«نماینده»/ قاسم احمدی لاشکی: سازمان نهضت سوادآموزی کشور یک سازمان دولتی است که در سال ۱۳۵۸ به فرمان امام خمینی(ره) و به منظور آموزش خواندن و نوشتن به بزرگسالان و نیز کودکانی از تحصیل جا ماندهاند؛ بیشتر در مناطق محروم تشکیل شد. متاسفانه آمارها نشان میدهد که ما نتوانستیم بیسوادی را به طور کامل در کشور ریشه کن کنیم...در طول چند سال اخیر راهکارهای متفاوتی برای مبارزه با بیسوادی ارائه شد از حذف مدارس کم جمعیت تا ارائه سرویس به مناطق دور دست که هریک با اما و اگرهایی روبرو شد از همه مهمتر زمانی که بودجه تهیه و عملیاتی نمیشود؛ بدون شک نرخ بیسوادی در کشور افزایش می یابد.
درچند سال گذشته آموزشیاران به دلیل انگیزه مادی و معنوی که داشتند خودشان خانه به خانه اقدام به جذب بیسوادان جامعه میکردند اما امروز آموزشیان امیدی به استخدام دائمی ندارند در کنار حقوق کمی که میگیرند علاقهای که به شغل معلمی دارند از دست می دهند.
بیسوادی در کشور تنها با ورود یک وزارتخانه و معاونت ریشه کن نمیشود، باید همه دستگاهها در این راستا پیشقدم شوند؛ مناطق محروم از جمله سیستان و بلوچستان،کردستان و خراسان استانهایی هستند که به دلیل محرومیت با بیشترین نرخ بیسوادی درگیر هستند.
طرح بسیج سواد آموزی که در سال 69 همگام با اعلام سال مبارزه جهانی با بیسوادی از طریق یونسکو در کشور اجرایی شد؛ با اجرایی شدن این طرح حدود 3 میلون نفر از کودکان جا مانده از تحصیل توسط نهضت سواد آموزی تحت پوشش قرارگرفتند، در این طرح لوازم التحریر دانش آموزان از سال 64 به مدت 14 سال به صورت رایگان در اختیار روستائیان و عشایر قرار گرفت و شاهد کاهش بیسوادی در کشور بودهایم، باید چنین طرحهایی در سیستم آموزشی کشور دنبالهوار اجرایی شود.
مهم ترین مشکل کشور اقتصاد نیست بلکه فقر فرهنگی است که درسایه عدالت آموزشی هر روز بیشتر از قبل میشود در این بین باید عدالت آموزشی را برای دختران و زنان، کودکان کار و بیسرپرست و حتی در بین اتباع خارجی و بیشناسنامهها مهیا کنیم و نمیتوانیم تنها به آمار و ارقام اکتفا کرده و بگوییم بیسوادی نداریم. طبق گفته رهبر انقلاب «عدالت آموزشی» را برای همه نقاط فراتر از یک کشور ببینیم؛ یعنی جدای رنگ، نژاد و قومیت باید عدالت آموزشی در همه جای کشور به صورت عادلانه مهیا شود پس اتباع خارجی از این امر مستثنی نیستند. طبق اصل 30 قانون اساسی تحصیل رایگان است؛ اما کجایی این آموزش رایگان است حتی مدارس دولتی ما سرانه دانش آموزی دریافت میکنند که بسیاری از کودکان به دلیل فقر اقتصادی از ادامه تحصیل جا ماندهاند؛ تحصیلی که در قانون اساسی از آن به عنوان تحصیل رایگان یاد میشود و با هزاران اما و اگر از دانش آموزان هزینه طلب میکند رایگان نیست؛ امیداروم فقر اقتصادی از چهره «آموزش» پاک شود.
شبکه اجتماعی میتوانند در کاهش بیسوادی موثر باشند به شرطی که بتوانیم از آنها به درستی استفاده کنیم؛ شبکههای اجتماعی و مجازی یکی از پر طرفدارترین رسانهها هستند که مخاطبان بسیاری به خصوص از قشر جوان و نوجوان دارند به همین دلیل برای ارتقای سواد در جامعه میتوانند اهمیت به سزایی داشته باشند. دولت ها نقش اساسی در کاهش بیسوادی در جامعه دارند و اگر محور کار آنها آموزش قرار بگیرد، بدون شک در کاهش بیسوادی نقش موثری خواهند داشت.