هفته نامه «نماینده»/ فراکسیون‌بازی برخی نمایندگان مجالس قبل آن‌قدر زیر زبانشان مزه کرده که علاقه‌ای به ترک آن در مجلس جدید ندارند. فرآیندی که در مجلس نهم با هدف دیگری انجام شد، در این مجلس پس از تعیین همۀ کرسی‌های مهم مجلس با تشکیل فراکسیون اعتدال رونمایی شد.
«کاظم جلالی» که در مجلس قبل برای تضمین ریاست لاریجانی اقدام به تشکیل فراکسیون رهروان و ایجاد انشعاب در فراکسیون اصولگرایان کرده بود، امروز همین پروژه را در مجلس دهم برای دستیابی به سایر اهدافش پی گرفته است.
جلالی با استفاده از سهمیۀ دولت وارد لیست امید و درنهایت مجلس دهم شد. سپس با توجه به ریزش یاران مجلس نهمی‌اش برای اطمینان از ریاست لاریجانی با فراکسیون ولایت همراهی کرد و اکنون معلوم نیست برای رسیدن به چه اهدافی فراکسیون اعتدال را راه‌اندازی کرده است.
ناگفته پیداست سال آخر دولت قطعاً یکی از مقاطع مهم و تعیین‌کننده برای تأمین اهداف کابینه است که همراهی و یاری بیشتر مجلس را می‌طلبد. برای نیل به این هدف چه کسانی بهتر از منتخبان منتسب به دولت می‌توانند ایفای نقش کنند؟
نکته قابل‌تأمل دیگر میان‌داری «مهرداد لاهوتی» اصلاح‌طلب برای تشکیل این فراکسیون است. او که در مجلس قبل عضو فراکسیون رهروان بود اصرار عجیبی برای عدم تشکیل فراکسیون اعتدال در مجلس قبل داشت؛ اما در مجلس فعلی سخنگویی فراکسیون اعتدال را بر عهده دارد و رسانه‌ها از اخبار اولیه مبنی بر ارادۀ راه‌اندازی تا اعلام تشکیل و اعضای هیئت‌رئیسه را از وی شنیده‌اند.
زمزمۀ تشکیل فراکسیون سوم چند هفته بود در مجلس شنیده می‌شد، اما هیچ‌کس به‌جز مؤسسان و برخی خبرنگاران علاقه‌ای به پیگیری اخبار آن نداشتند. با توجه به اینکه یقیناً این فراکسیون باید نیروهایش را از دل دو فراکسیون دیگر بیرون می‌کشید، خوش‌آیند هیچ‌یک از دو فراکسیون نبود. در خوش‌بینانه‌ترین حالت اگر این فراکسیون از اعضای سایر فراکسیون‌ها نکاهد، رفتارهای پارلمانی برخی نمایندگان را به سمت اهداف خودش هدایت خواهد کرد که این کار ضرری برای دو فراکسیون دیگر بشمار می‌رود.
البته بار فراکسیون تازه تأسیس اعتدال بیشتر بر دوش اصلاح‌طلبان سنگینی می‌کند. علاوه بر جلالی و لاهوتی که این روزها اخبار فراکسیون سوم بیشتر به آنها محدود شده است «غلامعلی جعفرزاده‌ایمن‌آبادی» با بلیت لیست امید وارد مجلس شده؛ در همین خصوص علیرغم اینکه روزنامۀ آرمان تلاش کرده فراکسیون ولایت را متضرر از تشکیل این فراکسیون نشان دهد، اما رویکرد سایر رسانه‌های اصلاح‌طلب و ترکیب اعضای این فراکسیون به‌واقع نشان‌دهنده انشقاق در فراکسیون امید است.
تحت‌الشعاع قرار گرفتن فراکسیون امید از اعتدالِ تازه متولدشده آن‌قدر محسوس و غیرقابل‌انکار است که اصلاح‌طلبان هجمه به دولت و شخص روحانی را از هفتۀ گذشته آغاز کرده‌اند. همان‌طور که قابل پیش‌بینی بود اصلاح‌طلبان با ورود به مجلس اولویت اولشان پیگیری اهداف خودشان و سپس حمایت از دولت هست؛ این واقعیت با آغاز مجلس دهم از اظهارات برخی اصلاح‌طلبان در انتقاد از دولت مشخص شد و در نهایت این روزها با تشکیل فراکسیون اعتدال، طبیعی است فراکسیون امید مانند قبل مورد حمایت دولت قرار نگیرد.
گفتنی است یکی از ویژگی‌های فراکسیون رهروان مجلس نهم که پیشوند اصولگرا را با خود یدک می‌کشید، ریزش تعداد اعضا پس از مشخص شدن ماهیت غیر اصولگرایی آن بود. در مجلس قبل افراد زیادی از جمله «ابراهیم آقامحمدی» و «سیدحسین نقوی‌حسینی» علیرغم عضویت اولیه در این فراکسیون با اعلام موضع و عملکرد اعضای شاخص آن، با اعتراض نسبت به رویکرد غیر اصولگرایی آن پس از افشاگری از آن خارج شدند که در برخی موارد نیز این خروج‌ها هزینۀ سنگینی را برای این فراکسیون در بر داشت.
اظهارات یکی از اعضای هیئت‌رئیسه فراکسیون تازه تأسیس اعتدال مبنی بر سیاسی نبودن این فراکسیون و اینکه به دنبال سهم‌خواهی نیستند با فضای فعلی و اظهارات دیگر اعضای هیئت‌رئیسه متفاوت بوده و نشان می‌دهد ریزش اعضا به‌راحتی برای سرنوشت این فراکسیون نیز قابل پیش‌بینی است.
سیاسی نبودن این فراکسیون که چیزی شبیه لطیفه است علاوه بر سخنان اعضای آن از گفته‌های رئیس جبهه مستقلین و اعتدالگرایان پیداست. «قدرتعلی حشمتیان» که هفتۀ گذشته هم‌زمان با اعلام موجودیت فراکسیون اعتدال در راهروهای پارلمان با برخی نمایندگان قدم می‌زد قبل از آغاز مجلس دهم گفته بود: «علاوه بر ۸۶ منتخب که با حمایت جبهه مستقلین و اعتدالگرایان و ۱۴ منتخب دیگر که با حمایت صدای ملت به مجلس راه یافته‌اند، ۴۰ منتخب معتدل از جریان‌های اصولگرایی و اصلاح‌طلبان به فراکسیون مستقلین و اعتدالگرایان پیوسته‌اند و علاقه‌مند همکاری با جریان سوم در مجلس هستند. […] طی نامه‌ای خطاب به رئیس‌جمهوری گله‌مند شدیم که چرا نسبت به جریان سوم و مستقلین و اعتدالگرایان بی‌تفاوت هستند؛ تقاضا داریم وقتی را برای جلسه‌ای مشترک با احزاب و منتخبان مستقل و اعتدالگرایان، چهره‌های شاخص و نمایندگان مستقل و اعتدال‌گرا داشته باشد تا بتوان از تجربیات این افراد نیز برای پیشبرد اهداف والای نظام اسلامی بیش‌ازپیش بهره برد.»