شناسهٔ خبر: 145141 - سرویس سیاست
منبع: خبرگزاری دانشجو

بدترین اتفاق سال عدم تحقق وعده‌های اقتصادی دولت بود

باهنر ماینده ادوار مجلس گفت: در حوزه مسائل موشکی و منطقه ورود دیگران ممنوع است چراکه هر اقدامی که ما در این زمینه انجام دادیم تدافعی بوده و حق خودمان می‌دانیم. از طرفی این مسئله را هم تجربه کردیم که اگر ما دچار ضعیف شویم آن‌ها از تمام امکاناتشان علیه ما استفاده می‌کنند.

«نماینده» /  «محمدرضا باهنر» بدون شک یکی از چهره‌های بانفوذ اصولگرایان است. از مجلس دوم به بعد همیشه نماینده بوده، هرچند در انتخابات مجلس ششم نه او و نه هیچ‌یک همراهانش رأی نیاوردند. او خاطره معروفی از آن روزها دارد و می‌گوید: سعید حجاریان  پیغام داد که فلانی‌ها؛ یا هاشمی را از سر لیستتان بردارید یا همه‌تان را داخل دریا می‌فرستیم و غرقتان می‌کنیم!

او در آن دور رأی نیاورد اما ۴ سال بعد راهی مجلس هفتم شد و یکی از بانفوذترین نمایندگان تا مجلس نهم بود. بعید است کسی منکر قدرت چانه‌زنی و لابی او در به ریاست رساندن علی لاریجانی شود. او خودخواسته و البته زیرکانه کاندید انتخابات مجلس دهم نشد و طعم تلخ شکست را نچشید. معتقد است که احمدی نژاد آینده سیاسی ندارد و تنها آرزو می‌کند که عاقبت به خیر شود. از برجام به عنوان یک دستاورد برد-برد دفاع می کند اما نگران عهد شکنی های طرف های غربی است.

آنچه می خوانید گپ و گفتی دوستانه و سیاسی است. او در میان صحبت هایش از برنامه خود برای سال نو می گوید. از اینکه بهترین اتفاق سال برایش نبودن در مجلس است و ناراحت از عدم تحقق وعده های اقتصادی دولت!


به نظر شما اخبار مهم امسال چه بودند. یکی‌ از آن‌ها قطعاً حضور مجدد آقای روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور بود که پیش‌ازاین شما گفته بودید احتمال تک دوره‌ای شدن ایشان زیاد است. چه شد که ایشان مجدد رأی آوردند؟

بحث زمان انتخابات را نباید با تحلیل‌های واقعی خلط کرد. من در همان زمان انتخابات هم‌عرض کردم که در کشور ما رئیس‌جمهوری دو دوره‌ای است و اینکه رئیس‌جمهور مستقر رأی نیاورد اتفاق نادری است.

در جلسات خصوصی هم‌عرض کرده بودم که جبهه «جمنا» ۲۰ الی ۳۰ درصد بیشتر رأی ندارد و برای همین وقتی آقای رئیسی رأی آورد گفتم که این نشان هنر مجموعه اصولگرایی است که آن را به ۴۰ درصد رساند.

از طرفی رقبای آقای روحانی هم یک سری نقاط ضعف و قوت داشتند. درنهایت وقتی آقای رئیسی مقابل روحانی قرار گرفت یکی از اشکالاتش این بود که بسیاری از افراد دولت‌های نهم و دهم دور او جمع شده بودند. در مناظره‌ها به یاد دارید وقتی آقای رئیسی به آقای روحانی اعتراض کرد و گفت شما در صحبت‌هایتان مدام می‌گوید دولت قبل، دولت قبل؛ خب یک‌بار بنشینید و با خودش مناظره کنید. آقای روحانی هم در جواب آقای رئیسی گفت چه فرقی می‌کند شما هم همانید!

از طرف دیگر هم خودمان در هر انتخابات که جلو می‌رویم، کارهای جدیدی یاد می‌گیریم. الآن مناظره‌های تلویزیونی برگزار می‌شود که بسیار هم کار جالب و جذابی است؛ اما یک اشکال اساسی در حال شکل‌گیری است و باید هرچه سریع‌تر آن را مدیریت کرد. به نظرم اگر شورای نگهبان برای دوره‌های آینده کمی کوتاه بیاید و آدم‌های بیشتری را تائید کند آن‌وقت خواهید دید که یک «شومن» به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب می‌شود.

