به گزارش «نماینده» انتخابات اولین دورة مجلس شورای اسلامی ۲۴ اسفند ۱۳۵۸ برگزار و اولین جلسة مجلس، ۷ خرداد سال بعد تشکیل شد. نمایندگان مجلس، ۴ خرداد همین سال با امام خمینی(ره) بنیان‌گذار جمهوری اسلامی دیدار کردند. توصیه‌های امام(ره) به نمایندگان و تعابیر ایشان از مجلس در این دیدار بسیار قابل توجه و تأمل کردنی است.
امام(ره) در این دیدار از انحرافات مجلس که باعث انحرافات گسترده‌ای می‌شود سخن گفتند و در ادامه تأکید کردند جلوگیری نمایندگان از انحراف نیز اجر بزرگی در حد اجر انبیا را در پی دارد.
حضرت روح‌الله تأکید کردند: «اگر خداي نخواسته، انحرافي در مجلس پيدا بشود، چون منعكس مي‌شود به همه جا، ممكن است كه انحراف در سطح گسترده‌اي پيدا بشود و مسئوليت بزرگ باشد. چنانچه انحرافاتي را شما به واسطة اعمال و افعالتان از ملت سلب كنيد، اجر بسيار بزرگي را داريد، اجر انبيا را داريد.»
*دولت و مجلس همدیگر را تضعیف نکنند
امام مجلس را جای دسته‌بندی و نزاع ندانسته و افزودند: «از حالا بنا نگذاريد به اينكه يك جبهه‌بندي بكنيد، يك دسته اين طرف، يك دسته آن طرف و همان كارهايي كه در مجالس سابق مي‌كردند و همان دعواها و نزاع‌هايي كه به انحطاط مي‌كشيد خودشان و ملت را.»
بنیان‌گذار جمهوری اسلامی در ادامه، مرکز همة قدرت‌ها و قانون‌ها را مجلس خوانده و تأکید کردند: «مركز همة قانون‌ها و قدرت‌ها مجلس است. مجلس هدايت مي‌كند همه را و بايد بكند، اما بناي بر اين نباشد كه مجلس دولت را ضعيف كند و بناي بر اين هم نباشد كه دولت مجلس را ضعيف كند. تضعيف هر يك، تضعيف خودش هم هست. اگر رئيس دولت؛ رئيس‌جمهور تضعيف كند مجلس را، خودش قبل از مجلس سقوط مي‌كند و اگر مجلس تضعيف كند دولت و رئيس‌جمهور و آنهايي كه اجرا مي‌خواهند بكنند، اين خودشان هم تضعيف مي‌شوند و امروز صلاح نيست.»
*نمایندگان عصارة فضایل ملت
امام(ره) در بخش دیگری از دیدار با نمایندگان اظهار داشتند: «شما كه وكيل از جانب ملت هستيد و عصارة فضايل ملت هستيد، بايد در آنجا همان معنايي كه مأمور او شديد از طرف ملت، همان معاني باشد. ملت يك ملت اسلامي است و اسلام را مي‌خواهد و احكام اسلام را مي‌خواهد. شما وكيل نيستيد كه برويد آنجا بنشينيد و حساب‌هايي كه خودتان با هم داريد، صاف كنيد. اگر يك همچو كاري بشود، اين انحراف است و غصب است آن محل براي شما.» صحیفة امام(ره)، جلد ۱۲، صفحة ۳۴۳
*رئیس‌جمهوری که قصد کینه‌ورزی نداشت، ولی...!
دربارة «ابوالحسن بنی‌صدر» نخستین رئیس‌جمهور ایران سخن‌ها فراوان است. فردی که غرور باعث سقوط او شد. وی پیش از آغاز رسمی کار خود سخن‌های فراوانی در ضرورت ساختن کشور و رفع فقر و فساد بر زبان آورده و کینه‌ورزی و شعار دادن را مانع توسعه خوانده بود ولی با آغاز کار دقیقاً خلاف مشی و اظهارات سابق خود عمل کرد تا آنجا که در خرداد ۶۰ از فرماندهی کل قوا توسط امام(ره) برکنار و مجلس نیز وی را از مقام ریاست جمهوری عزل کرد.
بنی‌صدر روز نخست خرداد ۱۳۵۹ گفته بود: «وقتی ملت دیگر دست روی دست نگذاشت و وقت خود را صرف زد و خوردهای شعاری و کینه پروری نکرد و تصمیم گرفت امکانات موجود خود را برای ساختن ایران دیگری در خدمت نسل امروز و نسل‌های فردا قرار دهد، انقلاب فرهنگی انجام گرفته است.»
این سخنان را اگر با مشی بنی‌صدر در یک سالة خرداد ۵۹ تا خرداد ۶۰ مقایسه کنیم، به عمق تفاوت‌ها پی می‌بریم.
*اعدام سران گروهک فرقان
بامداد ۳ خرداد ۱۳۵۹، ۶ نفر از بنیان‌گذاران و کادر رهبری گروهک تروریستی «فرقان» که در طرح و پیشنهاد و تصویب ترور شخصیت‌هایی چون آیت‌الله «شهید مطهری»، شهید «مفتح» و حاج «مهدی عراقی» و فرزندش «حسام عراقی» و شهید «قره نی» و نیز طرح سرقت‌های مسلحانة متعدد از بانک‌ها نقش درجه یک را داشته‌اند، در دادگاه انقلاب محاکمه و به اعدام محکوم شدند.
محکومین در به انحراف بردن نوجوانان و جوانان و بدعت‌گذاری در دین با پوشش قرآن و نهج‌البلاغه نقش اساسی داشته‌اند. حکم صادره ساعت ۳ بامداد این روز دربارة «اکبر گودرزی، علی حاتمی، عباس اخگری، سعید ترآب، علیرضا شاه باباوی تبریزی و حسن آقیرلو» مورد اجرا گذاشته شد.