به گزارش نماینده به نقل از مهر، " ینس استولتنبرگ " نخست وزیر سابق نروژ که در ماه میلادی مارس (فروردین) به عنوان دبیرکل سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) انتخاب شد، فعالیت سیاسی خود را از محافل تندرو مخالف ناتو آغاز کرد اما مدتی بعد به یکی از حامیان آن تبدیل شد.
استولتنبرگ ۵۵ ساله کارشناس اقتصاد است که هیچگاه پیگیر مسائل دفاعی- امنیتی نبوده اما در مدت زمان ۱۰ سالی که ریاست دولت های مختلف را در نروژ بر عهده داشت، توانست روابط بین المللی و هنر گفتگوی خود را تقویت کند.
وی نخستین دبیرکل ناتو است که تبعه یکی از کشورهای هم مرز با روسیه بوده و روابط خوبی با مسکو داشته که می تواند ابزار مهمی در دست او متعاقب بحران کریمه بشمار آید. بحرانی که فضایی شبیه فضای دوران جنگ سرد را بر روابط بین روسیه و غرب حاکم کرده است.
در زمان نخست وزیری استولتنبرگ، نروژ و روسیه توافقنامه های مهمی درباره ترسیم مرزهای خود در دریای بارنتس و لغو روادید بین دو کشور امضا کردند.
برخی از رسانه های نروژ در این باره معتقدند که تجربه استولتنبرگ و نروژ به عنوان همسایه روسیه، قطعا مفید خواهد بود. اما درباره ماهیت روابطی که باید بین غرب و روسیه برقرار باشد در مکان های دیگری خارج از چارچوب ناتو تصمیم گیری می شود.
دبیر کل جدید ناتو در دوره جوانی خود با ناتو و کشورهای اروپایی عضو آن مبارزه کرد ولی مدتی بعد به حامی آنها تبدیل شد. وی در دوره نوجوانی اش در واکنش به حمله هوایی سال ۱۹۷۳ میلادی نیروی هوایی آمریکا به هایبونگ، به سمت سفارت آمریکا سنگ پرتاب کرد که این اقدام وی جنجال بسیاری را در پی داشت.
وی در سال ۱۹۸۵ میلادی ریاست جنبش کارگری جوانان را بر عهده گرفت که در آن زمان خواستار خروج نروژ از ناتو بود. این جنبش در نهایت زیر نظر استولتنبرگ به حامی ناتو تبدیل شد. به نظر می رسد اندیشه های افراطی استولتنبرگ با گذشت زمان از بین رفته ولی کامل حذف نشده است.
استولتنبرگ در سال ۱۹۹۱ میلادی به پارلمان نروژ راه یافت، سپس وزیر انرژی و بعد از آن به وزارت دارایی منصوب شد. وی در سال ۱۹۹۵ میلادی زمانی که وزیر بود به آزمایش های هسته ای فرانسه در موروروا از طریق مشارکت در مسابقات موتورسواری بین اسلو و پاریس اعتراض کرد.
دبیر کل جدید ناتو در سال ۲۰۰۵ میلادی بار دیگر نخست وزیر نروژ شد و تا اکتبر سال گذشته در این سمت بود. در زمان نخست وزیری او نروژ در جنگ افغانستان و حملات هوایی علیه رژیم معمر قذافی در لیبی مشارکت کرد.
نروژ روابط خوبی با ناتو دارد و به لطف منابع انرژی خود از جمله کشورهای معدود عضو ناتو است که بودجه دفاعی خود را افزایش داده است. در حالی که دیگر کشورها به علت بحران مالی جهانی بودجه دفاعی خود را کاهش داده اند.
استولتنبرگ محبوبیت زیادی در کشورش دارد و درخواست او برای دموکراسی بیشتر و انسانیت بیشتر در واکنش به حملات "آندرس بهرینگ بریویک" که ۷۷ نفر را در ۲۲ ژوئن ۲۰۱۱ میلادی کشت، در جهان با استقبال روبرو شد. وی اخیرا در زمینه نحوه دستیابی به سازش مهارت پیدا کرد به طوری که برخی از او انتقاد و او را به فرار از درگیری متهم کردند.
"گونار استافروم" مقاله نویس روزنامه الکترونیکی نیتاویسن درباره وی نوشته است: هیچ کس نمی تواند ینس استولتنبرگ را در زمینه سیاست امنیتی، فردی تندرو تلقی کند. انتخاب استولتنبرگ نشان می دهد که کشورهای عضو ناتو در زمانی که مناقشات بین المللی افزایش پیدا کرده است مایل به داشتن دبیرکلی هستند که آماده برای سازش باشد.
ناتو یک اتحاد بین المللی است که متشکل از ۲۸ کشور، از آمریکای شمالی و اروپا است که بعد از امضای پیمان آتلانتیک شمالی در ۴ آوریل ۱۹۴۹ میلادی (۱۵ فروردین ۱۳۲۸) تشکیل شد. دبیرکل فعلی این ائتلاف آندرس فوگ راسموسن، نخست‌وزیر سابق دانمارک است که پس از نخست‌وزیری و در آوریل ۲۰۰۹ میلادی به دبیر کلی ناتو برگزیده شد.
ماده پنج پیمان این کشورها این است که اگر یک حمله مسلحانه علیه یکی از کشورهای عضو رخ دهد، باید آن را یک حمله علیه همه کشورهای عضو در نظر گرفت، و سایر اعضا در صورت لزوم باید عضو مورد حمله را با نیروهای مسلح کمک کنند.
مدت ماموریت آندرس فوگ راسموسن، دبیرکل کنونی ناتو ۳۰ سپتامبر (روز گذشته) پایان یافت.