«نماینده»/ محمدمهدی احمدی*: حضرت علی(ع) در نامه به فرزندش امام حسن علیهالسّلام می‌فرماید: «نفس خود را از هرگونه پستی باز دار، هرچند تو را به اهدافت رساند؛ زیرا نمی توانی به‌اندازۀ آبرویی که از دست می دهی بهایی بدست آوری. بردۀ دیگری مباش، که خدا تو را آزاد آفرید، آن نیک که جز با شر بدست بیاید نیکی نیست و آن راحتی که با سختی های فراوان بدست آید، آسایش نخواهد بود. بپرهیز از آنکه مرکب طمع‌ورزی تو را به‌سوی هلاکت به‌پیش راند.»
کمتر از 2 ماه تا انتخابات مجلس باقی مانده است؛ موضوع مهمی که این روزها در محافل سیاسی و رسانه‌ای حرف و حدیث هایی درباره‌اش زیاد می‌شنویم، موضوع ورود پول‌های هنگفت و کثیف به عرصه انتخابات است.
خوب است مروری داشته باشیم بر اینکه نهادی همچون مجلس چه آوردۀ اقتصادی برای نماینده‌ها دارد که یک کاندیدا برای رسیدن به صندلی سبز بهارستان، حاضر است دست به هزینه‌های کلان و هنگفت بزند. اگر بخواهیم تنها حقوق نمایندگی را در چهار سال دورۀ مجلس دهم در نظر بگیریم، به این ارقام میرسیم:
حقوق یک نماینده در سال 95 حدود 4 میلیون و 480 هزار تومان، در سال 96 حدود 7 میلیون تومان، سال 97 رقم 8 میلیون و 600 هزار تومان و در سال 98 به عدد 10 میلیون تومان رسیده است. با یک حساب سرانگشتی می‌توان گفت اگر یک نماینده در این چهار سال دست به حقوق نمایندگی‌اش نزند نهایتاً 360 میلیون تومان دریافتی خواهد داشت. شاید بتوان رقمی را هم تحت عنوان پاداش‌ها و مزایای دیگری که از سوی مجلس برای هر نماینده در نظر گرفته می‌شود اضافه کرد که عدد نهایی را به بیش از 500 میلیون تومان نخواهد رساند.
حال سؤالی که اینجا مطرح می‌شود این است که نامزدی که دست به هزینه‌های میلیاردی زده تا راهی مجلس شود، دنبال چه هدفی است؟ زیرا اگر بخواهیم ذهن خود را درگیر ثروت‌اندوزی بگذاریم آن کسی که دست به هزینه‌های میلیاردی میزند تا راهی مجلس شود، نمی‌تواند در این چهار سال هزینه کرد خود را جبران کند.
چاره‌ای نیست مگر حکم کنیم فردی که با هزینۀ میلیاردی یا با پول کثیف و فاسد قصد ورود به خانۀ ملت را دارد در فکر ایجاد یک رانت سیاسی و اقتصادی است؛ رانتی برای تأمین منافع خود یا کسی که به او کمک کرده تا راهی مجلس شود. در این حالت آیا این افراد در چهارسال نمایندگی‌شان غم درد مردم را خواهند داشت؟ یا مشغول تأمین منافع خود و صاحبان قدرت و ثروت می‌شوند؟
یک‌بار دیگر فرمایش حضرت علی(ع) را مرور می‌کنیم: «نفس خود را از هرگونه پستی بازدار، هرچند تو را به اهدافت برساند؛ زیرا نمی‌توانی به‌اندازۀ آبرویی که از دست می‌دهی بهایی به دست آوری.» این جمله مرتبط است به اقدام کسی که در تبلیغات انتخاباتی خود می‌خواهد با پستی و پلیدی و استفاده از پول نامشروع در این عرصه قدم بگذارد. این کاندیداها شاید به اهدافی که می‌خواهند برسند؛ ولی به‌قدری که آبرو و عزت از دست می‌دهند، حتی نمی‌توانند مالی بدست آورند!
