به گزارش «نماینده» محمداسماعیل سعیدی نماینده مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی با اشاره به نامگذاری سال ۹۹ به نام جهش تولید از سوی رهبر معظم انقلاب گفت: تحقق شعار سال جدید نیازمند عزم، اراده و همت جدی مسؤولان است و قطع امید آنان از بیگانگان و از جمله غرب را می‌طلبد.
وی افزود: شاید شیوع ویروس کرونا و مشخص شدن ناتوانی غرب در مهار این بیماری باعث شود تا این آقایان از غرب قطع امید کنند والا به صورت ارادی که این کار را انجام نمی‌دهند.
عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، اظهار داشت: موضوع دیگر برای تحقق شعار جهش تولید، شناخت ظرفیت‌ها و استعدادهای داخلی کشور و سپس حمایت از آن است که البته نباید این حمایت‌ها در حد شعار باقی بماند.
سعیدی خاطرنشان کرد: ما در بسیاری از موارد شاهد تصویب اعتبارات میلیاردی برای حمایت از ظرفیت‌های داخلی در کشور بوده‌ایم اما این اعتبارات در جای خود هزینه نشده و به نوعی می‌توان گفت که حیف و میل شده است.
وی افزود: موضوع مشوق‌های صادراتی یکی دیگر از موضوعات مهم برای جهش تولید است که این موضوع به طور صحیح مورد توجه قرار نگرفته است تا پیش از این ۱۰ درصد از بازار لبنیات عراق توسط ایران تأمین می‌شد اما امروز چه مقدار؟
عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس اظهار داشت: ما برای تأمین امنیت عراق و سوریه از جان خود هزینه کردیم و امنیت را به این کشورها بازگرداندیم اما در حوزه اقتصادی اقدامی برای به دست آوردن بازارهای آنان نداشتیم و در واقع بازار عراق و سوریه را به کشورهایی واگذار کردیم که تمام تلاش‌شان را برای ناامنی در این کشور به کار گرفته بودند.
سعیدی خاطرنشان کرد: هر سفارتخانه ما در کشور خارجی باید یک تجارت‌خانه باشد همانطور که سفارتخانه‌های دیگر کشورها این گونه هستند و رایزن‌های اقتصادی ما باید نقش فعال‌تری را ایفا کنند.
وی افزود: من در سفری که به یکی از کشورهای خارجی داشتم در روز قبل از ملاقاتم با مقامات آن کشور از رایزن اقتصادی کشورمان در آنجا پرسیدم که میزان مبادلات ما با این کشور چقدر است؟ تاکید کردم که من باید بدانم میزان مبادلات چقدر است تا من در دیداری که فردا دارم آگاه باشم باید در رابطه با چه موضوعاتی صحبت کنم. رایزن اقتصادی ما به من گفت که من فعلاً نمی‌دانم بگذارید فردا به شما می‌گویم و متأسفانه اطلاع درستی از این موضوع نداشت.
عضو کمیسیون اصل ۹۰ مجلس در پایان گفت: متأسفانه رایزن‌های اقتصادی ما فعالیت قابل توجهی در کشورهای پذیرنده ندارند و این در حالی است که امروز کشوری موفق‌تر و قدرتمندتر است که سهم بیشتری را از تجارت با کشورهای دیگر داشته باشد.