نماینده - مجمع روحانیون مبارز در بیانیه ای که به مناسبت سالگرد دهه فجر منتشر ساخت تاکید کرده است : انتخابات اخیر ریاست جمهوری که به استقرار دولت محترم جناب آقای دکتر روحانی انجامید یکی از فرازهای بلندی بود که ملت ما آن را طی کرد و در پناه این رویداد مبارک شایسته است که نگار خاطره‌ها زدوده شود و همگان دلگیری‌های خود را به تقویت دلبستگی به انقلاب و ایران و سربلندی کشور و رفع مشکلات مردم مبدل سازند و بر آثار سوء ناروائی‌ها که در جریان انتخابات پیشین و پس از آن روی داد خط پایان بکشند و این انتخابات را پایان آن دوره سخت و تلخ بدانند و با باز شدن فضای همدلی و رفع حصر و حبس‌ها امید و روحیه مساعدی را که در اثر انتخابات ایجاد شده است تقویت کنند و همگی دست در دست هم به سوی آینده‌ای بهتر پیش برانند.
مجمع روحانیون مبارز در این بیانیه با اشاره به آن چه در سال ۱۳۸۸ روی داده است از همگان می خواهد که بر گذشته قلم کشیده و به آینده بیندیشند و در این زمینه گفتنی هایی است که بعید به نظر می رسد روحانیون مبارز به آن بی توجه بوده باشند.
اولین نکته ای که باید بدان پرداخت سابقه خود مجمع روحانیون مبارز است و پاسخ به این سوال که این تشکل سیاسی به واقع می خواهد چه چیزی فراموش شود!
در انتخابات ۸۸ موسوی کاندیدای مطلوب مجمع روحانیون مبارز بود ، در انتخابات هفتمین دوره ریاست جمهوری روحانیون مبارز ابتدا با میرحسین موسوی به رایزنی پرداخته و آن هنگامی که از آمدن وی به عرصه انتخابات ناامید شد از میان سید محمد خاتمی و سیدهادی خامنه ای خاتمی را به عنوان کاندیدا معرفی کردند.
در انتخابات ۸۸ نیز ابتدا شعار یا من و یا میرحسین از سوی خاتمی مطرح و سپس وی حضور خود در انتخابات را اعلام کرد . اما این حضور بیش از ۱۵ روز طول نکشید .
شاید خاتمی از آن بیم داشت که شکست در انتخابات رای افسانه ای وی در خرداد ۷۶ را تحت الشعاع خود قرار دهد و یا بیم انتخاب مجدد احمدی نژاد در این انتخابات وی را از ریسک دوباره بر حذر داشته بود .
به هرحال موسوی آمد و خاتمی به کناری کشید و با انداختن شال سبز بر گردن موسوی حمایت رسمی خود را از وی اعلام کرد و این گونه بود که کروبی نیز همانند انتخابات ۸۴ از این ائتلاف بی نصیب ماند و مجمعی که ۲۰ سال کروبی دبیر کل آن بود از رقیب وی یعنی موسوی حمایت کرد.
مجمع روحانیون مبارز تمامی تلاش خود را در این انتخابات مصروف آن کرد که نام موسوی از صندوق ها بیرون آید و آن هنگام که در روز ۲۳ خرداد ۸۸ بر همگان مشخص شد که این احمدی نژاد است که پیروز قطعی و قاطع انتخابات دهم است بر طبل تقلب در انتخابات کوبید.
موسوی خوئینی‌ها دبیر کل مجمع روحانیون مبارز دو روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری درباره شائبه تقلب در انتخابات اطلاعیه صادر کرد.
در این بیانیه آمده بود : «اعتبار و آبروی نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در چشم جهانیان در برگزاری انتخابات سالم و به دور از شائبه تخلف یا تقلب است. مشروعیت یا عدم مشروعیت نظام در نظر مردم در داخل و خارج، ارتباط مستقیم با میزان سلامت انتخابات دارد که تحت تاثیر کانون‌های قدرت رسمی و حکومتی نباشد. اکنون که متاسفانه برگزارکنندگان انتخابات و ناظران منسوب به شورای نگهبان آشکارا و یا در نهان از حامیان رئیس جمهور فعلی هستند، به شدت نگرانی از عدم سلامت انتخابات در میان مردم گسترش یافته است؛ بویژه آنکه رفتارهای این مجموعه، خصوصا روسای آنان شبهه برانگیز است.»
