«نماینده»، امیرابراهیم رسولی/ درچند روزاخیر تکه فیلمی ازیک دلال سینما دست به دست میچرخد و وقاحت اوتعجب همگان رابرانگیخته است. اودرسخنانی روضه خوانی راتحجروحقه بازی میداند. برامن صرفا این سوال مطرح است چگونه چنین فردی گذشته ازسابقه اش درحوزه ی فرهنگ جمهوری اسلامی چه میخواهدوچه میکند؟
فصل مشترک امثال این دلال سینما چیزی جز پول نیست ونظام هم متاسفانه یاخوشبختانه عرصه رابه این دسته بازگذاشته تا ارتزاق کنند. اما درباره خودچه فکری میکنند که گنده گویی را چاشنی کاسبی کرده اند؟
اساسا تخصص این افرادچیست؟ ساختن چندفیلم زرد وارتباط با چندبازیگرچگونه به آنان اجازه میدهدپاازگلیم خود فرانهند.
دراین مجمل اختلافات افراد محل بحث نیست بلکه نوع نگاه واعتقاد فردی مطرح است که با اهرمی به نام پول سواربرفرهنگ کشور چیزهایی به خرد نسل_امروز میدهد که نظام درقبال آن مسئولیت دارد.
آقایان مسئول فرهنگ به ویژه وزارت ارشاد و سازمان سینمایی یکبار خزعبلات این دلال رامرور کنند. من بعید میدانم آقایصالحی وزیرفرهنگ وارشاد به عنوان وزیری که تدین او زبانزد عام وخاص است موافق گنده گویی فردی باشدکه حوزه کاسبیش سینماست.
گرچه امروزهمه سرگرم اقتصاد هستندامافرح بخش ها مشغولند ونتیجه آن غفلت_فرهنگی ست که خطرش بیش ازحوزه اقتصاد نسلی راویران خواهد کرد وهیچ سکه ودلاری آن راجبران نمیکند.