به گزارش «نماینده» آیتالله ناصر مکارم شیرازی مرجع تقلید جهان اسلام در پیام تصویری به این کنفرانس، برگزاری کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی را از افتخارات و ابتکارات بسیار مهم دانست و گفت: کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی حرکتی مهم در برابر افراد ضد وحدت است که قیام کرده و پیامهای وحدت آفرین را به جهان اسلام منعکس میکند.
مرجع عالیقدر جهان اسلام، مخالفان وحدت را به سه گروه تقسیم کرد و با تأکید بر اینکه فعالیت این گروهها باید خنثی شود، اظهار کرد: گروه نخست، تندرویهایی هستند که همیشه بر آتش اختلافات دامن میزنند. این تندروها در مذاهب مختلف وجود دارند. باید جلوی آنها ایستاد.
وی دومین گروه مخالف وحدت را وهابیون دانست و تصریح کرد: اینها تنها خودشان را مسلمان دانسته و بقیه اعم از شیعه و سنی را کافر میدانند، بنابراین مخالف وحدت اسلامی هستند. گروه سوم مخالف وحدت اسلامی اجنبیها، غربیها، آمریکا و اسرائیل غاصب است، اینها کارشان ایجاد اختلاف و جلوگیری از وحدت اسلامی است.
«هر سه گروه دائما مشغول فعالیتهای ضد وحدت هستند، بنابراین کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی که هر ساله فعال است، ابتکار عمل را در دست گرفته و مقابلشان ایستاده است. انصافا هم مؤثر بوده است.»
مرجع عالیقدر جهان اسلام، پیام وحدت را پیام عقلانی و اختلاف را پیام شیطانی عنوان کرد و گفت: مردم پیام اخلاقی را بهتر از پیام شیطانی میپذیرند. بنابراین کنفرانس مزبور وظیفه بسیار سنگینی بر عهده دارد. بهترین راه رسیدن به وحدت در نظر گرفتن آموزههای اسلامی به ویژه آموزههای قرآنی است. واقعاً جای تعجب دارد کسانی که آموزههای قرآنی را میبینند ولی در عین حال به آتش اختلاف دامن میزنند.
آیتالله مکارم شیرازی به بررسی وحدت از دیدگاه قرآن کریم پرداخت و گفت: معمولاً وقتی از وحدت سخن به میان میآید آیه «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوا» قرائت میشود. این درست است. حب الله در اینجا به معنای قرآن است. یعنی همه به قرآن مجید چنگ بزنید و ایجاد تفرقه نکنید.
وی نمونه دیگر از آموزههای بسیار مهم قرآن به وحدت را آیه ۱۰۵ سوره آل عمران بیان کرد و یادآور شد: این آیه میگوید «وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا» مسلمانان همانند کسانی که اختلاف کرده و تفرقه ایجاد کردند، نباشند. قرآن به صراحت ایجاد اختلاف را نهی میکند. ما تعجب میکنیم عدهای این آیات را دیده ولی به اختلافات دامن میزنند. آیه ۴۶ سوره انفال میگوید «وَأَطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِیحُکُمْ؛ اطاعت خدا و پیامبر کنید، با یک دیگر نزاع نکنید، این نزاع سبب سستی شما میشود و این موضوع روح مذهب شما از بین میبرد.»
وی ادامه داد: روح مذهب، وحدت است، وقتی نزاع و اختلاف میکنید، سست میشوید، وقتی سست شدید، روح وحدت از بین میرود و این اول بدبختی شماست. این آیه با چنین صراحتی تفرقه را نفی میکند، ولی گروهی همانند تندروها و وهابیها به این مسأله بی اعتنا هستند. البته از بیگانگان که توقعی نیست، چون به این مسائل اعتنا نداشته و کارشان ایجاد اختلاف است.