در ادامه بیانیه موسوی خوئینی ها با اشاره به شکل گیری کمیته صیانت از آرا آمده بود : «اکنون در چنین شرایطی بر همگان لازم است به هر ترتیبی که می توانند و در حد توان و امکان خود، از آراء ملت صیانت کنند و برای حفظ سلامت انتخابات و جلوگیری از تخلفات و یا تقلب، با کمیته صیانت از آراء که از طرف دو کاندیدای محترم جریان اصلاحات تشکیل شده است، کمال همکاری را بنمایند. اقدامات کمیته صیانت از آراء وظیفه ملی و انقلابی است و در جهت پاسداری از اعتبار و آبروی نظام مقدس جمهوری اسلامی است.»
موسوی خوئینی ها پای فراتر نهاده هرگونه مخالفت و کارشکنی در مقابل کمیته غیر قانونی صیانت از آرا را دلیلی بر احتمال تقلب شمرد .
در قسمتی دیگر از بیانیه خوئینی ها آمده بود : هرگونه کارشکنی بر سر راه این کمیته از سوی هرکس، دلیل روشنی بر نیات مشکوک کارشکنان است. با حضور پرشور در پای صندوقهای رای و با توکل بر خداوند، نقشه جریان مشکوک نقش بر آب خواهد شد».رک بی بی سی فارسی ، ۲۰ خرداد ۱۳۸۸
در این فضای ملتهب بود که با شکست کاندیدای مطلوب مجمع روحانیون مبارز اعضای این تشکل طی بیانیه ای که یک روز بعد از انتخابات منتشر شد همسو با ضد انقلاب خارج نشین خواهان ابطال انتخابات و برگزاری مجدد آن شدند .
در بیانیه مجمع روحانیون مبارز که پس از جلسه فوق العاده این تشکل منتشر شد ضمن ابراز تاسف از رویکرد مجریان و ناظران انتخابات تصریح شده بود : «مجمع روحانیون مبارز در جلسه ای فوق العاده به این نتیجه رسید که برای دفاع از جمهوریت اسلامی نظام و بازگرداندن اعتماد عمومی و نگاهبانی از موج آشتی ملی با صندوق های رای ، ابطال این انتخابات و تجدید آن در فضایی عادلانه تر و منطقی تر راه کار مناسب است . » رک رادیو فردا ، ۱۳ ژوئن ۲۰۰۹، ۲۳ خرداد ۱۳۸۸
واین گونه بود که مجمع روحانیون مباز نیز همانند سایر گروه های اصلاح طلب و نیز ضد انقلاب خارج از کشور بر طبل شایعه تقلب در انتخابات کوبید و بی آن که متوجه باشد پایه های مشروعیت خود را به لرزه درآورد.
معیارهای کلی از دیروز تا امروز !
این در حالی است که مهدی کروبی که به مدت نزدیک به ۱۶ سال دبیرکل مجمع روحانیون مبارز را بر عهده داشت در سال ۶۷ معیار کلی این مجمع را چنین معرفی کرده بود:
« معیار کلی ما تقوا و در خط امام بودن و مطیع محض ولایت فقیه بودن است »رک شادلو ، عباس ، احزاب و جناح های سیاسی ایران امروز ، ص ۳۲۲
و امروز بی آن که سران مجمع سخن از تجدید نظر در اصول بگویند در عمل فرسنگ ها با آرمان های انقلاب فاصله گرفته و با دشمنان قسم خورده انقلاب نرد عشق باخته اند.
نماز جمعه تاریخی رهبرانقلاب و موضع روحانیون مبارز
نماز جمعه ۲۹ خرداد ۸۸ به امامت رهبرمعظم انقلاب می توانست فصل الخطابی باشد برای تمامی منازعاتی که آگاهانه و یا ناخودآگاه شکل گرفته بود ولی عده ای که از پیش برنامه ها را چیده بودند و مو به مو اجرایش می کردند قرارشان این نبود که به منازعات خاتمه داده شود هر چند تا آن روز ادعای قانونمداری و ولایتمداریشان گوش فلک را کر کرده بود .
