موقت کلاس‌های موسیقی و اصلاح ساختار آموزشی فرهنگسراها را ضربه مهلکی بر بدنه موسیقی بدانند و «از تصمیمات سلیقه‌ای و یک شبه مدیران فرهنگی کشور، که همیشه کارشان همین بوده»(!) گلایه کنند.
این در حالی است که این دوستان بزرگوار، حق اظهارنظر و دفاع را از این دستگاه پرسابقه فرهنگی که در تمامی زمینه های فرهنگ و هنر، از سینما تا موسیقی و از تئاتر تا هنرهای تجسمی فعالیت های ماندگاری داشته، گرفته اند و انگار نمی‌شنوند یا بهتر بگوییم خودشان را به نشنیدن می‌زنند. «کدام تعطیلی؟ تعطیلی زمانی معنا می‌یابد که تمامی ابعاد یک موضوع متوقف شده باشد و این در حالی است که بنای سازمان فرهنگی حمایت از موسیقی فاخر و تخصصی کردن آموزش‌هاست» این جمله ای است که بارها در این ۵ ماه از زبان رئیس و معاون هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در همین سایت ها و خبرگزاری تکرار و تکرار شده است.
حال نوبت به سایت خبری «آفتاب» رسیده تا در ماه‌گرد توقف کلاس های موسیقی فرهنگسراهای تهران!! به جای آن که به سراغ متولیان امر در این سازمان رفته و راهبردهای آنان را بشنود، به بازنشر سخنان عبدالحسین مختاباد خواننده موسیقی سنتی و عضو شورای شهر برود و از تذکرات شفاهی و کتبی ایشان بگوید.
البته درباره اظهارات مختاباد این نکته جای سوال دارد؛ هنرمندی که خودش خواننده و حامی موسیقی اصیل و سنتی است چگونه از حمایت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران از موسیقی اصیل ایرانی برآشفته شده است؟! به عبارت دیگر ایشان باید پاسخ دهد که چرا به یک اقدام بهنگام سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در رابطه با جلوگیری از ترویج موسیقی بی کیفیت و غربی، با عینک سیاسی می نگرند؟!
از سوی دیگر همین سایت ها و رسانه ها با انتشار اظهار نظرهای مختلف، از جمله صحبت های فردین خلعتبری با عنوان اینکه «بعضاً دانشجویان موسیقی تدریس این کلاس‌ها را به عهده داشته‌اند» خواسته یا ناخواسته تاییدکننده سخنان «رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران» مبنی بر آماتور بودن اساتید موسیقی فرهنگسراها می شوند.
ای کاش داعیه داران فرهنگ و هنر کشور، به جای جوسازی‌های متعدد و هم مسیر شدن با طوفان های سیاسی کاری چهره های سیاسی خاص، چشم‌هایشان را باز کنند تا ببینند که سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران ، به قول خود عمل کرده است. شاهد این حرف هم برگزاری جشنواره آوای غدیر، نشست تخصصی کمانچه نوازی، نعت خوانی و سحری خوانی، انتشار آلبوم موسیقی دوشنبه کربلا و برنامه های دیگر است. کارهایی که نه تنها در پهنه موسیقی ایران، بلکه جهانی است و محصول مشترک ایران با سایر کشورهاست.
البته این اقدامات پژوهشی و تولید و حمایت از آثار فاخری که در همین ۵ ماه واقع شده، از چشمان تیزبین خانه موسیقی که محور و مرجع موسیقی کشور است دور نماند و حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی ایران با تقدیر از تلاش های رئیس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، از این اصلاح روند حمایت کرده است. اما گویا این منتقدان چشمانشان را بسته اند و بر اساس سلیقه سیاسی شان همچنان دم از تعطیلی موسیقی و رفتارهای سلیقه‌ای مسئولان فرهنگی می‌زنند.
حجت الاسلام شهاب مرادی در آخرین اظهار نظر درباره موسیقی با اشاره به اینکه در تلاشیم تا با بخش خصوصی رقابت نکنیم، گفت: شاید دو سال به ما ناسزا بگویند که چرا آموزش موسیقی مبتدی در فرهنگسراها تعطیل شده است؛ سازمان فرهنگی هنری ۳۰ فرهنگسرا دارد که از فضای عمومی و بیت المال استفاده می کند و رقابت با آموزش‌گاه‌های خصوصی که باید مالیات و بیمه و کرایه بدهد ظلم به هنرمندانی است که در این حوزه فعالند.
به نظر می رسد در روزهایی که عده ای سیاست زده از هر دستاویزی برای نیل به اهداف سیاسی خود بهره می جویند، این بار سیبل تیرهای تخریبی خود را یک سازمان فرهنگی قرار داده اند. سازمانی که ماورای فعالیت های سیاسی، فرهنگ را در چهارچوب شریعت و دین تفسیر کرده و آن را دنبال می کند.
حال اینکه چرا قرار گرفتن فرهنگ در تراز اسلامی و ایرانی‌اش به مذاق برخی خوش نمی آید و همچنان بر تبعیت از فرهنگ غربی اصرار می ورزند، سؤالی است که این دوستان باید بدان پاسخ دهند.