وی درباره آیه ۶۵ سوره انعام نیز تصریح کرد: قرآن میفرماید «قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَیٰ أَنْ یَبْعَثَ عَلَیْکُمْ عَذَابًا مِنْ فَوْقِکُمْ أَوْ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِکُمْ أَوْ یَلْبِسَکُمْ شِیَعًا: بگو «او قادر است که از بالا یا از زیر پای شما، عذابی بر شما بفرستد؛ یا بصورت دستههای پراکنده شما را با هم بیامیزد؛ و طعم جنگ (و اختلاف) را به هر یک از شما بوسیله دیگری بچشاند.» صاعقه از عذابهای آسمانی و زلزله از عذابهای «من تحت ارجلکم» به شمار میآید. عذاب سوم در این آیه ایجاد اختلاف بیان شده است. یعنی در این آیه ایجاد اختلاف صراحتا هم ردیف صاعقه و زلزله بیان شده است. ما نمیدانیم تندروها و وهابیون این آیات را میخوانند! با قرآن کار دارند! به آموزههای قرآن اهمیت قائلند! قرآن ایجاد اختلاف را هم ردیف صاعقه و زلزله بیان میکند، شما چگونه به سراغ تفرقه میروید!؟
«در آیات ۳۱ و ۳۲ سوره روم تعابیر تندتر دیگری وجود دارد. میفرماید «لَا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکِینَ، مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَکَانُوا شِیَعًا: از مشرکان نباشید، کسانی که در دینشان تفرقه ایجاد کرده و به گروههای مختلفی تبدیل شدند.» یعنی قرآن تفرقه را هم ردیف شرک میداند. مسأله اختلاف هم ردیف شرک بیان شده است. تندروها و وهابیها این آیات را خواندهاند که تفرقه افکنی میکنند!؟ یا آیات را نخواندهاند و با آموزههای قرآن آشنا نیستند!؟»
وی افزود: آیه ۱۴ سوره حشر نیز درباره قوم یهود میفرماید «تَحْسَبُهُمْ جَمِیعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّیٰ ۚ ذَٰلِکَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا یَعْقِلُونَ؛ ای پیامبر خیال میکنید اینها متعدد هستند، اینها اختلاف دارند، چون قومی هستند که عقل ندارند.» یعنی اختلاف هم ردیف بی عقلی است. عقل میگوید متحد باشید. مخصوصا در عصر و زمانی که ما هستیم مسأله وحدت اسلامی حرف نخست را میزند.
مرجع عالیقدر جهان اسلام تأکید کرد: مسلمانان قدرت بزرگی در عالم هستند، به شرط اینکه اتحاد خود را حفظ کنند. دشمن برای اینکه نیروی عظیم اسلامی را در برابر خود نبیند و مزاحمتی برای منافع آنها به شمار نیاید، سعی میکند با ایجاد اختلاف، مسلمان را در برابر مسلمان قرار دهد. دشمنان بسیاری از کشورهای اسلامی را گرفتار کرده و در میان مسلمانان ایجاد اختلاف کردهاند. اینها گروهی همانند داعش را ایجاد کرده و به جان مسلمانان انداختهاند. تلاش دشمن این است که نیروی عظیم اسلام را به وسیله خود مسلمانان از بین ببرد، چرا که هزینه کمتر و تأثیر بیشتری دارد. دشمن به جای اینکه رسما وارد میدان جنگ شده و با مسلمانان بجنگند، مسلمانان را به جان یک دیگر میاندازد.
آیتالله مکارم شیرازی گفت: بنده امیدوارم همه به قرآن بازگردند، همه آموزههای قرآنی را در نظر بگیرند. قرآن تنها در این شش آیه به وحدت دعوت نمیکند، بلکه آیات متعددی وجود دارد که اگر جمع آوری شوند، درباره وحدت اسلامی یک کتاب میشود. متأسفانه گروهی هستند که یا نمیفهمند، یا نمیخواهند که بفهمند. اتفاقا ما نسبت به این گروهها خوشبین نیستیم، اینها ممکن است وسیله اجانب برای تحریک تندروها و وهابیون باشند. وهابیون و تندروها بازیچه دست اجانب و بیگانگان بوده و با وحدت اسلامی میجنگند.
مرجع عالیقدر جهان اسلام تصریح کرد: آنچه مسلم است کنفرانس بینالمللی وحدت خدمات مهمی را انجام میدهد. همه خواهران و برادران باید به این کنفرانس اهمیت داده و تصمیمات آن را اجرا کنند. سعی کنند هر سال قویتر از سالهای قبل برگزار شود؛ چراکه دشمن هر ساله به فکر ایجاد برنامههای جدیدی برای تفرقه است ما نیز باید در فکر اجرای برنامههای جدیدی برای ایجاد وحدت باشیم تا کار آنها خنثی شود.
آیتالله مکارم شیرازی، هرگونه تلاش و کوشش برای وحدت اسلامی را عبادتی بسیار مهم و پر ارزش دانست و گفت: تلاش برای وحدت موافق آموزههای اسلامی و قرآنی است. امیدواریم کسانی که در خواب غفلت هستند، بیدار شده و راهشان را تغییر دهند و همگان با وحدت اسلامی حرکت کنند. بنده به سهم خودم از برگزار کنندگان کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی کمال تشکر را دارم. این عزیزان واقعا زحمت میکشند و ما متشکریم. خدا به آنها توفیق دهد. این افراد کار اساسی و مهمی را در جهان اسلام انجام میدهند. همه باید از این افراد ممنون بوده و با آنها همکاری داشته باشند.