به گزارش نماینده سلیمانی که این روزها سریال در حال پخش «رهایی» را روی آنتن شبکه دو سیما دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس گفت: شاید خیلی‌ها بگویند که من در نقش سرباز کلیشه شدم، اما واقعا اینطور نیست. سربازی که در سریال شاهگوش بازی می‌کردم از زمین تا آسمان با سرباز سریال رهایی تفاوت دارد و این تفاوت در همه ابعاد وجودی این دو شخصیت به وضوح پیداست.

وی در ادامه به تفاوت های نقش هایش در این دو سریال اشاره کرد و افزود: یکی از ویژگی‌های سرباز شاهگوش لهجه(تلفیقی نیشابور و سبزوار) و نوع رفتارش بود که مردم بسیار آن را دوست داشتند. ناگفته نماند من قبل از شاهگوش در چند کار دیگر نقش سرباز بازی کرده بودم. زمانی که بازی‌ام در شاهگوش شروع شده بود، در فیلم سینمایی «پایان خدمت» نیز نقش یک سرباز را بازی می‌کردم و در هر دوی این سریال‌ها با یک لهجه صحبت کردم، آن هم به این دلیل که در یک زمان جلوی دوربین هر دوی این سریال‌ها می‌رفتم و از این بابت کمی هراس داشتم که اگر بخواهم دو لهجه متفاوت از هم را بگویم ممکن است به یکی یا هر دوی این نقش‌ها لطمه وارد شود. به همین خاطر تصمیم گرفتم تا یک لهجه را در هر دوی اینها بگویم. ضمن اینکه در تله فیلم «شیپورچی» هم نقش سربازی را داشتم.

بازیگر نقش فرید درباره تاثیرگذاری این نقش ادامه داد: می‌دانستم که کاراکتر فرید در لوکیشن بیمارستان نقشی تاثیرگذار است و ذهن بیننده را درگیر می‌کند، ضمن اینکه فیلم‌نامه هم از قابلیت‌های بسیاری برخوردار بود. همه اینها درست به دست هم داد تا در مقابل پیشنهاد این کار نه نگویم و سربازی جدی را بازی کنم.

وی افزود: الان مردم فرید را باور کرده‌اند چرا که تا قبل از آن به خاطر شاهگوش هر جا می‌رفتم مردم با دیدنم می‌خندیدند و برایشان یادآور خاطرات شاهگوش و سرباز بخشایش بودم، اما الان دیگر با بازی در نقش یک سرباز جدی این قالب را شکستم و معتقدم فکر اشتباهی نکردم و از این انتخاب هم راضی هستم.

سلیمانی درباره علاقه‌اش به کارهای پلیسی و حضور در سریال رهایی نیز توضیح داد: سریال‌های خارجی پلیسی را می‌دیدم و دوست داشتم که خودم هم روزی در این دست سریال‌ها بازی کنم. ضمن اینکه در حال حاضر صحبت‌هایی شنیده‌ام مبنی بر اینکه یک بازیگر نمی‌تواند در بیش از یک سریال پلیسی بازی کند.به نظر من اگر بازیگری برای ایفای نقشی در سریال پلیسی تلاش کرده حقش این است که در سریال‌های دیگر پلیسی هم بازی کند.

بازیگر سریال «سرزمین کهن» درباره سختی‌های کارهای پلیسی اکشن ادامه داد: بازی در سریال‌های اکشن پلیسی توانایی مضاعفی از یک بازیگر می‌گیرد. برای مثال صحنه‌هایی که الان شما می‌بینید و روی بام بیمارستان تصویربرداری شده است در گرمای حدود 47 درجه ضبط شده است و چهار روز ما در آن فضا کار می‌کردیم. در این سکانس هفت دوربین روی صورت من بود و یک هلی شات هم بالای سرم و یکی از این دوربین‌ها هم زیر پایم بسته شده و ... همه اینها تمرکز بیشتری می‌خواهد تا توی بازیگر خطا نکنی و اگر خدای نکرده خطایی را مرتکب شوی دوباره مستلزم هزینه خواهد شد. از طرفی هلی کوپتر فقط 15 دقیقه برای تصویربرداری روی بام در اختیار گروه قرار داده شد و ما هم می‌بایست تمامی سکانس‌های مربوطه را در همین مدت زمان کوتاه ضبط می‌کردیم. ضمن اینکه مطمئن باشید «رهایی» با فیلمنامه‌ای که دارد جزو بهترین‌ آثار پلیسی است وگرنه هیچوقت دوباره نقش سرباز را بازی نمی‌کردم.

