در سال‌های ابتدایی پیروزی انقلاب با مسامحه‌کاری و بعضاً خیانت مسئولین دولت موقت بسیاری در نهادها و ارگان‌های حساس نفوذ کردند. نفوذی‌هایی که پایشان در نیروهای نظامی نیز باز شده بود و اگر نبود هوشیاری و زعامت مثال‌زدنی امام‌خمینی(ره)، توطئه‌هایی چون کودتای «نوژه»، ضربات جبران ناپذیری بر پیکره انقلاب وارد کرده بود.
رهبرمعظم انقلاب اسلامی در دیدار تشکل‌های مختلف دانشجویی دانشگاه‌های تهران که در تاریخ 24 دی ماه ۱۳۷۷ برگزار شد. به‌انتصاب یکی از فرماندهان ارتش سابق از سوی مهندس «بازرگان»، نخست‌وزیر دولت موقت به‌عنوان فرمانده جدید نیروی دریایی ارتش و سرنوشت او اشاره می‌کنند که بازخوانی آن خالی از لطف نیست.
«من یادم نمی‌رود در اوایل انقلاب، جلسه‌ای به اسم جلسه شورای عالی دفاع تشکیل شد؛ نخست‌وزیر وقت و چند نفر از مسئولین، بنده و مرحوم چمران هم به‌عنوان دو نماینده امام در آن جلسه شرکت کردیم. بعضی از مسائل نظامیِ خیلی سطحی در آنجا مطرح می‌شد. البته آن‌وقت، سپاه پاسداران تشکیل شده بود؛ منتها آن را به بازی نمی‌گرفتند! سپاه را جدّی فرض نمی‌کردند، چندان هم از بودن آن راضی نبودند و دلشان می‌خواست سپاه را حذف کنند! عمده، ارتش در آنجا مطرح بود. فرماندهان ارتش هم همان کسانی بودند که در گذشته بودند. البته فرماندهان نیروها فرار کرده یا دستگیر شده یا محاکمه شده بودند؛ اینها هم معاونین آنها بودند. مثلاً یک نفر معاون فرمانده نیروی هوایی رژیم شاه، آن روز همه‌کاره نیروی هوایی شده بود! فرمانده نبود؛ اما همه‌کاره بود و دلش می‌خواست و می‌کوبید که فرمانده شود؛ بعید هم نبود! اگر آنها بودند، فرمانده می‌گذاشتند؛ کما اینکه برای فرماندهی نیروی دریایی، یکی مثل آنها را انتخاب کردند!
همان روزهای اوّل که ما در مدرسه رفاه بودیم – در همان جوش انقلاب – دیدیم یک جناب با یال و کوپال – ما درست هم اینگونه قیافه‌هایی را ندیده بودیم – و با آن تشکیلات و اینها آمد! گفتیم ایشان کیست؟ گفتند فرمانده نیروی دریایی از طرف نخست‌وزیر است!
بعد هم چند روز که گذشت و یک خرده سوابق اعمالش معلوم شد کمیته انقلاب او را گرفت، محاکمه و اعدامش کردند! وضعشان این طور بود؛ اینها را به‌عنوان فرمانده گذاشته بودند! فرماندهان ارتش آن روز، مثل فرماندهان صالح و مؤمن و انقلابی امروز نبودند. امروز فرماندهان ارتش، واقعاً همه انقلابی و مؤمن و سالمند.»
پی‌نوشت:
با مراجعه به آرشیو مجلات و مطبوعات اوایل انقلاب معلوم می‌شود فرمانده مذکور تیمسار دریادار «محمود علوی» بود که در بهمن ۱۳۵۹ توسط دادستانی به‌اتهام جاسوسی و ارتباط با آمریکا دستگیر و اعدام شد. وی همچنین در رژیم طاغوت در شرکت فورترس-اکاس-کنتینانتال به عنوان مشاور مخصوص شرکت «اف.آی.سی» با مؤسسات و ادارات دولتی در رابطه بوده است.