«نماینده» / با توجه به اینکه در سال پایانی مجلس دهم قرار داریم با حسینعلی شهریاری نماینده زاهدان که از مجلس هفتم در خانه ملت حضور دارد درباره عملکرد این مجلس به گفت وگو نشستیم.
محورهای مهم این مصاحبه به شرح زیر است: عدم شفافیت آرا نمایندگان یعنی نفاق/ مجلس دهم مجلس موفقی نبود/تفکری که گاهی با اصلاح طلب و گاهی با اصولگراست را قبول ندارم/ از روحانی و دولتش میپرسم چه اقدام مثبتی برای سیستان و بلوچستان کرده است؟/ریزگردها در سیستان و بلوچستان دیگر درشت گرد شده اند!/تنها مرجعی که به فکر مردم محروم سیستان و بلوچستان هستند مقام معظم رهبری است/خانواده های گرونگان ها هر روز از ما می‌پرسیدند چه شد؟/سوال از وزرا انتخاباتی و تشریفاتی شده/نمایندگان پادوی نامه های مردم و دولتمردان شده اند/مردم دیگر به بخشداری ها هم دسترسی ندارند/ نامزد انتخاباتی به بزرگ طایفه پول میدهد تا طایفه اش به او رای دهند!/ وزارت کشور نباید مجری انتخابات باشد/ یک نهاد مستقل باید برگزاری انتخابات را عهده دار باشد/ با تقویت نیروی انسانی، انتخابات شورای شهر هم به شورای نگهبان سپرده شود
مشروح گفت وگو را در ادامه بخوانید:
جایگاه مجلس دهم را چگونه ارزیابی می کنید؟
متاسفانه مجلس دهم، مجلس موفقی نبود؛ شاید یکی از دلایل این بوده که ترکیب ناهمگونی داشت و تفکر غالبی نبود که تکلیف را روشن کند و در دوره های که اکثریت وجود داشت بهتر میشد تصمیم گیری کرد و الان در مجلس ٣ فراکسیون اصولگراها، امید و مستقلین حضور دارند.
اصولگرای واقعی روی تفکرش تا آخر می ایستد و نگران این نیست اگر مثلاً این موضع گیری را کند یا این شعار را بدهد، ممکن است به کسانی بربخورد.
بنده از سال ٧٧ استادتمام دانشگاه هستم، در موضوع fatf پلاکارد در دستم گرفتم که با این لایحه استعماری مخالفیم همان زمان یکی از خبرنگاران گفت آقای دکتر شما دیگر چرا شما که پروفسور هستی گفتم بله من میخواهم بگویم برخلاف اینکه تصور می کنید آدمی از نظر علمی پروفسور است نباید روی مواضعی که استعماری است و به ما می خواهند تحمیل کنند کوتاه بیاید یا طوری رای دهد که کسی نفهمد، اینطور نیست.
در واقع بحث شفاف سازی که شعارش را میدهند شاید هر چیزی لازم نباشد مواضع یک نماینده را همه بدانند ولی خیلی از مسایل که به امنیت ملی و سیاست خارجی و مسایل اعتقادی ما بازمی گردد باید شفاف باشد؛ و همه بدانند آقای فلانی که نماینده فلان جاست راجع به مثلا fatf نظرش مثبت بوده یا منفی؟ یا راجع به لایحه ای که مسایل اعتقادی در آن بوده نظرش چیست؟
ما در مجلس نباید چیزی که می دانیم خلاف شرع است تصویب کنیم ما سوگند خوردیم که در چارچوب قانون اساسی و دین مبین اسلام حرکت کنیم و وقتی چیزی خلاف شرع است تصویب کنیم پس مردم باید بدانند نماینده ای که به اصطلاح اصولگرا در انتخابات شرکت کرده اما در لایحه ای که برخلاف موازین شرع است رای میدهد، موضعش چیست؟ او که در انتخابات شعار اصولگرایی داد در عملکردش در مجلس هم همینگونه بوده است؟ و وقتی مسوولان نظام و به ویژه مقام معظم رهبری فرمودند به لوایح استعماری رای ندهید و صحبت های ایشان در دیدار دولتمردان و نمایندگان شفاف بود بعد چه دلیلی دارد من به عنوان نماینده بگویم نماینده ولایی هستم و طوری حرکت کنم کسی نفهمد رای من چه بوده؛ من این را نفاق میدانم.
یکی از موارد نفاق را این میدانم که ما موقع انتخابات یک تفکری جلوی مردم داشته باشیم اما در عمل وقتی به مجلس می آیم برخلاف موضعی که به مردم قول دادیم عمل کنیم.
