هفته نامه نامه «نماینده»؛ متین محجوب*/ از تب‌وتاب انتخابات ریاست جمهوری که فارغ شدیم، پچ‌پچ گعده‌ها و لابی‌ها از بهارستان توجه رسانه‌ها را به خودش جلب کرد. در یک چشم به هم زدن، یک سال از مجلس دهم گذشت و حالا باید با آغاز سال دوم این مجلس، دومین هیئت‌رئیسه پارلمان نیز تعیین شود.
هر چند فراکسیون امید طی این یک سال گذشته نتوانسته کارنامه درخشانی برای خود دست و پا کند و انتظارات اصلاح‌طلبان را برآورده کند اما به نظر می‌رسد با توجه به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر تهران، انگیزه فتح هیئت‌رئیسه را در سر می‌پرورانند. امیدی‌ها اما با توجه به کم‌تحرکی عارف طی یک سال گذشته امیدی به کنار زدن لاریجانی با مطرح کردن عارف را ندارند.
شروع مجلس دهم با بیش از ۷۰ درصد «نماینده اولی» این فرصت را برای علی لاریجانی فراهم کرد تا با کمترین دردسر در صدر مجلس قرار بگیرد. در آن مقطع خبری از مستقلین هم نبود همان‌ها که هسته مرکزی‌شان با لیست امید وارد مجلس شده بودند اما به فراکسیون امید اقبالی نشان ندادند و در قالب فراکسیون اکثریت با اصولگرایان ائتلاف کردند.
تازه‌واردهای بهارستان امروز اما با گذشت یک سال تجربه پیدا کرده‌اند و رقابت برای تصاحب یکی از ۱۲ صندلی هیئت‌رئیسه سخت‌تر شده است. از سوی دیگر فراکسیون امید، ولایی و مستقل هر کدام سهمی می‌خواهند.
فراکسیون امید اما از متهم شدن به تک‌صدایی نگران‌اند و مضاف بر اینکه از تغییر لاریجانی ناامیدند اما تمایلی هم به فتح همه صندلی‌های هیئت‌رئیسه ندارند چرا که در این صورت مجبورند جوابگوی همه تصمیمات مجلس باشند.
در این شرایط به نظر می‌رسد تنها گزینه محتمل سهمیه‌بندی این صندلی‌ها بین فراکسیون‌های مجلس است، موضوعی که طی هفته گذشته در خبرها پر تکرار بود؛ و نگرانی‌ها را نسبت به نتیجه این انتخابات بیشتر کرده است.
سردبیر هفته نامه «نماینده»