سلیمانی به شروع بازیگری‌اش با فیلم «مهرمادری» اشاره کرد و افزود: از کودکی به بازیگری علاقه‌مند بودم و زمانی که در فیلم مهرمادری به کارگردانی کمال تبریزی بازی کردم حتی نام ایشان را نمی‌دانستم. حتی فاطمه معتمدآریا را هم به اسم نمی‌شناختم بلکه به واسطه بازی در گل پامچال و کلاه قرمزی او را می‌شناختم.

این بازیگر در ادامه گفت: این فیلم، منهای اینکه من بازی کرده بودم به جهت ساختار و محتوا فیلم قابل دفاعی بود و در جشنواره فیلم فجر هم بعد از فیلم آژانس شیشه‌ای، مهر مادری دومین فیلم برتر از نگاه مخاطبان بود.

او درباره جذابیت‌های بازیگری در همان ابتدای کودکی‌اش گفت: شاید بازیگری از روز اول برایم زیاد جدی نبود، اما رفته رفته حضورم در دنیای هنر برای خودم پررنگ‌تر شد. رفتار افرادی که در آن زمان با آنها همکاری می‌کردم همه و همه باعث شد تا شخصیت حقوقی هم در این حیطه پیدا کنم.

وی ادامه داد: من مهندسی شیمی می‌خواندم و هیچ زمانی هم به دنبال تحصیلات آکادمیک این حیطه نرفتم. در حقیقت به این دلیل که کارگردان‌ها از بازی‌ام راضی بودند من هم به ادامه دادن در این حیطه ترغیب شدم تا جایی که الان چرخه زندگی‌ام از راه بازیگری می‌گذرد.

بازیگر سریال «پژمان» در ادامه بیان داشت: تا زمانی که دیپلم گرفتم کار نمی‌کردم و اگر هم کاری را قبول می‌کردم خیلی کم و محدود بود که یادم هست فیلم قطعه ناتمام را در این دوره بازی کردم. آن هم بیشتر به این خاطر بود که اطرافیانم تاکید داشتند تا درسم را بخوانم و بعد بازیگری را ادامه دهم. یادم است همان زمان به جشنواره برلین هم دعوت شدم که مصادف با امتحانات پایان ترمم بود و آقای تبریزی به من اجازه ندادند تا بروم. بعد از بازی در مارمولک مسیر زندگی‌ام به کلی تغییر کرد و به بازیگری حرفه‌ای‌تر نگاه کردم.

او درباره اینکه آیا دوست دارد تا کارگردانی را تجربه کند یا خیر گفت: دوست ندارم کارگردانی کنم آن هم به خاطر اینکه از بازیگری دور می‌شوم خیلی از دوستان و هم سن و سال من بوده‌اند که با کارگردانی از بازیگری دور افتاده‌اند.

سلیمانی ادامه داد:در موزه سینما عکس 20 کودک منتخب در فیلم‌های سینمایی ایرانی گذاشته شده که من هم یکی از آنها هستم. باعث افتخارم هست و اتفاق خوبی برای من در این سالها به شمار می‌رود.

این بازیگر گفت: بارها اتفاق افتاده است که برخی از هم سن و سالان خودم که در کودکی با هم بازی می‌کردیم با من تماس گرفتند و خواستند که اگر نقشی مناسب بود معرفی‌شان کنم و من هم هیچ گاه به این موضوع به چشم دیگری نگاه نکردم. نگفتم که اگر او بیاید جای من را تنگ می‌کند چرا که معتقدم هر بازیگری استعداد منحصر به فرد خود را دارد و اگر هم قرار باشد در فضای رقابتی قرار بگیرم چه ایرادی دارد، اگر آنها بهتر از من باشند خب من می‌روم. ضمن اینکه معتقدم اگر برای فردی قدمی برداری خداوند ده برابر آن را به تو اعطا خواهد کرد و جدای از قضیه حرفه‌ای‌اش بعد انسانی این موضوع برایم بسیار مهم است.

وی ضمن اشاره به پیشنهادهایی که بعد از بازی در سریال رهایی داشته افزود: در دو کار سینمایی «نهنگ عنبر» و «360 درجه» به کارگردانی سامان مقدم و سام قریبیان قرارداد بستم. برای سریال کمدی نمایش خانگی هم صحبت کردم اما متاسفانه نقشم را دوست نداشتم و نرفتم، اما احتمال دارد در سریال «ماه تی تی» داود میرباقری بازی کنم. ضمن اینکه در فیلم «هاری» به کارگردانی امیر احمد انصاری نقش یک عقب مانده ذهنی و جسمی را بازی کردم که فکر می‌کنم نقش متفاوتی از سایر کارهایم باشد و مطمئنم که اتفاق‌های عجیبی هم برایش خواهد افتاد.