ایشان در بخش دیگری توصیه می‌کنند: «بردۀ دیگری مباش، که خدا تو را آزاد آفرید.» کاندیدایی که خود را مدیون صاحبان قدرت و ثروت کند، آزادگی خود را از دست داده است و باید همچون برده‌ای گوش به فرمان آنها باشد؛ این در حالی است که وظیفۀ اصلی مجلس از ابتدای پایه گذاری اش، بازگو کردن درد و رنج مردم و مطالبۀ حل مشکلات اقشار مختلف و مؤاخذۀ مسئولین اجرایی کشور بوده؛ که اگر نامزدی از این طریق راهی خانۀ ملت بشود، آن‌وقت دیگر صدای مردم نیست.
دستۀ دیگر افرادی هستند که می‌گویند ما برای خدمت به مردم و نظام یا به قول معروف با داشتن احساس تکلیف درصدد برطرف کردن مشکلات مردم هستیم؛ ولی چون از خود ثروتی نداشته تا بتوانیم به مردم خدمت کنیم باید از کسانی که ثروتی دارند، استفاده نماییم تا بتوانیم با آن تخصصی که در درون ما هست به مردم خدمت کنیم. این جمله مرتبط است با این سخن امیرمؤمنان که می‌فرمایند: «آن نیک که جز با شر بهدست بیاید، نیکی نیست و آن راحتی که با سختی های فراوان بدست آید، آسایش نخواهد بود»؛ و دستۀ آخر افرادی هستند که فقط درصدد ایجاد رانت اقتصادی برای خود و اطرافیان خود هستند. این دسته از افراد از دید آن حضرت ،افرادی هستند که در طمع ثروت‌اند؛ ولی نمی‌دانند که در آخر هلاک خواهند شد.
در بخش دیگری از نهج‌البلاغه آمده حضرت در نامه به مالک اشتر توصیه ای می کند : «کارگزارانت را از کسانی انتخاب کن که اهل تجربه و حیا هستند و از خاندان های صالح و پیشگام در اسلام باشند؛ زیرا اخلاق آنان گرامی‌تر است و آبرویشان محفوظ و طمعشان کمتر و عاقبت نگری‌شان فزون‌تر. پس روزی اینان را فراخ دار! که فراخی روزی نیروشان دهد، تا در پی اصلاح خود برآیند، و بی‌نیازی‌شان بُوَد تا دست به مالی که در اختیار دارند نگشایند.»
از این کلام مولا می‌شود ویژگی‌های لازم برای کارگزاران نظام در حکومت اسلامی را فهمید. مردم با رأیی که روز دوم اسفندماه به صندوق بیندازند تصمیم خواهند گرفت که کارگزاری پاک و صادق بر سر کار بیاید یا برده‌ای که به دنبال منافع خود و اطرافیان است. رأی مردم سرنوشت ملتی را تغییر می‌دهد؛ این رأی می‌تواند ملت را بهسمت بهشت برین برده یا راهی دوزخ پرعذاب کند.
حدود چهار سال از مجلس دهم گذشته است؛ مردم دیگر به‌خوبی متوجه شده‌اند افرادی که چهار سال قبل راهی خانۀ ملت کرده بودند در حد و اندازۀ نمایندۀ واقعی مردم ظاهر شده‌اند یا نه.
حالا دیگر بر اساس تجربۀ سال‌ها حضور در انتخابات و مشاهدۀ عملکرد نمایندگان مختلف، تلاش کنند انتخاب دقیق‌تری داشته باشند تا کشور که در این مدت فشارهای اقتصادی زیادی را به‌واسطۀ ناکارآمدی مسئولان بی‌لیاقت و ناکارآمد داخلی و فشارهای خارجی متحمل شده را جبران کنند.
مراقب فریب افرادی که با پول‌پاشی درصدد جذب آرای ملت هستند را باشیم .
*فعال رسانه‌ای و دبیر پرونده پول پاشی فساد انتخاباتی