به گزارش «نماینده» به نقل از فارس به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، این مرکز در اظهارنظر کارشناسی خود درباره «طرح اصلاح بند (۶) ماده (۲۸) قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی با آخرین اصلاحات» اعلام کرد: قانون‌گذار در ماده (۲۸) قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی برای انتخاب‌شوندگان در زمان ثبتنام شرایطی را مقرر کرده است که از جمله این شرایط بر اساس بند «۶» ماده مذکور «داشتن سلامت جسمی در حد برخورداری از نعمت بینایی، شنوایی و گویایی» است.
شرط مذکور سبب شده است تا بسیاری از نابینایان که داری سایر شرایط مقرر در ماده (۲۸) هستند از این حق محروم شده و نتوانند نامزد نمایندگی مجلس شورای اسلامی شوند، بر همین اساس نمایندگان مجلس شورای اسلامی طرحی را برای اصلاح بند مذکور و حذف شرط «بینایی» ارائه کردهاند که در ادامه مورد بررسی قرار میگیرد.
بررسی طرح
مطابق ماده واحده پیشنهادی شرط «بینایی» از بند «۶» ماده (۲۸) قانون انتخابات مجلس که ناظر بر شرایط انتخاب‌شوندگان در انتخابات مجلس شورای اسلامی هستند، حذف می‌شود.
مطابق بند «۶» ماده (۲۸) «سلامت جسمی در حد برخورداری از نعمت بینایی، شنوایی و گویایی» یکی از شرایط انتخاب‌شوندگان در انتخابات مجلس شورای اسلامی است.
همچنین مطابق طرح پیشنهادی تبصره‌ای مبنی بر اینکه «جانبازان و معلولان مشمول این بند که از تجهیزات مکمل و رافع محدودیت نابینایی استفاده می‌کنند نباید از ناحیه دست نقص عضو داشته باشند» به ذیل بند «۶» ماده (۲۸) قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی الحاق می‌شود. حال به بررسی طرح پیشنهادی می‌پردازیم:
الف) حذف شرط «بینایی» از بند «۶» ماده (۲۸) قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی
در خصوص حذف شرط «بینایی» از شرایط نمایندگی نکات ذیل به نظر می‌رسد:
۱ـ اگرچه نمایندگی مجلس شورای اسلامی یکی از مشاغل نیازمند توانایی بالای جسمانی، روانی، تحصیلی و غیره است و قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی نیز به درستی شرایطی را برای نمایندگان مجلس در نظر گرفته است، اما نمایندگی مجلس در مجموع یک شغل فکری و به عبارتی نرمافزاری تلقی شده و بیشتر از آنکه نیازمند فعالیتهای جسمانی باشد به اندیشه‌ورزی و تأمل نیازمند است، بنابراین برخی از شرایط جسمی مصوب در قانون برای احراز شرایط نمایندگی قابل اصلاح و بازبینی است.
به نظر می‌رسد داشتن بینایی یکی از این شرایط است که می‌تواند با در نظر گرفتن پاره‌ای از دلایل مورد اصلاح قرار گیرد و ذیلاً به پاره‌ای از دلایل مذکور اشاره می‌شود:
ـ اتکا به مردم‌سالاری دینی و آرای عمومی براساس اصل ششم قانون اساسی که جزو اصول بنیادین در حکومت جمهوری اسلامی ایران است، بیانگر آن است که مردم مختار هستند افراد مورد اعتماد خود را اگرچه از نعمت بینایی محروم باشند، به نمایندگی برگزینند. بنابراین این حق مردم است که با توجه به جمیع مراتب و خصوصیات اشخاص، نمایندگان خود را برگزینند.
ـ نابینایان افرادی ناتوان نیستند، زیرا بسیاری از نابینایان در مراکز علمی و پژوهشی به مطالعه و تدریس مشغول بوده و ورزش حرفهای انجام میدهند و کارهای مربوط به خود را به تنهایی انجام میدهند و به نظر می‌رسد استفاده از ابزارآلات کمکی و یک نفر ملازم در کنار نماینده نابینا جهت قرائت طرح‌ها و لوایح فاقد خط بریل و سایر امور مربوطه، به‌طور نسبی این نقیصه را جبران می‌کند.
در این خصوص لازم به ذکر است که افراد نابینا سوابق درخشانی در نمایندگی مجالس در دنیا داشته‌اند و این مسئله می‌تواند نشانگر توانایی افراد نابینا جهت تصدی سمت نمایندگی باشد.
ـ اگرچه بینایی یکی از حواس انسانی است که نقش اساسی در درک عمیق از دنیای بیرون دارد و چشم مهمترین راه ورود اطلاعات به ذهن است، اما ملزومات نمایندگی بیشتر اندیشه‌ورزی و تحلیل و نیز درک صحیح از مسائل است تا صرف توانایی دیدن، همچنین براساس تحقیقات انجام گرفته در خصوص نابینایان، این افراد از توانایی شنیداری و تمرکز بالاتری نسبت به افراد بینا برخوردارند و همین امر باعث شده برخی از افراد نابینا دارای استعدادهای خارق‌العاده‌ای باشند.
