به گزارش «نماینده»، بعضی کلمات با هم گره می‌خورند و هرکدام را بکار می‌بری دیگری را به ذهن می‌آوری. «مجلس ششم» و «جام زهر» در زمرۀ این‌گونه کلمات شده‌اند؛ 31 اردیبهشت 1381، 127 نمایندۀ مجلس ششم طی نامه‌ای خطاب به رهبر معظم انقلاب خواستار آن شدند که «اگر جام زهری باید نوشید قبل از آنکه کیان نظام و مهم‌تر از آن، استقلال و تمامیت ارضی کشور در مخاطره قرار گیرد باید نوشیده شود و بی‌تردید این برخورد خردمندانه و متواضعانه، از سوی ملت با همان پاداشی مواجه می‌شود که امام عزیز راحل روبرو شد.»
در بخش دیگری از این نامه بدون اشاره به این واقعیت که قوه مجریه و مقننه در اختیار جریان اصلاحات قرار داشت آمده بود: «بااین‌حال و روز کشور، فرصت چندانی باقی نمانده است. غالب ملت ناراضی و ناامید، اکثریت نخبگان ساکت یا مهاجر، سرمایه‌های مادی گریزان و نیروهای خارجی از هر طرف کشور را احاطه کرده‌اند با این وضع برای آیندۀ کشور دو حالت بیش متصور نیست؛ یا دیکتاتوری و استبداد که در خوش‌بینانه‌ترین حالت فرجامی جز وابستگی و درنهایت فروپاشی یا استحاله ندارد و یا بازگشت به اصول قانون اساسی و تمکین صادقانه به قواعد دموکراتیک. چنین رویکردی، هم مبتنی بر فرهنگ و ارزش‌های اسلامی و ملی این ملت است و هم قابل تعامل با همۀ جهان.»
نمایندگان مجلس ششم به قدرت نظامی کشور نیز تاخته و نوشته بودند: «آنچه مانع عملی شدن تهدیدات خارجی می‌شود، نه توپ و تانک و موشک و سلاح؛ بلکه افزایش مشروعیت نظام، وحدت ملی و یگانگی حکومت و ملت است تنها راه برطرف کردن تهدید خارجی همان راهی است که ملت ما را در برابر رژیم دیکتاتوری شاه، متحد و بر سرنگونی آن مصمم ساخت و این تنها در صورتی میسر است که ملت مطمئن باشد خواسته و رأی او منشأ اثر و تغییر خواهد بود.»
این نامه به‌صراحت نشان از آن داشت که نمایندگان مجلس که بایستی عصارۀ فضائل ملت باشند، شجاعت تاریخی و مثال‌زدنی ملت رشید ایران را کنار گذاشته و بدون اجازه از آنان، از جانب این ملت رشید ترسیده و این ترس را نیز بروز داده‌اند.
نمایندگان مجلس ششم در این نامه وضعیت کشور را بسیار بحرانی قلمداد کرده ولی از نقش خود در به وجود آوردن برخی بحران‌ها در حوزۀ اقتصاد و معیشت مردم سخنی نگفته بودند. بی‌شک دشمن اگر بداند بیش از 100 نمایندۀ مجلس در یک نظام سیاسی خواستار تسلیم هستند بر فشار خود خواهد افزود و این بزرگ‌ترین پیامی بود که از مجلس ششم به کاخ سفید مخابره شد!
پاسخ قاطع به پیشکش جام زهر!
رهبر معظم انقلاب پیش و پس از ارسال این نامه بارها نظر خود را دربارۀ «مذاکره با آمریکا» اعلام کرده بودند.
11 اردیبهشت 1381 رهبری دربارۀ مذاکره با آمریکا گفتند: «الآن ورد و ذکر عدّه‌ای مذاکره با آمریکا شده است! چه مذاکره‌ای؟! می‌گویند با آمریکا مذاکره کنید تا موذی‌گری نکند؛ فشار وارد نیاورد؛ تهدید نکند و منافع ملی ما را رعایت نماید. مگر کشورهایی که امروز مورد تهدید آمریکا هستند - غیر از جمهوری اسلامی - با آمریکا مذاکره نمی‌کنند؟ مگر آنها با آمریکا رابطه ندارند؟ مذاکره و رابطه، مانع فشار آوردن و تهدید کردن و بدجنسی کردن و افزون‌طلبی نیست؛ مذاکره مشکلی را حل نمی‌کند. دولت آمریکا صریحاً با نظام اسلامی، هویّت اسلامی و ایمان اسلامیِ مردم ما اعلام مخالفت کرده است.»
حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای در اول خرداد همان سال گفتند: «مسئلۀ آمریکا این است که هویّت اسلامی و ملی ما را قبول ندارد و این را به زبان می‌آورد. چرا عدّه‌ای از مدّعیان سیاست و فهم، نمی‌فهمند؟! واقعاً جای تأسّف است... ارتباط و مذاکره با آن، هم خیانت و هم حماقت است!... کسانی‌که دم از مذاکره با آمریکا می‌زنند، یا از الفبای سیاست چیزی نمی‌دانند، یا الفبای غیرت را بلد نیستند.»
ولی شاید بتوان اظهارات رهبر معظم انقلاب در آخرین دیدار با نمایندگان مجلس ششم در خرداد 1382 را مهم‌ترین نظرات معظم له در این رابطه دانست.
