به گزارش «نماینده» فریدون عباسی رئیس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی و نماینده مردم کازرون در برنامه تلویزیونی «سلام تهران» که امروز دوشنبه ۱۷ خرداد از شبکه پنج سیما پخش شد، با اشاره به مسئولیت خود بهعنوان مسئول سازمان انرژی اتمی ایران و معاون رئیسجمهور دولت دهم پیرامون مذاکرات هستهای، یادآور شد: برجام، محصول عدم انسجام مدیریت در کشور ما بوده است. راهبرد درستی در موضوع هستهای توسط دولتهای مختلف دنبال نشده است. هر دولتی با گرایش سیاسی خاص خود، دیدگاهی نسبت به این موضوع داشته که در طی زمان به دلایل مختلف تغییر کرده است. مسئله بیخود سیاسی و امنیتی شده. موضوع بیشتر از اینکه امنیتی باشد، علمی است.
وی افزود: هستهای یک علم است که همه رشتههای مختلف را در بر میگیرد. راهبردی بودنش به این دلیل است که از طریق هستهای، میشود توانمندی علمی دانشگاهیمان را در پروژههای بزرگ نشان دهیم. یک دیدگاهی وجود دارد که ما باید محلی برای ارضای علمی و فنی متخصصان و جوانانمان داشته باشیم و به واسطه آن رو به پروژه های بزرگ آورده تا از کنارش پروژه های کوچکتر به وجود بیایند و پشتیبانی شوند.
این نماینده مجلس مدیریت نادرست را ریشه مشکلات کشور دانست و گفت: ریشه مشکلات کشور، تحریمها نیست. نحوه مدیریت اجرایی کشور، مسبب مشکلات است. دیدگاههای مذبذبی، مسئولیت اجرایی را به عهده میگیرند که روی یک خط حرکت نمیکنند. اینها بیشتر برای در حکومت ماندن، هر مسئلهای از حجاب و موی بانوان تا موسیقی، رنگ و ... را ملعبه خود میکنند. کم که میآورند به موضوعات راهبردی کشور میرسند و میگویند باید هم چرخ سانتریفیوژها بچرخد، هم چرخ زندگی مردم.
وی افزود: باید از این مسئولین پرسید که در این چند سال، چرخ سانتریفیوژها چگونه چرخید؟ وقتی سانتریفیوژ بی هدف و خالی بچرخد، زندگی هم درست نمیچرخد. نرخ ارز بالا می رود، ارزش پول ملی کاهش می باید و محصولات کشاورزی افزایش قیمت پیدا میکند. همه این مسائل، نتیجه شعارهای تو خالی بود. جامعه را فریب دادند که اگر به ما رأی ندهید، دلار پنج هزار تومان میشود. کار را به جایی رساندند که حالا باید دنبال کسی بگردیم تا دلار را پنج هزار تومان بکند. ما نباید موضوع هستهای را ملعبه سیاسی خود بکنیم.
رئیس کمیسیون انرژی مجلس با اشاره به اینکه تا سال ۱۴۱۰ باید حدود ۸ درصد برق تولیدی کشور از طریق هستهای باشد، تصریح کرد: ۸ سال پیش در کشور به نتیجه رسیده بودیم دو راکتور هسته ای ساخته شود. قرارداد آن هم آماده بود، اما متأسفانه به دلیل اینکه رئیس جمهور فعلی و مشاورانش اعتقادی به انرژی هستهای نداشتند، این اتفاق نیفتاد. آنها به نظر کارشناسی متخصصان وزارت نیرو اهمیت نمیدادند که باید چشم انداز ما تا سال ۱۴۱۰، تولید ۱۰ هزار مگاوات برق از طریق هستهای باشد. برای راکتور ساختن بین ۵ تا ۸ سال زمان لازم است. مصوبه های ادوار گذشته مجلس در حدود سال ۸۳ یا ۸۴ این بوده که ۲۰ هزار مگاوات برق هستهای داشته باشیم. آیا در مجلسهای بعد از آن سال بودجهی درخوری برای پیشرفت راکتورها در نظر گرفته شده؟
عباسی ادامه داد: ما درکشور برای دستیابی به برق پایدار و تنظیم فرکانس نیاز به برق هستهای داریم. درست است گاز و انرژی خورشیدی داریم ولی باید بین تولید انرژی و روشهای مختلف آن، تناسب باشد. محاسبات علمی نشان میدهد باید حدود ۱۰ هزار مگاوات برق از ۱۲۳ هزار مگاوات را به صورت هستهای تأمین کنیم. ما هر سال رشد مصرف داریم و باید نیروگاههای جدید بسازیم.