ـ بر اساس بند «۹» اصل سوم قانون اساسی یکی از وظایف دولت، رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، در تمام زمینههای مادی و معنوی است.
با این بیان حذف شرط بینایی برای انتخاب‌شوندگان نمایندگی مجلس شورای اسلامی می‌تواند در جهت رفع تبعیضات ناروا قابل تطبیق باشد.
۲. دلایل فوق‌الذکر هرچند می‌تواند بیانگر توانایی ضمنی افراد فاقد نعمت بینایی در تصدی سمت نماینگی باشد، بنابراین بدون تردید در روند انجام وظایف نمایندگی که صرفاً محدود به اظهارنظر و اتخاذ رأی نسبت به طرح‌ها و لوایح نیست، دارا بودن نعمت بینایی در انجام بهتر برخی از وظایف نمایندگی می‌تواند به نحو بسزایی مؤثر باشد، بنابراین در صورتی‌که فرد نابینا به عنوان نماینده انتخاب شود لازم است سازوکار و ابزارهای لازم به منظور ایفای کامل وظایف نمایندگی توسط وی پیش‌بینی شود.
ب) تبصره الحاقی به بند «۶» ماده (۲۸) قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی
در خصوص تبصره پیشنهادی الحاقی نکات ذیل وجود دارد:
۱. مطابق این تبصره جانبازان و معلولان مشمول این بند که از تجهیزات مکمل و رافع محدودیت نابینایی استفاده می‌کنند نباید از ناحیه دست نقص عضو داشته باشند. نکته‌ای که در این خصوص وجود دارد این است که آیا در صورتی که شخص نابینا از چنین تجهیزاتی استفاده ننماید مشمول این محدودیت (فقدان نقص عضو از ناحیه دست) نمی‌شود؟ به‌نظر می‌رسد تبصره مذکور از این جهت واجد ابهام است.
۲. مسئله دیگری که در خصوص این تبصره وجود دارد این است که «نقص عضو از ناحیه دست» می‌تواند شامل هرگونه نقصی در دست از نقص کامل تا نقص جزئی باشد، بنابراین با توجه به اینکه به نظر نمی‌رسد هرگونه نقصی در دست مد نظر طراحان بوده است و تنها نقصی مد نظر بوده است که مانع استفاده از خط بریل باشد، باید این نکته نیز مد نظر قرار بگیرد. همچنین این ابهام نیز وجود دارد که وجود نقص باید در هر دو دست باشد یا نقص در یک دست نیز مشمول این تبصره می‌شود؟
۳. علاوه بر نکات فوق، امروزه به منظور سهولت و امکان مطالعه متون توسط افراد نابینا نرم‌افزارهایی طراحی شده است که با تبدیل متن به صوت این امکان را به اشخاص نابینا می‌دهد که بدون نیاز به استفاده از خط بریل، نسبت به مفاد متون از طریق صوت اطلاع پیدا کنند، بنابراین به نظر می‌رسد ضرورت چندانی نسبت به ذکر تبصره الحاقی نباشد.
نتیجهگیری
با توجه به آنچه بیان شد به نظر می‌رسد افراد نابینا نیز در صورت انتخاب توسط مردم و با در نظر گرفتن توانایی‌های خاصشان از جمله تمرکز بالا، شنوایی قویتر و غیره که بر اساس تحقیقات علمی ثابت شده است و همچنین با توجه به اینکه اصولاً نمایندگی یک شغل فکری و به عبارتی نرمافزاری تلقی شده و بیشتر از آنکه نیازمند فعالیتهای جسمانی باشد به اندیشه‌ورزی و تأمل نیازمند است و افراد فاقد بینایی اصولاً در این موارد واجد توانایی‌های لازم هستند، به نظر می‌رسد حذف شرط «بینایی» در قالب اصلاح بند «۶» قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی (مصوب ۱۳۷۸ و اصلاحات بعدی) و صدور مجوز ورود این قشر به عرضه انتخابات فاقد اشکال باشد.
هر چند همان‌گونه که متذکر شدیم وظایف نمایندگی گسترده بوده و در مواردی وجود شرط «بینایی» در انجام این وظایف نظیر وظایف نظارتی مثل تحقیق و تفحص و یا بررسی پیشنهادهایی که فی‌المجلس طرح و توزیع می‌شود، ضرورت بیشتری می‌یابد که در این موارد لزوم پیش‌بینی برخی سازوکارها و ابزارآلاتی نظیر اجازه همراه داشتن ملازم و یا تبدیل برخی اسناد به‌صورت خط بریل وجود دارد که باید در قالب اصلاح آیین‌نامه داخلی به آنها پرداخته شود.