من قصد جسارت به کسی را ندارم، همه عزیزانی که در رقابت ریاست جمهوری حضور پیدا کردند و در مناظرات بودند برای من بسیار محترم هستند. منظورم این است که  به سمتی می‌رود که اگر کسی در مناظرات بتواند طرف خودش را به قول آقای روحانی «لوله» کند و به او سکندری بزند رئیس‌جمهور می‌شود و دیگر خبری از برنامه و کادر و... نیست.

اشکال این است گاهی کار را تا جایی جلو می‌بریم که عرصه‌ی انتخابات به رینگ بوکس بدل می‌شود؛ البته اشکالی ندارد که هیجان و شور وجود داشته باشد اما نباید این شور جای شعور را بگیرد.

عملکرد خودتان را در انتخابات ۹۶ چطور ارزیابی می‌کنید؟

من معتقدم در انتخابات ۹۶ چند قدم جدی روبه‌جلو برداشتیم. به یاد دارم پس از انتخابات ۹۲ وقتی آقای روحانی به مجلس آمده بودند و من هم نائب رئیس بودم، فضا علیه ایشان تند شد و او پشت تریبون گفت درست است که من ۵۱ درصد رأی آورده‌ام اما نفر بعدی من ۱۸ درصد رأی آورده است و فاصله ما ۳۲ درصد است. من به ایشان گفتم رقبای شما چهار نفر بودند و آن‌ها جمعاً ۴۸ درصد رأی آورده‌اند، اما عدم مدیریت و انسجام موجبِ تقسیم شدن آن‌ها شده است.

در انتخابات ۹۶ ما این آرا را متراکم کردیم و درمجموع ۴۰ به ۶۰ شدیم و این ۴۰ درصد عدد بسیار خوبی در فضای سیاسی محسوب می‌شود و دولت باید بداند که یک رقیب ۴۰ درصدی دارد.

البته من همواره به دوستان خودمان در جلسات خصوصی و در رسانه‌ها گفته‌ام که دوستانی که در انتخابات شکست‌خورده‌اند باید به کمک دولت بروند. مثلاً اگر دولت آقای روحانی توانش ۵۰ درصد است، آن ۴۰ درصد موظف هستند بر اساس وظیفه ملی و اخلاقی به توان دولت اضافه کنند و آن را به بالای ۶۰ درصد برسانند نه اینکه توان او را کمتر کنند و چوب لای چرخ او بگذارند، من این کار را خیانت به مردم می‌دانم. حالا برخی دوستان گلایه می‌کنند که آقای روحانی از این توان ۴۰ درصدی استفاده نمی‌کنند، خوب نکرده باشد! اختیار داشته و استفاده نکرده، هرچند من جای ایشان بودم حتماً استفاده می‌کردم، اما کار او به این معنی نیست که این چهل درصد چوب لای چرخ بگذارند و یا توان آقای روحانی را بگیرند.

 البته باید نسبت به تحرکات دولت رصد صورت بگیرد و اگر دولت خواست جای حاشیه را با متن عوض کند از او مطالبه گری کنیم. به نظرم همین مسئله رفراندوم که از سوی آقای روحانی طرح شد، مصداق کشیدن حاشیه به متن است.

یکی از موضوعات داغ سال موضوع آقای احمدی‌نژاد بود. نظر شما در خصوص ایشان چیست؟

برخی به من می‌گویند که احمدی‌نژاد سال ۸۸ چه فرقی با سال ۸۴ می‌کرد. من هم همیشه این نکته را گفته‌ام که به احمدی‌نژاد رأی ندادم. در سال ۸۸ باوجوداینکه می‌دانستم محسن رضایی رأی نمی‌آورد به او رأی دادم.

سال ۸۴ هم از ابتدا طرفدار آقای احمدی‌نژاد نبودم و رئیس ستاد آقای لاریجانی بودم. در دور دوم هم که رقابت بین آقایان احمدی‌نژاد و هاشمی شد من به‌عنوان دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین اعلامیه‌ای صادر کردم و به تعبیر امروز «آتش به اختیار» اعلام کردیم که اعضاء به هرکسی که مایل هستند رأی بدهند؛ یعنی در دور دوم هم ما از احمدی‌نژاد حمایت نکردیم؛ اما شناختمان از احمدی‌نژاد بیشتر شد. ما احمدی‌نژاد غیر رئیس‌جمهور دیده بودیم اما او را به‌عنوان رئیس‌جمهور ندیده بودیم.

