«نماینده» - علی رضا زاکانی به عنوان یکی از چهره های منتقد دولت روحانی و حامی دولت احمدی‌نژاد، در حالی که در مواجهه با سوالات مربوط به کاندیداتوری احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سکوت کرد و پاسخ نداد، معتقد است که پیروزی روحانی در دوره بعدی انتخابات نیز منوط به عملکرد خودش در یک سال آینده است. البته اصولگرایان نیز برای ریاست جمهوری ۹۶ برنامه دارند.
نماینده مجلس نهم همچنین با ایده‌آل ندانستن عملکرد مجلس در چهار سال گذشته با واکاوی اتفاقات یکشنبه سیاه گفت که در این اتفاق هر دو طرف یعنی احمدی‌نژاد و لاریجانی مقصر بودند.
زاکانی به ارائه توضیحاتی در مورد نتیجه انتخابات تهران و رای نیاوردنش، ارزیابی از عملکرد مجلس نهم و رویکرد اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری پرداخت که مشروح آن در ذیل آمده است:
با حل موارد اختلافی در قانون احزاب حوزه سیاسی کشور سامان داده می‌شود
با توجه به داشتن تجربه سه دوره نمایندگی در مجلس، عملکرد مجلس نهم و کارنامه به جا مانده از آن را چه طور ارزیابی می‌کنید؟
دراین مورد باید به صورت ریز وارد اقدامات انجام شده از سوی نمایندگان شد. بنده در کمیسیون شوراها با دوستان کمک کردیم تا قانون احزاب نوشته شود چون احساس کردیم بعد از تصویب قانون احزاب در سال ۶۰ نیاز به اصلاحاتی وجود دارد و این قانون ناقص و ناکامل است، کار جدی انجام شد و نهایتا بعد از رفت وبرگشت با شورای نگهبان دو مورد آن برای حل اختلاف به مجمع تشخیص مصلحت فرستاده شد که اگر این موارد نیز رفع شود حوزه سیاسی کشور در حوزه احزاب سامان داده خواهد شد.
خاصیت این موضوع آن است که اولا امکانات و اختیاراتی برای احزاب در نظر گرفته است و در مقابل این اختیارات و امکانات مسئولیت‌های برای احزاب ذکر شده است؛ چرا که امروز در کشور بیش از ۲۳۰ حزب وجود دارد اما احزاب فعال به اندازه انگشتان دو دست نیستند. احزاب فعال نیز به صورت حرفهای کادرسازی ندارند و برای ایده‌ها و برنامه‌های مدونشان جهت ارائه به مردم مسیر شفافی را دنبال نمی‌کنند تا زمینه مطلوب برای حق انتخاب مردم بین برنامه‌ها و افراد آنها صورت گیرد.
مهمترین کار مجلس نهم رسیدگی به توافق هسته‌ای و برجام بود
کارنامه کاری خودتان را چطور ارزیابی می‌کنید و مهمترین اقدامی که در مجلس نهم انجام دادید را چه می‌دانید؟
مهمترین کار مجلس نهم رسیدگی به توافق هسته‌ای و برجام بود و بنده توفیق این را داشتم به عنوان رئیس کمیسیون ویژه بررسی برجام خدمت نموده و به ارائه گزارشی مستدل و ماندگار با همکارانم توفیق پیدا کنیم، گزارشی که تا امروز حتی یک جمله آن نقض نشده و روزبه روز درستی آن آشکارتر می شود.
یکی از ویژگی‌های این کمیسیون این بود که از صفر تا صد فعالیت و اقدامات آن مبتنی بر روشمندی دقیق و مصوب اعضای کمیسیون بود و تمامی بندهای این گزارش با رای گیری و مشارکت نمایندگان تنظیم و تائید شد.
به نظرم نوع مواجهه در کمیسیون برجام نیز هم مواجهه خوبی بود نمایندگان از موضع مسئولیت پذیری پیرامون این امر خطیر با طی کردن مسیر کارشناسی، برخورد منصفانه را با این امر ملی انجام دادند. سعی ما در کمیسیون این بود که کمیسیون مبتلابه نگاه‌های سطحی گروهی و باندی نشود ونسبت به این امر ملی بی توجهی شود.