نگاهی هر چند گذرا به گفتار و کردار مدعیان خط امام در دهه ۶۰ پرده ها را کنار می زند و عمق نفاق و کینه مدعیان را آشکار می سازد.
پس از وقایع بعد از انتخابات رهبری تصمیم گرفتند نماز جمعه ۲۹ خرداد را اقامه کنند و برای همه نیروها از هر طیفی روشن بود که صحبت های ایشان در خطبه ها فصل الخطاب است . بر اساس اخبار به دست آمده جریان فتنه طی جلسه ای در میان خود تصریح کردند که اگر آن صحبت ها به عنوان فصل الخطاب محسوب شود تمام فعالیت های آنان خنثی شده و تمامی تلاش های آنان نقش بر آب خواهد شد.
در همین رابطه چند راهکار به بحث و بررسی گذاشته شد. یکی از این طرح ها این بود که روز پنج شنبه
یک جمعیت ۷۰-۸۰ نفره اعم از استاد و دانشجو در دانشگاه تهران متحصن شوند و روزجمعه جمعیت خود را به سمت نماز جمعه آورده تا نماز بر هم بخورد .
یکی دیگر از برنامه هایی که مورد بررسی قرار گرفت این بود که جمعیتی در حوالی نماز جمعه به راه انداخته و یک فضای دو قطبی را در آن منطقه ایجاد کنند ، اما با توجه به هزینه بر بودن و عدم عملیاتی شدن این مساله تصمیم گرفتند مجمع روحانیون مبارز بیانیه ای صادر و برای روز شنبه ۳۰ خرداد تظاهرات کنند . این اقدام یعنی اینکه ما نمی خواهیم به طور علنی در مقابل نظام بایستیم اما پیش از آنکه نظام موضع بگیرد ، ما درخواست مجوز برای راهپیمایی سراسری کرده ایم .
با این حال با توجه به برگزاری نماز جمعه ۲۹ خرداد و تاکیدات رهبرمعظم انقلاب که حتی طیف های سبز با دست بند و سربند سبز در نماز جمعه شرکت کردند ، بخش عمده آنان بیانات رهبری را فصل الخطاب قرار داده و حرکات را تمام شده دانستند.
در این میان با توجه به بیانات رهبرمعظم انقلاب درحالی که انتظار می رفت مجمع روحانیون مبارز با سرلوحه قرار دادن قانون ، راهپیمایی مورد تاکید خود را لغو کنند اما متاسفانه این مساله روز شنبه و تنها ساعتی مانده به راهپیمایی طی یک اطلاعیه عملی گردید. در حقیقت مجمع روحانیون مبارز با این اقدام هم از بار حقوقی راهپیمایی خود را رهایی داد و هم این اقدام را پس از قطعی شدن سازماندهی برای راهپیمایی انجام داد ؛ درست زمانی که کار از کار گذشته بود. رک پتک جمهوریت ، ویژه نامه ۲۲خرداد روزنامه جوان ، سالروز دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ، خرداد ۸۹،ص ۱۸
سخنان صریح رهبر معطم انقلاب در نماز جمعه تاریخی ۲۹ خرداد راه را مشخص کرد:
۱- پیگیری راهکارهای قانونی برای حل اختلافات و اعتراضات
۲- مخالفت با اردوکشی های خیابانی
۳- رهبری زیربار بدعت های غیرقانونی نخواهد رفت.
رهبرمعظم انقلاب در خطبه های تاریخی ۲۹ خرداد به نکاتی اشاره کردند که بازبینی آن ها برای آگاهی از انحراف بنیادین روحانیون مبارز از اصول انقلاب ضروری به نظر می رسد.
«اگر در این تجمعات اقدام تروریستی انجام شود مسئولیت آن با کیست؟مسئولیت همین افرادی که از مردم عادی و بسیج در روزهای گذشته جان باخته اند با کیست و چه کسی جواب آنها را می دهد ؟ محاسبه و پاسخگویی در قبال واکنش ههای احساسی در مقابل ترورها با چه کسی است ؟...برخی بدانند که با حرکات خیابانی نمی توان اهرم فشار بر ضد نظام به وجود آورد و مسئولان را وادار کرد تحت عنوان مصلحت زیربار خواسته های آنها بروند چرا که تن دادن به مطالبات غبرقانونی زیر فشار ، شروع دیکتاتوری است ...از همه می خواهم که به این روش غلط خاتمه دهندکه اگر خاتمه ندهند مسئولیت تبعات و هرج و مرج آن ، به عهده ی آنها خواهد بود...»رک پایگاه اطلاع رسانی رهبر معظم انقلاب ، بیانات ، ۲۹ خرداد ۱۳۸۸
ولی روحانیون مبارز به سخنان رهبر فرزانه انقلاب وقعی ننهاد و اعلام کرد که ۳۰ خرداد حامیان موسوی در میدان انقلاب تهران گردهم خواهند آمد !