این مجلس را متاسفانه به همین دلایل خیلی مجلس موفقی نمیدانم؛ به اینکه میگویند مستقل هستیم خیلی اعتقاد ندارم بالاخره کسی که به مجلس می آید فرد سیاسی است و نمیشود بگوید من سیاسی نیستم بلکه باید موضع سیاسی مشخص داشته باشد و اینکه دارای چه تفکری است؛ اینکه گاهی با اصلاح طلب یکی شود گاهی با اصولگرا. من این تفکر را دوست ندارم، البته این گروه از نمایندگان هم دلایلی برای خود دارند؛ اما من به عنوان یک نماینده اصولگرا اعتقاد دارم که مواضع باید شفاف روشن و مستقل باشد. وقتی بنده میگویم اصولگرا هستم باید پایبند به شعاری که دادم باشم و در اجرا هم به آن عمل کنم.
برخی میگویند این مجلس وجهه دولتی دارد و همسویی اش با دولت زیاد بوده و نظارتی که باید باشد را نداشت. شما این را قبول دارید؟
قطعا همین طور است شما ببینید نمایندگانی که با لیست امید به مجلس آمدند طرفدار دولت هستند؛ وتعداد قابل توجهی از نمایندگان هم در فراکسیون مستقلین هستند که خیلی از آنها نیز با دولت همسو هستند و تعدادی هم عزیزانی که در فراکسیون اصولگرایان هستند. خیلی از مواقع سعی می کنند اگر قرار است به سمتی بغلتند به سمت دولت باشد؛ ما مخالف دولت نیستیم و از تمام طرح ها و لوایح خوب دولت حمایت می کنیم اما میگوییم نماینده باید مستقل باشد اگر کار خوب و لایحه خوبی دولت می آورد کمک میکنیم و بارها شده به لوایح خوب دولت هم رای دادیم. در فصل بودجه به دولت کمک کردیم اما در مقابل اگر جایی فکر کنیم دولت اشتباه می کند باید بایستیم و برخلاف نظر دولت رای دهیم و اگر جایی قرار است نظارت کنیم کارمان را انجام بدهیم.
ببینید نظام ما جمهوری اسلامی است و یک انقلاب ایدیولوژیک است. استکبار جهانی به همین دلیل رودرروی ما قرار گرفته است و نگران این است اگر کشور ما بدرخشد برای خیلی از کشورهای دنیا با حداقل کشورهای اسلامی الگو شویم؛ هرچند الان هم ملت های اسلامی با ما هستند گر چه دولت ها نیستند؛ اما ملتهایشان ما را تایید می کنند. از این رو ما باید در چارچوب مسایلی که شعار دادیم و این همه شهید و ازاده و جانباز داریم و الان هم که خداوند توفیق به این نظام داده که روی پای خود بایستد؛ ابتدا به دلیل رهبری خردمندانه مقام معظم رهبری و بعد حرمت خون شهدا، جانبازان و آزادگان است.
ما مشکلات جدی داریم. من نماینده استانی هستم که فقر از در و دیوارش می‌بارد. خود دولت روحانی چند سال پیش اعلام کرد فقیرترین استان کشور سیستان و بلوچستان است و باید پرسید در این چند سال برای این استان چه کاری کرد؟ وزیر کشور رحمانی فضلی می‌گوید از استانداری زاهدان ١٠ دقیقه که بروی به جایی می رسی که مثل ١٠٠ سال قبل زندگی می کنند؛ اما باید از دولت پرسید چه قدم مثبتی برای این مردم برداشته اند که فقر را کم کنند؟ و این همه تحصیلکرده بیکار در این استان نباشد.
گردوخاک را هرروز در سیستان و بلوچستان می‌بینید بادهایی با سرعت ١٢٠ کیلومتر می وزد و خانه های مردم زیر ماسه و شن مدفون میشود. در این راستا دولت چه قدمی برداشت؟
شاید تنها مرجعی که در این کشور به فکر مردم محروم سیستان است مقام معظم رهبری هستند. ایشان در جلسه ای که با هیأت دولت داشتند به آقای جهانگیری فرمودند حتما به استان سیستان و بلوچستان سر بزنید؛ مگر قابل تحمل است این طوفان ها در این استان؟
یک روز گردوغبار در تهران می‌آید نفس کشیدن با مشکل مواجه میشود حالا آنجا که الان دیگر ریرگرد نیست و درشت گرد شده اند چگونه باید تحمل کرد. حق آبه سیستان را هم هیچ دولتی متاسفانه نتواست بگیرد.
نخواستند یا نتوانستند؟
هر دو محتمل است؛ ممکن است افغانستان هم صحبتهایی داشته باشد بالاخره ما باید چیزی بدهیم و چیزی بگیریم نخواستند چیزی بدهند؛ به آب هایی که گاهی میاید و پارسال هم در سیستان آمد دشت مال میگویند، یعنی باران سیل آسا می آید ولی قابل کنترل نیست؛ دست افغانستان هم نیست، این آب آمده اما افغانستان سهم ما را نداده در حالی که سالانه ٢٠ مترمکعب باید در فصل های مخصوص که با توجه به کشاورزی تقسیم شده به ما بدهد اما این اتفاق نیفتاده است.