گزارش کمیسیون در صحن علنی مجلس قرائت شد ولی برخلاف آیین نامه هیات رئیسه و ریاست محترم مجلس مانع ادامه کار قانونی کمیسیون و درج برنامه هفتگی آن در برنامه های چاپی هفتگی مجلس شدند و مجلس نهم را از ادامه این فعالیت و ظرفیت بزرگ محروم کردند اما به هر حال فرصت مغتنمی فراهم شد که در آن مدت کوتاه ظرفیت بالای مجلس شورای اسلامی نشان داده شود و اینکه چقدر مجلس می‌تواند به صورت دقیق و کارشناسی و بدور از نگاه های قبیله‌ای با موضوعات کشور مواجه شود.
مجلس نهم مجلس ایده آلم نیست
با این توضیحات آیا رویکرد و اقدامات مجلس نهم در بعد کلی قابل قبول و قابل دفاع است؟
به صورت کلی مجلس نهم مجلس ایده آل بنده نیست. در مجلس نهم کارهای خوب و کارهای نادرست انجام شد که اگر بخواهم نمره برتری بین مجالس هفتم، هشتم و نهم که در آن حضور داشتم، بدهم نمره بالاتر را به ترتیب به مجالس هفتم، هشتم و نهم خواهم داد البته به نظرم هیچ کدام از این مجالس مجالس ایده آل نیستند چون معتقدم مجلس در تراز انقلاب اسلامی مجلسی است که باید آن را بنیان گذاشت نه این مجالسی که ما در آن بودیم و یا قبل از دوره هفتم دیگران بودند.
در طول سه دوره نمایندگی تاکید ما بر همکاری مجلس و دولت بود
دلیل شما برای دادن نمره پایین تر به مجلس نهم نسبت به دو دوره قبلی چیست؟
این موضوع به خاطر نقش آفرینی نمایندگان و موضوعات مواجه شده با آن است. بنده در مجالس هفتم، هشتم و نهم حضور داشتم، یک سال و اندی از عمر مجلس هفتم با دولت خاتمی و دو سال و اندی با دولت آقای احمدی نژاد سپری شد. کل چهار سال مجلس هشتم با دولت آقای احمدی نژاد بود و ابتدای مجلس نهم با دولت آقای احمدی نژاد و پایان آن با دولت آقای روحانی بود. در این ۱۲ سال تاکید و ایده ما همکاری مجلس و دولت بود و به همین دلیل سعی کردم این موضوع را به عنوان یک اصل قرار دهم ولی در کنار آن نسبت به وظایف قانونی خود نیز حساس باشم. در این مسیر نیز مجلس باید علاوه بر کار قانونگذاری در جنبه های نظارتی ورود پیدا می کرد که این اتفاق به خوبی در مجلس نهم رخ نداد. البته بنده مجلسی مثل مجلس ششم را برای کشور فاجعه می‌دانم و نمی‌خواهم بین مجلس نهم و مجلس ششم مقایسه کنم که فارغ از مباحث سیاسی و سلیقه ای، مجلس نهم فرسنگ‌ها از مجلس ششم بالاتر و بهتر بود اما اگر قرار بر مقایسه بین مجلسی با قانون گذاری مطلوب و نظارتی دقیق با مجلس نهم داشته باشیم، مجلس نهم از این رسالت فاصله داشته است. نیازمند است که نمایندگان در مجلس دهم دست به دست هم داده و ان شاءالله این خلاء ها را پر کنند.
در استیضاح شیخ‌الاسلام هر دو طرف یعنی آقای احمدی نژاد و آقای لاریجانی مقصر بودند
به صورت جزئی در کارنامه عملکرد مجلس نهم مواجهه آقای احمدی نژاد و آقای لاریجانی در روز موسوم به یکشنبه سیاه است، نظر شما راجع به این اتفاقات چیست؟
بنده از کسانی بودم که در مقطع اول از مخالفان آقای شیخ الاسلام در انتصاب آقای مرتضوی و از استیضاح کنندگان دور اول بودم که منجر به قول و قرار آقای مرتضوی با آقای دکتر حدادعادل و در نهایت پس گرفتن استیضاح شد. اما در استیضاح دوم معتقد بودم این استیضاح درست نیست، هم از نظر زمان استیضاح و هم از نظر شرایط پیرامونی آن و حساسیت هایی که وجود داشت و نفعی هم برای آن متصور نبود لذا احساس می کردم که موضوع به طرق دیگر قابل حل است.
