به گزارش «نماینده»، کامران باقری لنکرانی اظهارداشت: متاسفانه هدف اصلی طرح تحول سلامت پزشک خانواده نبود و نقطه شروع طرح تحول سلامت، خدمات بستری در بیمارستان های دولتی بوده است و این نقطه شروع یکی از معضلاتی بود که بعدها طرح تحول سلامت با آن روبه رو شد.
وی افزود: البته به دلیل اینکه خدمات بیمارستانی ما فوری‌ترین خدمات در این حوزه است توجه به آن ضروری بود اما چون مکانیزم های کنترلی را همزمان با آن اعمال نکردیم و تمرکز ما عمدتا روی خدمات بستری در بیمارستان های دولتی بود، شاهد افزایش نیازهای القایی شده ایم.
وزیر اسبق بهداشت ادامه داد: در این طرح، نرخ بستری شدن افزایش پیدا کرد، همچنین متوسط هزینه‌های بستری شدن صرف نظر از افزایش تعرفه، افزایش یافته و تعداد خدمات پاراکلینیک نیز افزایش داشته که همه این موارد سبب می شود حجم زیادی از اعتبارات صرف نیازهای القایی شود.
لنکرانی اظهار کرد: هنگامی که اعتباری را وارد یک سیستم می‌کنیم می‌بایست همزمان با آن عوامل کنترلی را برای جلوگیری از افزایش هزینه ها به کارگیریم که متاسفانه این موضوع در طرح تحول سلامت اجرا نشد. پزشک خانواده و راهنماهای درمان در بیماری های پرهزینه از جمله مکانیسم های کنترلی است از جمله عوامل کنترلی بود که اجرایی نشد.
وی ادامه داد: اکنون بیمارستان ها بدهی‌های سنگینی به پرسنل خود دارند که این موضوع سبب بی میلی و کاهش کیفیت در ارائه خدمات می شود.
لنکرانی همچنین تصریح کرد: متاسفانه خروج از خدمت در حوزه سلامت رونده فزاینده ای پیدا کرده است. در برخی نقاط شاهدیم هنگام جذب نیرو، پرستار راضی به کار کردن نمی‌شود و یا پزشک راضی به استخدام در دانشگاه نمی‌شود و ترجیح می‌دهد که در بخش خصوصی مشغول به کار شود.
وی ادامه داد: اگرچه مشکل منابع در این طرح وجود دارد اما ایجاد منابع پایدار به تنهایی تمام مشکلات این حوزه را حل نمی کند.
وزیر سابق بهداشت اظهار کرد: اکنون ما در حوزه سلامت، با یک آنارشیسم طرف هستیم و تمرکز صرف بر خدمات بیمارستانی باعث شده این آنارشیسم بدتر شود.
وی در پایان افزود: طبق بررسی های انجام شده بخش مهمی از پرداختی از جیب مردم، از پرداخت های بیمارستانی به پرداخت های سرپایی تبدیل شده است. خدمات آزمایشگاهی، خدمات تصویربرداری، خدمات دارویی، از جمله خدمات سرپایی هستند که سهم آنها در پرداختی از جیب مردم افزایش یافته که این موضوع هشدار دهنده است.