یا در مسایل امنیتی که اتفاق می‌افتد و بحث گروگانگیری که سربازان ما را از مرز می‌برند؛ الان نزدیک یک سال است هنوز چند نفر از عزیزان ما گروگان هستند؛ نخست وزیر پاکستان به ایران آمد، آقای ظریف به پاکستان رفت یعنی آقای روحانی نمی‌توانست از نخست وزیر پاکستان بخواهد که گروگانهای ما را سالم به ما بدهند چرا هنوز ندادند؟
شما از آقای روحانی و دولت مطالبه داشتید؟
از آقای ظریف سوال کردیم؛ به صحن می‌رود؛ البته الان اینقدر سوالهای رنگارنگ هست و در آخر هم نمایندگان میگویند قانع شدیم من میگویم اگر بحث قانع شدن بود در کمیسیون قانع میشدید چرا وقت صحن را میگیرید؟ میگویند به صحن می‌آوریم تا رای انتخابات را داشته باشیم و به مردم بگوییم این کارها را انجام دادیم از این رو سوال از وزرا بیشتر تبلیغاتی و انتخاباتی است.
هر روز خانواده های گروگانها به ما زنگ میزنند، من نماینده فقط می توانم سوال کنم و از تریبون مجلس به رییس جمهور تذکر دهم اما خودم نمیتوانم گروگان را بیاورم.
جمله آخرم در این قسمت این است که مردم باید بدانند به چه کسانی رای میدهند؛ در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری یک عده حرف های پوپولیستی میزنند درحالی که من نماینده مسوول اجرایی نیستم؛ حق ندارم بگویم من پل می‌سازم بلکه میتوانم بگویم مطالبات را پیگیری می کنم اما اینکه جاده و فرودگاه می‌سازم جزو وظایف ما نیست؛ ما الان پادوی نامه های مردم با دولتمردان شده ایم چون دولتی ها جواب مردم را نمی‌دهند حتی مردم به فرمانداری ها و بخشداری ها هم دسترسی ندارند از این رو فکر می‌کنند نماینده می‌تواند مشکل اینها را حل کند. مردم باید بدانند استخدام دست نماینده نیست دست دولت است.
در انتخابات ریاست جمهوری هم دیده ایم که چه دروغ هایی تحویل مردم میدهند میگفتند ما اعتبار پاسپورت شما را بالا می‌بریم، برجام را تصویب می کنیم مشکل اقتصادی همه حل میشود و تحریم ها برداشته میشود؛ آقای روحانی در زمان انتخابات در همدان گفت می‌خواهند دیوار در پیاده رو ها بکشند، آدمی که خودش از اول انقلاب در کشور مسولیت داشته به خاطر رای گرفتن، اینطور حرف میزند. افرادی باید به صحنه بیایند که به فکر مشکلات مردم باشند
با نزدیک شدن به انتخابات برخی برای رأی پول های میلیاردی خرج می‌کنند که از آن به پول کثیف یاد میشود، نظر شما در این زمینه چیست؟
در زمان انتخابات نامزدهای انتخاباتی ناهار و شام میدهند، کارت هدیه میدهند، قول استخدام میدهند؛ این افراد را شورای نگهبان باید رد صلاحیت کند، در یک شهر هم همه متوجه می‌شوند شورای نگهبان هم میداند که یک فردی برای چه ناهارو شام میدهد؟چرا باید پدربزرگ یک طایفه را ببینند و بگویند این پول را به تو میدهیم بگو طایفه ات به ما رای بدهد اینها پنهان نیست و به سادگی قابل شناسایی است.
البته اکثر افراد کارمند و وضعیت معیشت مردم واقعا خوب نیست ما باید نظارت ها را جدی تر بگیریم.
ما در مجلس هم قانون برای انتخابات ها تصویب کردیم؛ تصور کنید فردی کاندید میشود که عنوان طرفدار دولت دارد حتما فرمانداروبخشدار چشمشان را به خیلی از تخلفات می‌بندند و اگر احساس کنند طیف تفکری مقابلش هستند ممکن است نظارت شان بیشتر شود اما در غیر اینصورت ممکن است اگر گزارشی هم از تخلف بدهند دقت نکنند؛ از این رو من فکر میکنم برای انتخابات ها تشکیلات مستقلی در کشور باید داشته باشیم و نباید زیر نظر وزارت کشور باشد و یک نهاد مستقل،انتخابات ها را برگزار کند.
وزارت کشور مجری انتخابات است اما زیرمجموعه ریاست جمهوری است، باید یک نهاد مستقلی هم برای انتخابات ها شکل گیرد و شورای نگهبان هم از نظر نیروی انسانی تقویت شود؛ در انتخابات شورای شهر که شورای نگهبان دخیل نیست میبینیم چه اتفاقاتی می افتد ؛باید یک تشکیلات و نهاد جدیدی مخصوص انتخابات ها ایجاد کنیم منابع مالی کافی در اختیارش بگذاریم؛ همچنین با تقویت نیروی انسانی شورای نگهبان، انتخابات شورای شهر راهم به شورای نگهبان بسپاریم.