برخی آقایان اصرار به استیضاح داشتند که آن را نادرست می دانستم، نوع و شرایط مطرح شدن استیضاح نیز در نهایت یک واقعه ای تلخی را رقم زد که به هیچ وجه قابل دفاع نیست و ما کاملا نسبت به آن انتقاد داشتیم. جالب اینجا است بنده در بعد از ظهر روز استیضاح در دو سخنرانی در بیرون مجلس ضمن اعتراض نسبت به رخداد تلخ و زشت آن روز، بر این موضوع تاکید داشتم که هر دو طرف یعنی آقای احمدی نژاد و آقای لاریجانی مقصرند و به صراحت گفتم که آقای احمدی نژاد تقصیر بیشتری از آقای لاریجانی داشته است.
مجلس نهم می‌توانست در مواجهه با دولت احمدی نژاد و روحانی جدی‌تر و منطقی‌تر عمل کند
به نظر شما مجلس نهم چه اقدامات و کارهایی را نباید انجام می‌داد و یا درست انجام نداد؟
معتقدم مجلس در موضوع برجام می‌توانست بهتر عمل کند. بعد از اتمام کار کمیسیون ویژه برجام، در موضوع قانون گذاری مجلس می توانست قانون بهتری وضع کند تا لازم نباشد مقام معظم رهبری در بخش سوم در نامه به رئیس جمهور ۹ نکته را در مورد اجرای برجام مورد تاکید قرار دهند چون تمامی این موارد قابل گنجاندن در قانون بود و ما بخش عمده ای را بعنوان طرح توسط اعضاء کمیسیون ویژه برجام در طرح مشخصی به مجلس ارایه کرده بودیم ولی به آن بی توجهی شد. لذا یکی از نقدهای جدی به عملکرد مجلس نهم تصویب بیست دقیقه ای قانون پیرامون برجام است که می توانست بهتر و کارشناسی تر به تصویب برسد.
موضوع دیگر به نحوه رای اعتماد به کابینه دولت آقای روحانی برمی‌گردد، بطور مثال معتقد بودم منصوب کردن فردی همچون آقای زنگنه با سابقه انجام خطاهای فاحش در دوران مدیریت‌اش باعث وارد شدن آسیب به کشور می‌شود. این موضوع را در مجلس با استدلال بیان کردم. اما در نهایت ایشان رای اعتماد گرفت. بنده این دست از کارها را ناصواب می دانم که امروز باعث شد همه بعد از دو سال به حرفهای مان در پشت تریبون برسند مبنی بر اینکه اگر اقای زنگنه وزیر شود ما در پرونده کرسنت محکوم می شویم و چه اتفاقاتی به دنبال آن رخ می‌دهد. یا در مواجهه با دولت آقای احمدی نژاد و دولت آقای روحانی مجلس می توانست جدی تر و منطقی تر عمل کند که کمتر شاهد آن بودیم.
باید از خدا و مردم عزیز برای اینکه توفیق پیدا نکردیم و رای نیاوردیم شاکر باشیم
آیا به نظر شما این اتفاقات باعث عدم موفقیت اصولگرایان در انتخابات تهران و به دنبال آن پیروزی لیست امید و اصلاح‌طلبان شد؟
یکی از وجوه مردم سالاری دینی حق انتخاب واقعی مردم است تا ایشان بتوانند در سرنوشت خود حاضر و فعال باشند و اراده خود را پای صندوق های رای به منصه ظهور برسانند.
این که ما توفیق پیدا نکردیم رای بیاوریم باید از خدا و مردم عزیز شاکر باشیم که این بار سنگین را روی دوش ما نگذاشتند در مقابل آن دوستانی هم که رای آوردند باید از خدا و مردم قدردان باشند که این بار را بر روی دوش آنها گذاشتند، به طور کلی باید از همه کسانی که با احساس مسئولیت پای صندوق های رای آمده و نظرشان را به صراحت نوشتند، قدردانی کرد؛ برای کسانی که مورد قبول اکثریت مردم قرار گرفته و داخل مجلس هستند نیز آرزوی توفیق می کنم و امیدوارم خدمتگزاران خوبی برای مردم باشند که لیاقتشان بحمدالله بسیار است.
