به گزارش «نماینده» در اولین سال پس از پیروزی انقلاب با برگزاری چندین انتخابات و رفراندوم، نهادهای مهم و تأثیرگذار جمهوری اسلامی شکل نهایی خود را به دست آورده و تشکیل شدند، انتخابات ریاست جمهوری و نخستین مجلس شورای اسلامی در سال ۵۸ برگزار شد و با انتخاب بنی‌صدر به عنوان نخستین رئیس‌جمهور روند انتخاب نخست‌وزیر نیز آغاز شد، هر چند بنی‌صدر نمی‌خواست که رجایی را به عنوان نخست‌وزیر معرفی کند و در این زمینه کارشکنی‌های فراوانی روی داد ولی در نهایت شهید رجایی نخست‌وزیر شد و کار خود را آغاز کرد. در این میان معرفی هیئت دولت به مجلس برای کسب رأی اعتماد از اهمیت زائدالوصفی برخوردار بود و نمایندگان هر کدام نظرات خود را در مورد کابینه معیار اعلام می‌کردند.
از جملۀ این نمایندگان حجت‌الاسلام «حسن روحانی» نمایندۀ وقت سمنان بود.
کابینه باید جوان، قاطع و انقلابی باشد
حسن روحانی نمایندۀ وقت سمنان، ۱۵ مرداد ۱۳۵۹ طی مصاحبه‌ای به ویژگی‌های دولت آیندۀ کشور اشاره کرده و گفت: «خصوصیات این دولت همان گونه که امام فرمودند باید جوان، انقلابی و مکتبی باشد، شرق‌گرا و غرب‌گرا نباشد، مدیر و مدبر و خوش سابقه باشد.»
ورود یک عده لیبرال در کابینه، ثمری ندارد
وی در ادامه با رد کردن طرح کابینۀ ائتلافی اظهار داشت: «البته نخست‌وزیر آزادی عمل دارد ولی اگر نخست‌وزیر بخواهد یک کابینۀ ائتلافی درست بکند، قطعاً به ثمر نمی‌رسد. ما باید بیائیم و یک خط واحد را انتخاب بکنیم، اگر بناست مکتبی و قاطع باشد و غرب‌گرا و شرق‌گرا نباشد، این خط مشخصی است. بنا بر این یک عده لیبرال را در داخل اینها کردن ثمری نخواهد داشت.»
حسن روحانی ادامه داد: «من فکر می‌کنم که دولت موقت تجربۀ خوبی بود. در دولت موقت خیلی افراد قاطی بودند یعنی جناح‌های مختلف افکارهای مختلف در دولت موقت می‌بینیم که حسن نزیه به عنوان سرپرست نفت انتخاب می‌شود. به قول آقای بازرگان وزیر نبود ولی از وزیر بالاتر بود. مدنی در رأس وزارت دفاع قرار می‌گیرد که چقدر حساس بود. ما دیدیم این کابینه ائتلافی بود که از همه جور افراد آورده بودند و در این کابینه داخل کرده بودند، نتیجه و ثمرش را هم دیدیم که چه نتیجه‌ای داشت.»
مجلس در رأی اعتماد به کابینه آزاد است
وی ادامه داد: «به هر حال نخست‌وزیر آزاد است که به هر نحوی که خواست، کابینه را معرفی کند ولی مجلس شورای اسلامی در رأی دادن به این کابینه آزاد است و آنچنان که من می‌دانم مجلس با کابینۀ ائتلافی موافق نیست.»
تمایل به رفاه مردم انحراف است!
نگاهی به اظهارات شخصیت‌های سیاسی در گذشته می‌تواند عبرت‌آموز باشد، به‌خصوص وقتی این افراد در سال‌های بعد و امروز مواضع دیگری اتخاذ کرده و درست عکس گذشتۀ خود عمل کنند!
«عطاء‌الله مهاجرانی» یکی از این شخصیت‌هاست. او در مجلس اول از حوزۀ انتخابیۀ شیراز به مجلس شورای اسلامی راه یافت. نگاهی به مواضع وی در مجلس نخست و مقایسۀ آن با مشی سیاسی نامبرده در طول دهۀ ۷۰ تا به امروز، جالب توجه است.
مهاجرانی در جلسۀ ۲۰ مرداد ۱۳۵۹ مجلس شورای اسلامی تمایل به رفاه مردم را انحراف بزرگ خواند و گفت: «وقتی دولت حاکم است برای اینکه کشور را اداره کند، مجبور است به رفاه متمایل شود. این بزرگترین ایراد بود در انقلاب ما.»
وی ادامه داد: «بعد از پیروزی انقلاب دولت مردها به جای اینکه گرسنگی را بین مردم به تساوی تقسیم کنند، سعی کردند نان را بین مردم به تساوی تقسیم کنند و چون نانی هم در دست نبود، مجبور شدند وعده پشت وعده بدهند و بعد دقیقاً آن خواسته‌های بسیار متعالی انقلابی و پرارزش سیاسی مردم را به خواسته‌های حقیر صنفی تبدیل کردند.»
سخنان مهاجرانی مبنی بر اینکه دولت موظف است به جای تقسیم نان بین مردم گرسنگی را بین آنان بالسویه پخش کند، نیازی به تحلیل محتوا ندارد. اگر بدانیم وی و دوستانش در دهۀ ۷۰ پایه‌گذار حزبی شدند که گرسنگی را بین ملت و بیت‌المال را بین خود بالسویه تقسیم کردند!