این نماینده مجلس با بیان اینکه نباید هستهای را آنقدر بزرگ کرد که موجب ترس همگان شود، خاطرنشان کرد: تبی راه افتاده که چون در کشور خورشید تابان داریم؛ به جای هستهای برویم روی انرژی خورشیدی کار کنیم. این هم خوب است؛ اما به شرطی که تولیدکننده سلول های خورشیدی هم باشیم و راندمان و صرفه اقتصادی آن را در نظر بگیریم. نیروگاه هستهای و دیگر نیروگاههای سیکل ترکیبی ۲۴ ساعته میتوانند فعال باشند اما نیروگاه خورشیدی که ۲۴ ساعته برق تولید نمیکند. در زمان مصرف بهینه بین ساعت یک تا شش عصر نیروگاه خورشیدی میتواند به کمک ما بیاید. باید همه چیز را به اندازه داشته باشیم. نه هسته ای را خیلی بزرگ کنیم که باعث ترس همگان شود؛ نه همه توان را تنها روی انرژی خورشیدی بگذاریم.
عباسی با اشاره به اینکه در شرایط فعلی ادامه مذاکرات نباید منجر به تسلیم بیشتر در مقابل خواستههای دشمن شود، گفت: تا زمانی که انسجام داخلی نداشته باشیم، در هیچ مذاکرهای به نتیجه مطلوب نخواهیم رسید. حتی اگر موضوع مذاکره اقتصادی باشد، طرفهای مقابل به این نگاه میکنند که جامعه ما به چه چیزی میاندیشد. به نظر من در شرایط فعلی مذاکرات باید ادامه دهیم اما نه مذاکره تسلیم را. ما باید مذاکرهای که منجر به رفع تحریم بشود را ادامه دهیم. نه اینکه برویم تعهدات بیشتری را بپذیریم و در مقابل خواستههای طرف مقابل تسلیم بشویم.
رئیس کمیسیون انرژی مجلس تصریح کرد: خواست ما مشخص است. ما محدودیتهایی را به اجبار یک جناح سیاسی خاص در جامعه پذیرفتیم که اگر این اجبار نبود، آن را هم نمیپذیرفتیم. این جناح سیاسی خاص فریبی را به جامعه القا کرد که بر مبنای آن جامعه گفت میخواهی برجام را اجرا کنی، اقدام کن و جامعه را به هم نریز ولی باید این شروط را هم اجرا کنی. متأسفانه این جناح آن شروط را در اجرای برجام در نظر نگرفت.
وی در خصوص مذاکرات وین هم گفت: مذاکرات وین مربوط به توافقنامه جدیدی نیست؛ بلکه همان تعهداتی که قبلا پذیرفته بودیم پابرجاست. فقط باید طرف مقابل، تحریمها را بردارد و تعهداتی را که به آن پایبند نبوده، عملی کند. برای مذاکره در خصوص این موضوع، نه بحث فنی و نه زمان زیاد لازم است. تنها برای راستی آزمایی عمل به تعهدات و لغو تحریم ها توسط طرف مقابل حداقل شش ماه زمان لازم است. این اطمینان باید برای کشورهای دیگر شکل بگیرد که در صورت تعامل اقتصادی با ایران، مورد تهاجم آمریکا قرار نمیگیرند. باید این تضمینها را به دست بیاوریم تا آمریکا بتواند به برجام برگردد.
نماینده مردم کازرون در پایان گفت: بیشتر هم و غم دستگاه اجرایی فعلی به سمت راضی کردن غربیها و بازی در زمین آنهاست. به روشهای جدید رو نمی آورند و نوآوری ندارند. پیشنهاد من این است یک کمپین داخلی راه بیافتد. به مردم بگوییم که رفع تحریمها با مشارکت آنها در انتخابات، محقق خواهد شد. اگر تیم مذاکره بخواهد با عزت مذاکره کند، باید پشتوانه مردمی داشته باشد. با حضور مردم پای صندوقهای رأی، این پشتوانه ایجاد میشود. کشورهای متخاصم با مشاهده این انسجام داخلی چه در بین مردم و چه سران قوا، عقبنشینی خواهند کرد.