از طرف دیگر نتایج انتخابات تهران دلایل متعددی دارد، ما ۱۲ سال یعنی سه دوره در مجلس حضور داشتیم و مجلس با نام اصولگرایی در این دوران برپا بود. در این شرایط نگاه ویژه‌ای به کسانی که پرچم تغییر دست‌شان است، شد. شاید بنده برای دلایل نتایج انتخابات تهران سی یا ۴۰ عنوان دلیل مدنظر داشته باشم اما در نهایت جامعه تصمیمی گرفته که برای ما احترام به نظر مردم و تمکین از قانون بسیار مهم است. به هر حال از ملت خوبمان متشکرم و امیدوارم مردم عزیزمان عفو بفرمایند و از همه قصورها و تقصیرهای بنده بگذرند.
حتما اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری برنامه خواهند داشت
بعد از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۹۲ و شکست اصولگرایان در انتخابات، اصولگرایان عزمشان را برای پیروزی در انتخابات مجلس جزم کردند اما در نهایت نتیجه انتخابات تشکیل فراکسیون اصلاح‌طلبان با حداقل صد عضو در مجلس شد و به تعبیری اصولگرایان در این انتخابات هم شکست خوردند. با این پیشینه آیا اصولگرایان برنامه ویژه ای برای انتخابات ۹۶ ندارند؟
نتیجه مجلس شکستی که جنابعالی می‌فرمایید نیست. اما در ارتباط با سوالتان، حتما اصولگرایان برای انتخابات ریاست جمهوری آینده برنامه خواهند داشت.
معتقدم انتخابات ریاست جمهوری آینده باید رقابت از منظر توانایی و قابلیت نامزدها برای تامین نیازهای انقلاب اسلامی و نیازهای مردم عزیزمان باشد، یعنی اگر از زاویه اقتضائات و نیازهای مردم عزیزمان و رفع مشکلات جامعه از یک سو و از سوی دیگر ناظر به تامین نیازهای سیر تکاملی انقلاب وارد رقابت شویم به یک نحو رقابت می‌کنیم و اگر از موضع جناحی، سیاسی و گروهی وارد رقابت شویم یک مدل دیگر رقابت انجام خواهد شد که بنده رقابت از موضع جناحی و گروهی صرف را اصلاً قبول ندارم و معتقدم نامزدها با تیم کارشناسی و برنامه تغییر دقیق خود برای عبور از مشکلات کشور بویژه در عرصه اقتصادی و ساختن ایران عزیز مطابق با جایگاه و شأن آن در مسیر پرچمداری برای مسلمین و مستضعفین جهان و الگو قراردادن ایران ساخته شده از ابعاد معنوی و مادی رقابت کنند و بکوشند با پیروی درست از منویات رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در این منطقه پرآشوب ضمن تحول و رشد و پیشرفت کشور پایه های آرامش و امنیت کشور را مورد دقت قرار دهند.
امروز باید رقابت ها رنگ و بوی و سمت و سوی‌اش به نحوی باشد که ما به ازای آن انقلاب اسلامی، ایران عزیز و مردم خوبمان را در راستای تکامل، رشد و پیشرفت قرار داده و نیازها و اولویت‌های جامعه را به فوریت مورد توجه داشته باشد تا بتواند گره‌های امروز جامعه را حل کند و فردایی بسیار باشکوه و روشن را در جلوی چشمانمان آشکار نماید. طبیعتا با نگاه به این مدل رقابت، صورت ماجرا تغییر می‌کند.
اصولگرایان در انتخابات ۹۲ به خود باختند
از طرف دیگر اصولگرایان در انتخابات ۹۲ به خودشان باختند و نه به رقیب؛ یعنی در این انتخابات ۴ کاندیدای اصولگرا به جای رقابت با کاندیدای طرف دیگر، با خود رقابت کردند که معلوم است در نهایت می بازند. در انتخابات مجلس دهم نیز بسیار بهتر از این می‌شد عمل کرد. ما دقتمان تنها ناظر به وحدت بود حال اینکه موارد دیگری نیز باید مورد دقت قرار می گرفت و دنبال می‌شد که فرصت نشد و محدودیت زمانی این فرصت را از ما گرفت.
