«نماینده»، حسین حق وردی: دوم خردادی‌ها مفاهیمی مثل آزادی و حقوق بشر را به رخ ولایت می‌کشند و سوم تیری‌ها مفاهیمی مثل عدالت و مبارزه با فساد را. واضح است که منظور از دوم خردادی‌ها و سوم تیری‌ها همه‌ی کسانی نیستند که در دوم خرداد هفتاد و شش به خاتمی یا در سوم تیر هشتاد و چهار به احمدی‌نژاد رأی داده‌اند. منظور از دوم خردادی‌ها آن دسته از اصلاح‌طلبانی هستند که بعدها دچار فتنه شدند و مراد از سوم تیری‌ها آن دسته از عدالت‌خواهانی هستند که بعدها دچار انحراف شدند. این درست که دوم خردادی‌ها و سوم تیری‌ها آن اوایل یک نزاعی با هم داشتند اما سال‌ها است که در پیمانی نانوشته یک هدف واحد را دنبال می‌کنند؛ تخریب ولایت و تضعیف انقلاب. خروجی آزادی‌خواهی دوم خردادی‌ها همان خروجی عدالت‌خواهی سوم تیری‌ها است. یکی زور می‌زند تا ثابت کند آزادی دغدغه‌ی رهبر انقلاب نیست و دیگری زور می‌زند تا ثابت کند عدالت دغدغه‌ی حضرت آقا نیست. آنی دقت کنید در رفتار و گفتار خاتمی و احمدی‌نژاد. هم این و هم آن خط ولایت را نشانه گرفته‌اند. خاتمی با سوءاستفاده از احساسات آزادی‌خواهانه‌ی جوانان طبقه‌ی متوسط و احمدی‌نژاد با سوءاستفاده از احساسات عدالت‌خواهانه‌ی جوانان طبقه‌ی محروم. در توضیح عمل‌کرد این دو جریان می‌توان گفت: «آزادی و عدالت بهانه است؛ سیدعلی نشانه است.» روزی ده بار هم که احمدی‌نژاد حرف‌های عجیب‌غریب پوپولیستی بزند، از گزند دوم خردادی‌ها در امان است و روزی ده بار هم که فائزه هاشمی علیه مقدسات زبان باز کند، از گزند سوم تیری‌ها در امان است. این دو جریان خیلی وقت است که ابدا به هم نمی‌پرند بل‌که جفت‌شان تنها و تنها به ولایت می‌پرند و یا به امنای ولی‌فقیه می‌پرند. سؤال این‌جاست: آیا در زندگی شخصی و خانوادگی امثال خاتمی، روحانی، کرباسچی و آقازاده‌های رفسنجانی احیانا هیچ نقطه‌ی مشکوکی نیست که باعث حساسیت شاخک‌های جریان مدعی عدالت‌خواهی شود؟ ما اما علی‌رغم این خوارج، هم آزادی را و هم عدالت را با ولایت دنبال می‌کنیم. بدون معیار ولایت، آزادی‌خواهی دوم خردادی‌ها به فتنه علیه انتخابات و رفتن به اسارت غرب منتهی می‌شود و نیز عدالت‌خواهی سوم تیری‌ها به انحراف از قانون و انصاف و نوع مضحکی از خوددادگاه‌بینی منجر می‌شود. طرف خودش را گم و گور کند و بعد بیندازد گردن نظام و درجه‌آخر در قهوه‌خانه مشاهده شود هنگام کشیدن قلیان. این عدالت‌خواهی اگر کاریکاتوری نبود، هنوز گیرش خانه‌ی بهشتی و ماشین مطهری نبود. الان هم قالیباف بهانه است. هم‌چنان که دیروز حداد بهانه بود. هدف ولایت است و بس.

*منبع:سایت حق‌دیلی haghdaily.ir