لغو دیرهنگام این تجمع از سوی مجمع روحانیون مبارز که لحظاتی پیش از آغاز تجمع از سوی این تشکل در سایت های خبری قرار گرفت از سوی آگاهان سیاسی فرار به جلوی سران مجمع برای فرار از عواقب تلخ این تجمع تفسیر شد . رک کاوه ، محمد سعید ، شنبه بعد از انتخابات ، ص ۱۲۴
دعوت مجمع روحانیون مبارز از مخالفان برای حضور در خیابان ها صحنه هایی تلخ در شنبه بعد از انتخابات آفرید که به تعدای از این حوادث به اختصار اشاره می کنیم .
۱- مسجد لولاگر و امیرالمومنین در آتش اغتشاشگران سوختند.
۲- انفجار بمب در حرم مطهر امام خمینی
۳- قتل خانم ندا آقا سلطان در حوالی خیابان امیرآباد تهران و بازتاب گسترده آن در رسانه های غربی
۴- دستگیری ۵ تن از اعضای خانواده آقای هاشمی رفسنجانی با حکم مرجع قضایی
پیوستن به اردوگاه ضد انقلاب
اول تیر ماه مجمع روحانيون مبارز با صدور بيانيه اي به همان سبك و سياق گروهك هاي ضد انقلاب بطور رسمي به اردوگاه ضد انقلاب پيوست و با تاييد ضمني آشوب ها و اغتشاش ها و تجمع هاي خياباني عملا مسئوليت خون هاي ريخته شده را بر عهده گرفت.
مجمع روحانيون مبارز با انتشار این بیانیه در حمایت صریح از آشوب طلبی و کشتاربی گناهان تعجب فراوانی را برانگیخت . در بیانیه این مجمع علاوه بر شهید لقب گرفتن همه کشته شدگان حوادث پس از انتخابات ، از همه زندانیها دفاع و خواستار آزادی فوری آنان شد .
بدین ترتیب مجمع روحانیون مبارز که مدعی جدا بودن خط فکری خود از افراطیون اصلاح طلبی است ، پا در عرصه ای گذارد که به اعتقاد بسیاری از فعالان سیاسی فاصله گرفتن از آرمان های حضرت امام (ره)بود .
محورهای بیانیه مجمع روحانیون مبارز در این روز عبارت است از ؛
- نا آگاهانه خواندن حضور مردم پای صندوق های رای
- زیر سوال بردن راهکارهای قانونی از جمله شورای نگهبان
- خودجوش خواندن آشوب های پس از انتخابات و نفی دخالت بیگانگان در این آشوب ها
- تقدیر از موسوی و تشبیه شهر به پادگان نظامی
- درخواست آزادی همه عناصر و فعالان فتنه
- درخواست از صدا و سیما برای انتشار نظرات و خواسته های فتنه گران
- زیر سوال بردن راهکارهای قانونی و درخواست تشکیل هیئت بی طرف [!] برای بررسی اعتراضات رک خبرگزاری ها ،۲ تیر ۱۳۸۸
در جاى جاى بیانیه مجمع روحانیون وانمود شده است که به دلیل نادیده گرفتن خواسته غیر قانونى ابطال انتخابات، کشور دچار مشکل حاد شده است و بنابراین براى بازگشت آرامش به کشور باید آشوب طلبان آزاد شوند، هیات هاى غیرقانونى متشکل از فتنه گران شکل بگیرند، نهادهاى قانونى بى اعتبار شده و دورزده شوند، براى آشوب طلبان به هلاکت رسیده بناى یادبود تاسیس شود، رسانه هاى ارتباط جمعى کشور به جولانگاه آشوبگران و قانون ستیزان تبدیل شدند. مهندس موسوى به رغم آنکه تنها یک سوم آراى مردم را کسب کرده بر کرسى ریاست جمهورى تکیه زند؟ آراى نزدیک به ۲۵ میلیون نفر- دوبرابر راى موسوى- باطل شوند، فصل الخطاب بودن رهبرى نظام از بین برود، اعتبار نظام جمهورى اسلامى از میان برود و همه توصیه هاى حضرت امام خمینى(ره) درباره رعایت قانون، محوریت اخلاق، حفظ نظام جمهورى اسلامى، محور بودن ولایت فقیه، میزان بودن راى ملت، پشتیبانى از مسؤولان خدمت گزار، اجازه ندادن به بیگانگان براى جولان در فضاى کشور، عدم اعتنا به تبلیغات دشمنان شناخته شده اسلام، دعوت علما به آرامش، حفظ وحدت، حفظ دستاوردهاى نظام جمهورى اسلامى، بیدارى در مقابل توطئه هاى غرب وشرق، عدم همپیمانى با منافقین و لیبرال ها به یکباره به موزه تاریخ سپرده شوند!مجمع روحانیون در بیانیه خود نه فقط با ملت ایران که صحنه هاى با شکوه انتخابات ۴۰ میلیونى ۲۲ خرداد را خلق کرد، وداع کرده است، بلکه با حضرت امام (ره)، نظام جمهورى اسلامى و اسلام نیز خداحافظى کرده است و این خیلى عجیب و باورناپذیر است.
چطور مى شود که یک جمع روحانى تا این درجه سقوط کنند و خود را مدار و محور عالم به حساب آورند و وقتى در یک انتخابات شکست مى خورند کل مملکت را در خطر فرض مى کنند .
آن چه گذشت شمه ای از سوابق روحانیون مبارز در فتنه سال ۸۸ بود که این تشکل روحانی امروز و با گذشت ۴ سال از آن روزها می خواهد این اقدامات از حافظه ملت پاک شود .
به راستی می توان حافظه ملت را پاک کرد و بر سابقه پر از خیانت یک تشکل ضد انقلاب را به این راحتی قلم عفو اغماض کشید ؟
خنده دار و در عین حال تاسف بار تر آن که روحانیون مبارز از موضعی برتر به ماجرا نگاه کرده و به اصطلاح دست پیش می گیرند تا پس نیفتند ! گویا نظام اسلامی از آنان درخواست عفو و بخشش کرده است و این تشکل کریمانه از گناهان جمهوری اسلامی گذشته است !
بی شک آن چه بر نظام اسلامی در سال ۸۸ گذشت گناهی نابخشودنی است دعوت به قیام علیه نظام اسلامی به فرموده امام امت در حکم کفر بوده و چه سخت است عاقبت کسانی که مرتکب این گناه شده اند.
پیش از آن که به کلام خود پایان دهیم پلی به تاریخ می زنیم و بخشی از بیانیه ۲۰ خرداد ماه سال ۱۳۶۸ مجمع روحانیون مبارز را مرور می کنیم .
در قسمتی از این بیانیه آمده است : «مجمع روحانیون مبارز تهران به همه مسئولان لشکری و کشوری و همه فرماندهان نظامی و انتظامی و ارگانها و نهادها و علما و روحانیون سراسر کشور و به همه اقشار مختلف و به ملت شهیدپرور ایران با کمال ادب و برادری توصیه می کند که از رهبر جمهوری اسلامی ایران که در طول سالیان دراز همواره مورد تأیید و اعتماد بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران رضوان الله تعالی علیه بودند، برای ادامه راه آن قائد عظیم الشأن با همه توان حمایت کنند و به فتوای آن حضرت، اطاعت از رهبر منتخب خبرگان را وظیفه شرعی خویش بدانند و با وحدت و یکپارچگی بر این رهبری، طمع و امید دشمنان داخلی و خارجی را قطع کنند و رضایت و خشنودی روح پاک همیشه ناظر امام را تحصیل نمایند.»
و حال یک سوال ؛ مجمع روحانیون مبارز در فتنه ۸۸ چه رفتاری از خود نشان داد و با فرمایشات رهبر معظم انقلاب که به فرموده امام امت اطاعت از آن وظیفه شرعی بود چگونه برخورد کرد ؟!