معتقدم در انتخابات سال ۹۶ اساسا باید فراتر از دسته بندی‌ها، رقابت بین عناصر و اجزا بر سر این باشد که چه کسی بهتر می‌تواند نیازهای جامعه با الگوی درست برگرفته از مکتب امام (ره) را پاسخ دهد و پیشرفت نظام و جامعه اسلامی را سرعت بخشد تا علاوه بر غلبه بر مشکلات و معضلات اقتصادی جامعه، راه رسیدن به جامعه ای مطلوب و پیشرفته برمبنای الگوی پیشرفت اسلامی را هموار سازند.
همه باید بدانیم یک نفر پرچم را در دست می گیرد ولی مشکلات کشور با کار جمعی و نه کار فردی و سلیقه ای برداشته می‌شود لذا رقابت ها باید بین تیم ها باشد نه صرفاً افراد باشد و از طرفی رقابت باید در برنامه ها نه صرفاً بر اساس شعارها باشد چون تا کنون آقایان پیروز بعد از رسیدن به مسئولیت به شعارها متاسفانه پایبند نمانده اند.
ما امروز دیگر فرصت سعی و خطا نداریم چون بعد از گذشت ۳۷ سال از انقلاب باید تحولی بنیانی و منطبق بر خاستگاه انقلاب در کشور صورت گیرد و یکی از این تحول ها عبور از نگاه جناحی صرف و قبیلگی نگاه کردن به مدیریت کشور است. این کار زشتی است که هر جناحی بعد از پیروزی به ظرفیت های افراد رقیب آن هم به واسطه سلایق سیاسی آنها بی توجه باشد. طبیعتا این کار باعث کنار گذاشتن افراد بدون در نظر گرفتن شایستگی شان و تهی شدن کشور از ظرفیت ها می‌شود.
این خیلی زشت است که در کشور تداوم تجربه رقم نمی خورد و ما شرایطی داریم که هر کسی با به دست گرفتن مسئولیت می خواهد خود تجربه کند و به انباشت تجربیات گذشته توجه نمی‌کند.
این رویکرد نادرستی در کشور است که تلاش‌ها ناظر بر نیازهای جریانات سیاسی و نه نیاز مردم و متن جامعه و نیاز انقلاب اسلامی و پیشرفت ایران اسلامی باشد. لذا معتقدم نوع مواجهه با انتخابات‌ها باید تغییر کند و از حالت فعلی خارج شود.
هنوز نمی‌توان کاندیدای اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری را پیش‌بینی کرد
آیا اصولگرایان به کاندیداهای مشخصی برای انتخابات ریاست جمهوری رسیده اند؟
افراد مختلفی تلاش می‌کنند اما اینکه چه کسی نامزد نهایی شود را نمی توان پیش‌بینی کرد.
شانس پیروزی روحانی در انتخابات دست خودش است
چقدر شانس برای پیروزی آقای روحانی قائلید؟
شانس آقای روحانی دست خودش است اگر تاکید بر دنبال کردن مسیر فعلی داشته باشد مردم به او اقبالی در دوران بعد نخواهند داشت. اگر آقای روحانی تغییر رویه دهد و به جای توجه و اعتنا به دریافت ظرفیت‌های بیرونی به ظرفیت های داخلی برای حل مشکلات کشور توجه کند می‌تواند نظر مردم را جلب کند.
اگر آقای روحانی بتواند در چارچوب فرمایشات مقام معظم رهبری جنبه‌های مختلف اقتصاد مقاومتی را در داخل دنبال کند می‌تواند فرصت بالایی برای پیروزی مجدد داشته باشد اما اگر بخواهد همین مسیر نادرست فعلی را دنبال کند به نظرم اقبال مردم خیلی کم می‌شود چون وقتی در مقام رقابت اصل بر نقد کارشناسی و پاسخ درست طلبیدن باشد دیگر آن‌جا نمی توان شعار داد و دیگران را محکوم کرد بلکه باید با عدد و رقم و استدلال پاسخ داد. از این رو اگر آقای روحانی می خواهد در دوره بعد رئیس جمهور باشد باید کارنامه قابل قبولی در حوزه مسائل مختلف اقتصادی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی داخلی و خارجی ارائه دهد.
