به گزارش نماینده تودیعش تازه به پایان رسیده بود اما با هماهنگی قبلی که صورت داده بودیم عصر همان روز به خبرگزاری فارس آمد و گفت‌وگوی مشروحی پیرامون آنچه در بیش از یک دهه حضور در ارشاد داشت، انجام شد.

مشروح این گفت‌وگو بزودی منتشر می‌شود اما چکیده برخی مطالب در گفت‌وگو با «محمدرضا وصفی مدیر دفتر مجامع و فعالیت‌های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی» را در ذیل می‌خوانید.

* زمان آقای مسجدجامعی به وزارت ارشاد آمدم

محمدرضا وصفی مدیر دفتر مجامع و فعالیت‌های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگاران فارس درباره حضورش در وزارت ارشاد اظهار داشت: زمان آقای مسجدجامعی در سمت اداره کل مجامع از سازمان فرهنگ به وزارت ارشاد مامور شدم. البته پیش از آن همکار معاونت بین الملل وزارت ارشاد بودم. از زمان وزارت جناب «لاریجانی». تا آن دوران وارد بین الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای خودش معاونت داشت. در فاصله ای که در لبنان بودم «معاونت بین الملل» وزارتخانه حذف شد و تبدیل به سازمان فرهنگ و ارتباطات گردید.

وی ادامه داد: البته آن زمانی به لبنان رفتم اما کارمند رسمی نبودم و دوست هم نداشتم کارمند باشم. زیرا کارمندی را فروش عمر به صورت سلف می دانستم .در ایامی که لبنان بودم و تقریبا بعد از ۴ سال حضورم در لبنان، نامه‌ای آمد که اسم بنده را برای کارمند رسمی شدن باتوجه به سوابق جبهه به کارگزینی داده بودند. اما در حال حاضر باز هم به همان کسوت معلمی خود باز گشته ام  و چند سال پیش رسما استعفا دادم و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران شدم. چون تدریس و سرو کله زدن با دانشجو را دوست دارم و بیش از پانزده سال همراه کار، در دانشگاه های گوناگون داخل و خارج از کشور معلمی کرده بودم .

وصفی همچنین پیرامون همکاری با چند وزیر و معاون فرهنگی، عنوان کرد: در هر حال تنها مدیر دولتی در یک منصب بودم که پس از دوازده سال از آن پست خداحافظی کردم ، هر چند خود را برای همیشه خدمتگذار فرهنگ این سرزمین می دانم و به آن مفتخرم.

وصفی پیرامون حسنات و یا مضرات این ثبات در دوره‌های مختلف گفت: شاید کسی که در مراسم تودیع ‌حاضر بوده می تواند تصمیم بگیرد که در این خصوص چگونه قضاوت کند، در ارتباط با کار خودم را خیلی درگیر مسائل و  جزئیات ریز و حتی برخی اختلافات سلیقه ها نمی‌کنم.

*بسیاری از اختلافات را در عرصه سیاست بچه‌گانه می‌دانم

مدیر سابق مجامع خاطر نشان کرد: بسیاری از اختلافات را نیز در عرصه سیاست بچه‌گانه می‌دانم و اعتقادی  به آنها ندارم؛ چرا که در سیر تاریخ از این دست حوادث زیاد به چشم می خورد که همه گذشته است . روحیه ام هم آن است که هر جمعی قابل تفریق است ، اما ما نباید تفریق کنیم . از این رو به واژه امت واحده بیش از یک شعار، بلکه در منش و رفتار به ان ایمان دارم.

وی که تا چندی دیگر رایزن فرهنگی ایران در اتریش می‌شود پیرامون ارتباط با رسانه‌ها اینگونه اظهار نظر کرد که  اگر رسانه ها تماس می گرفتند و مطلبی را می خواستند سعی می کردم دریغ نکنم، ولی تمایلی به اینکه خودم بروم و بگویم که رسانه ها این مسئله را منعکس کنند، نداشتم. چرا که هیچگاه احساس نکردم خودم نیاز به پرزنت شدن دارم و حتی درباره خروجی های اداری نیز این احساس را نداشتم. چرا که آن فعالیت ها تاثیر خودشان را می گذاشتند.

* گلایه از غفلت رسانه‌ها پیرامون حضور و فعالیت اقلیت‌ها زیر چتر جمهوری اسلامی ایران

وی ابراز داشت: به نظرم می رسد رسانه‌ها از حضور اقلیت‌هایی که به شکل قانونی زیر چتر جمهوری اسلامی هستند و برای این نظام احترام قائل‌اند غفلت داشته‌اند. در حالی که این بخش از جامعه دقیقا یکی از برگ برنده‌های ما در عرصه بین الملل است و تمایز ما نسبت به سایر بخش های جهان اسلام . برگ برنده ای که جمهوری اسلامی ایران می تواند بگوید تمدن ساز است و چتر ما آن قدر وسیع است که بتوانیم همه اقلیت ها را زیر چتر خودمان نگه داریم و بیرق ولایتمداری مان شامل همه این موارد و تنوع های فرهنگی درون خانه می شود. غرب همزیستی با دیگران را به زور مدرنیته آموخته است ، اما تنوع در ذات این سرزمین است و رمز بقای آن نمونه آنهم شهر کهن ارومیه است .