به نظرم این روزها وضعیت خوبی ندارد و تحلیل اشتباهی از شرایط دارد و امیدوارم این تحلیل از روی ناآگاهی و غیر عمد باشد. الآن هم مثل دوران دولتشان یا تحلیل‌های ماورایی دارند که نمی‌دانیم این‌ها را از کجا می‌آورند و کشف می‌کنند و یا تحلیل‌های آن‌ها بسیار بسیط است.

 یادم هست که در دوران ریاست‌جمهوری وقتی می‌گفتم که چرا فلان کار را کردید می‌گفتند دو ماه منتظر باش متوجه می‌شوی که چه می‌شود! یعنی چیزهایی می‌دانستند که ما اصلاً متوجه نمی‌شدیم و آن را نمی‌فهمیدیم! به نظرم ورود به انتخابات اخیر هم کاملاً اشتباه بود. هرچند به نظر می‌رسد اهداف دیگری دارد.

آیا آینده سیاسی دارد؟

نه. امیدوارم عاقبت‌به‌خیر شود.

مذاکرات موشکی هم بحث داغی بود. نظر شما درباره این باره چیست؟

تحریم‌ها از اول انقلاب بوده است. در برخی حوزه‌ها سینوسی بوده و در برخی دیگر به‌صورت یک خط مستقیم وجود داشته است. در حوزه تجهیزات نظامی، هسته‌ای و فناوری نو ما همواره تحریم بوده‌ایم و الحمدالله در حوزه‌هایی هم که تحریم شده‌ایم خوش درخشیدیم. البته اشکالاتی هم داریم مثلاً موجود زنده را به فضا می‌فرستیم و آن را زنده پایین می‌آوریم اما نمی‌توانیم برخی خودروهای داخلی را ارتقا ببخشیم و استاندارد کنیم. [با خنده]

در حوزه مسائل موشکی و منطقه ورود دیگران ممنوع است چراکه هر اقدامی که ما در این زمینه انجام دادیم تدافعی بوده و حق خودمان می‌دانیم. از طرفی این مسئله را هم تجربه کردیم که اگر ما دچار ضعیف شویم آن‌ها از تمام امکاناتشان علیه ما استفاده می‌کنند. زمانی حضرت آقا فرمودند این‌که آمریکایی‌ها به ما حمله نظامی نمی‌کنند به این معنی نیست که نمی‌خواهند؛ آن‌ها اگر احساس کنند که از حمله نظامی به ایران سود می‌برند و یا لااقل ضررشان کمتر از سودشان است لحظه‌ای درنگ نخواهند کرد. لذا ما در خصوص این اقتدار مذاکره‌ای نداریم.

موضع اروپا هم مشخص است ما تا زمانی با آن‌ها راه می‌آییم که آن‌ها با ما راه بیایند. هرچند که بین اروپا و امریکا بر سر برجام اختلاف افتاده و این نشان از قدرت دیپلماسی ماست اما اگر قرار بود در خصوص مسئله دیگری غیر از مسائل هسته‌ای مذاکره کنیم به شرطی بود که آن‌ها در برجام به تعهدات خودشان پایبند می‌ماندند، اما الآن این‌طور نیست؛ بنابراین ما مذاکره دیگری نداریم.

برجام را در سال آینده چطور می‌بینید؟

نتیجه کار به نظرم برد-برد بوده است. الآن هرکسی زیر این توافق بزند بیشترین ضرر را می‌برد. البته ما باید خیلی مراقب منافع ملی باشیم چراکه این‌ها هرگاه بتوانند وضعیت را به برد-شکست تغییر بدهند در آن تعللی نخواهند کرد.

عید کجا می‌روید؟

تصمیم نگرفتم هنوز.

عیدی می‌دهید؟

بله زمانی که وضع ما خوب بود سکه می‌دادیم بعد شد نیم‌سکه و بعد هم ربع‌سکه. الآن هم از این سکه‌های پارسیان می‌دهیم. فکر کنم در آینده باید سکه مطلا بدهیم. [با خنده]

سال‌تحویل کجا هستید؟

در تهران و دورهم هستیم.

بدترین اتفاق سال؟

خوب الآن حضور ذهن ندارم اما به‌صورت کلی وضعیت اقتصادی بهبود پیدا نکرده و دولت نتوانسته انتظارات را برآورده کند. این خبر خوبی نیست.

بهترین اتفاق سال؟

این‌که من دیگر نماینده مجلس نیستم. هم مردم راحت هستند، هم خودم راضی‌ام [با خنده]