رهبر معظم انقلاب در آخرین دیدار با نمایندگان مجلس ششم تصریح کردند: «آن روز این آیه شریفه را برای دوستان دیگری که اینجا بودند، خواندم: «الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ» در مدینه پیغمبر جنجال درست می‌کردند که: «جمع شده‌اند و می‌خواهند پدرتان را دربیاورند! از بین رفتید، نابود شدید؛ تمام شد». آیۀ قرآن نازل شد که وقتی یاوه‌گویان و هرزه‌گویان و ضعیفان چنین فضایی را ایجاد می‌کنند و این میکروب و ویروس خطرناک ترس را در فضا می‌پراکنند، مؤمنان کسانی هستند که «فَزادَهُم إیمانًا»؛ ایمانشان بیشتر می‌شود. «وَقالوا حَسبُنَا اللَّهُ وَنِعمَ الوَکیلُ». این «حسبناالله و نعم الوکیل» متعلّق به اینجاست؛ یعنی در مواجهه با تلاطمی که دشمن می‌خواهد به‌وسیلۀ امواج تبلیغاتی و روانی خود ایجاد کند، آرامش دارند. همان «سکینه» است: «هُوَ الَّذِی أَنزَلَ السَّکِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِین»؛ خدای متعال آرامش به دل‌های مؤمنین داد: «لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَعَ إِیمَانِهِم»؛ برای اینکه ایمانشان هم تقویت شود. واقع قضیه هم همین است.»
ایشان انسان‌های ترسو را فاقد صلاحیت قرار گرفتن در جایگاه مشاوره خوانده و افزودند: «در شرایط مرعوب شدن، ترسیدن، مضطرب شدن، متلاطم شدن، حتّی باورهای قطعی انسان هم از یاد می‌رود. انسانِ مرعوب، این‌طور است. «جبن»، هم عقل را از کار می‌اندازد، هم عزم را. انسان مرعوب و جبان، نه درست می‌تواند فکر کند، نه درست می‌تواند عزم و ارادۀ خودش را بکار بیندازد؛ دائم یک قدم به جلو برمی‌دارد و یک قدم به عقب. این است که پیغمبر اکرم به امیرالمؤمنین در آن وصیت معروف خود فرمود: «و لاتشاورنّ جبانا. لأنّه یضیّق علیک المخرج»؛ با آدم جبان و ترسو در هیچ کاری مشورت نکن، زیرا که گریزگاه و دریچۀ فَرَج را بر رویت می‌بندد.»
مشروعیت شما به این است!
رهبر معظم انقلاب در بخش دیگری از سخنان آخرین دیدار خود با نمایندگان مجلس ششم به زیربنای مشروعیت نهادها در جمهوری اسلامی نیز پرداخته و به نمایندگانی که آن نامه را نوشته بودند خاطرنشان کردند: «مشروعیت این نظام به تفکّر اسلامی و به استواری بر پایه اسلام است؛ مشروعیت مجلس و رهبری هم بر همین اساس است. امام یک وقت فرمود: «اگر من هم از اسلام روی برگردانم، مردم مرا کنار می‌گذارند.» راست هم می‌گفت. مردم امام را به اسلام شناختند؛ به خاطر فداکاری و عظمت او در راه اسلام دنبالش راه افتادند، که همۀ ما، بنده و شما هم همین‌طور هستیم. اگر ما از این راه منصرف و منحرف شویم، خودمان ضرر می‌کنیم؛ اما این حرکت و جریان راه افتاده و متوقّف شدنی نیست. حقیقتاً نظام اسلامی به ما و امثال من و شما وابسته نیست.»
قطعاً بازخوانی بند به بند بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار 7 خرداد 1382 با نمایندگان مجلس ششم ضروری به نظر می‌رسد ولی در حوصله این نوشتار نیست که مخاطبان گرامی را به بازخوانی آن فرامی‌خوانیم و به نکات دیگری می‌رسیم.
از جانب ملت نترسید!
نمایندگان مجلس منتخبان ملت هستند و بی‌شک بایستی عصارۀ فضائل آنها باشند؛ ترس و مخابرۀ پیام ترس به جهان، ملتی را در مقابل دشمنانش کوچک و تحقیر می‌کند و اگر کسی می‌خواهد بترسد باید از جانب خود بترسد نه از سوی ملتی که در طول تاریخ به شجاعت و شهامت شناخته شده و هشت سال دفاع مقدس او در برابر تهاجم جهانی زبانزد عام و خاص است.
رهبر معظم انقلاب 30 فروردین سال 96 در دیدار با فرماندهان و کارکنان ارتش به این حقیقت اشاره و تصریح کردند: «اگر کسی هم می‌خواهد بترسد، اشکالی ندارد اما از طرف ملت و به حساب مردم نترسد زیرا ملت ایران ایستاده است.»
یکی از مخاطبان این نصیحت بی‌شک افرادی همچون نمایندگان مجلس ششم بوده و هستند که از جانب ملت ترسیده و پیام ترس را به جهان مخابره می‌کردند و می‌کنند، آنان پیش از حملۀ دشمن پرچم تسلیم را بلند کرده و جام زهر را به فرمانده پیشکش می‌کنند درحالی‌که به فرموده رهبر معظم انقلاب «ملت ایران ایستاده است.»