آقای روحانی بداند اگر کاندیدایی در مقابلش با نقد منصفانه و محترمانه برخورد کارشناسی داشته باشد مردم با قضاوت دقیق خود از ایشان عبور می‌کنند. لذا خیرخواهی برای کشور و ایشان آن است که به آقای روحانی بگوییم ادامه این مسیر تنها باعث اولین تجربه ریاست جمهوری یک دوره ای می‌شود و برای ریاست جمهوری در دوره دوم باید ایشان مسیر خود را تغییر دهد.
در مقطع فعلی کشور به کار و تلاش و نه ورود به رقابت انتخاباتی نیاز دارد
با توجه به سابقه کاندیداتوری شما در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ آیا قصدی برای کاندیداتوری در انتخابات ۹۶ دارید؟
پیامبر (ص) فرمودند اگر کسی خود را در جامعه مطرح کند و از آن فرد در جامعه بهتر باشد، به خدا، پیامبر و مردم خیانت کرده است از این منظر ممکن است در آینده کسی وارد عرصه انتخابات شود که قابلیت های بالایی در خدمت‌گزاری داشته باشد و همه موظف به کمک به آن فرد باشند، با این قاعده به نظرم تصمیم گرفتن برای این موضوع خیلی زود است، علاوه براین که اساساً در حال حاضر قبل از اینکه کشور به ورود در رقابت طولانی مدت انتخاباتی نیاز داشته باشد به خدمت، کار و تلاش محتاج است. یک سال زمان تا انتخابات باقی مانده است ولی از الان عده ای شروع به کار انتخاباتی کرده‌اند حال اینکه معلوم نیست چه کسی می خواهد مشکلات امروز کشور را حل کند.
باید از خدا بخواهیم که این لطف را به ما کند تا بفهمیم با هوا و هوس نمی‌شود به این صحنه آمد و به خدا و پیغمبر و مردم خیانت کرد. معتقدم بخشی از مشکلات کشور ما به دلیل عدم توجه به این اصول و مبانی دینی است که ناظر به رشد و تکامل و پیشرفت جامعه و حاکمیت شایستگان در مسئولیت هاست که متاسفانه نسبت به آن کمتر دقت می‌شود.
ریاست مجدد لاریجانی طبیعی بود
از آن جا که ترکیب هیات رییسه مجلس دهم مشخص شده است، ارزیابی شما از این ترکیب به خصوص ریاست آقای لاریجانی چیست؟
ریاست آقای لاریجانی طبیعی بود و پیش بینی ها هم حکایت از چنین چیزی داشت.
فکر می‌کنید دلیل حمایت اصولگرایان منتقد عملکرد لاریجانی از ریاست مجدد او در مجلس چیست؟
به خاطر ترجیحات بود. عملکرد هر کسی جنبه های مثبت و منفی دارد و کسی را نمی توان پیدا کرد که صد درصد عملکردش مورد قبول باشد؛ اعتراضات برخی از اصولگرایان ناظر به بخش منفی عملکرد آقای لاریجانی بود همین افراد در مقام مقایسه بین آقای لاریجانی و عارف مجددا به آقای لاریجانی رای دادند. البته در مجلس کسانی دیگری با قابلیت ریاست مجلس هم وجود داشتند که بنا به دقت در رقابت از نامزدی پرهیز کردند.
و به عنوان سوال آخر بعد از دوران نمایندگی به چه کاری مشغول هستید؟
افراد نوع کارشان را مبتنی بر ایده‌آل‌ها و آرمان‌های زندگی‌شان انتخاب می‌کنند، بنده هم به تبع ایده آل هایم بعد از دوران نمایندگی بخشی از اموراتم در کسوت کار رسمی‌ام به عنوان عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و متخصص پزشکی هسته‌ای در مجتمع بیمارستان امام خمینی(ره) خواهد گذشت و بخشی از اشتغالاتم هم معطوف به فعالیت‌های اجتماعی در رابطه با مسائل فرهنگی و یا سیاسی خواهد شد. بنده بعنوان یک پزشک، عرصه خدمت به بیماران را لطف بزرگ خدا می دانم و بخاطر دغدغه های انقلابی و اصلاحی نیز خداوند را شاکرم که از این نعمت هم برخوردارم. لذا در حقیقت نوع دسته‌بندی فعالیت‌های ما بعد از مجلس از سنخ کارهای علمی، آموزشی، تحقیقاتی و خدماتی و خدمت به مردم و بیماران عزیز از یک سو و از طرفی هم از جنس فعالیت‌های انقلابی در حوزه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی است.