به گزارش «نماینده» دزفول در مقاطع زمانی مختلف نقش برجسته‌ای داشته است. حتی بررسی باستانی دزفول هم برمی‌گردد به شهر «جندی شاپور» که حداقل دوهزار سال از قدمت آن می‌گذرد و قدیمی‌ترین شهر دانشگاهی در جهان شناخته شده است. دزفول «دارالمومنین» و زادگاه شیخ انصاری، نابغه جهان تشیع است. بی‌شک دزفول شهر منحصر به فردی است که نقش بی‌بدیلی در دفاع مقدس و حتی در زمان انقلاب اسلامی ایفا کرده است. آمار ۲ هزار و ۶۰۰ شهید این شهر گویای نقش عظیم این ملت در دوران دفاع مقدس است.
اینها فتح بابی بود که «عباس پاپی‌زاده بالنگان» نماینده دوره نهم مجلس و منتخب مردم دزفول در مجلس دهم داشت تا از نقش دزفول در جنگ و حال و روز این سال‌های زادگاه و حوزه انتخابیه‌اش بگوید. وی در این رابطه می‌گوید: «علاوه بر نقش پررنگی که دزفول در پشتیبانی جنگ داشت، در آماده‌سازی رزمندگان و تأمین نیروی انسانی مورد نیاز برای دفاع از کشور نیز با ایجاد لشگر ولیعصر (سپاه ولیعصر خوزستان فعلی) پیشرو بود.»
«هیچ‌وقت شهر و روستاهای دزفول از جمعیت خالی نشد» این نکته‌ای بود که پاپی‌زاده به آن اشاره کرد و از این مهم به‌عنوان امری در جهت «تثبیت خط مقدم» نام می‌برد. وی در توضیح این مطلب می‌گوید: «بسیاری از اوقات دزفول آماج حملات موشکی قرار می‌گرفت، بیش از ۱۶۰ موشک دوربرد به دزفول اصابت کرد که این حجم از حمله در ۸ سال جنگ بی‌سابقه محسوب می‌شود. گاهاً دشمن بعثی اعلام می‌کرد که قرار است به چه شهرهایی حمله کند، اغلب اوقات دزفول به‌عنوان انتخاب اول دشمن اعلام می‌شد! هیچ وقت دزفول از لیست حمله کنار گذاشته نمی‌شد.»
با وجود حملات شدید دشمن به این منطقه، مردم هیچ‌گاه خسته یا ناامید نمی‌شدند و در همین راستا بلافاصله بعد از ویران شدن مناطق، دست به بازسازی می‌زدند. پاپی‌زاده در تأیید این موضوع می‌افزاید: «منازلی در دزفول داریم که در طول ۸ سال دفاع مقدس مورد موشک، خمپاره و ... قرار گرفته ولی مردم مجدداً آنها را مورد بازسازی قرار می‌دادند.» این اقدامات نشان از مقاومت مردم دزفول داشته و اینکه مردم به هیچ عنوان حاضر نبودند شهر خود را به دشمن بعثی واگذار کنند. این هم مربوط می‌شود به روحیه همه ملت ایران که دزفول هم بخشی از آن است.
«به همین مناسبت روز چهارم خرداد به نام روز «مقاومت و پایداری-روز دزفول» نام‌گذاری شد، چون نه موشک‌ها توان مقابله با مقاومت مردم دزفول را داشتند و نه مشکلات اقتصادی و معیشتی در دوران جنگ.» پاپی‌زاده با بیان این گفته خاطرنشان می‌کند: «مقاومت این شهر در برابر موشک باران موجب شده بود تا در کشور عراق، در میان نظامیان و رسانه‌ها، شهر دزفول به «بلد الصواریخ» یعنی شهر موشک‌ها شهرت داشت.»
جنگ تمام شد. قرار بر این شد که مناطق جنگ‌زده بازسازی شود. بازسازی دزفول و به‌طور کلی خوزستان به‌صورت نیمه تمام باقی ماندند و هیچ‌گاه تکمیل نشد. نماینده دزفول در این خصوص می‌گوید: «اقداماتی در جهت بازسازی صورت گرفت اما نه در حدی که حتی رضایت نسبی به‌وجود بیاورد. البته مردم خود خوزستان وارد عمل شدند و هر چه در توان داشتند برای زنده کردن شهرهای خود انجام دادند اما تخریب‌هایی که زیرساخت‌های دزفول را مورد هدف قرار داده بود هنوز وجود دارد.»
وی با اشاره به اینکه «هنوز در چهل سال گذشته نتوانسته‌ایم شبکه آبرسانی آب شرب مردم دزفول را بازسازی کنیم» می‌افزاید: «شبکه برق هنوز بازسازی نشده است. برخی از قسمت‌های شهر به دلیل اینکه مردم توان مالی نداشتند و از طرف دولت هم توان مالی به شهرداری‌ها تزریق نشده، هنوز هم به راحتی اثرات جنگ قابل مشاهده است.»
پاپی‌زاده معتقد است: «مردمی که در طی ۸ سال جنگ مقاومت کردند و خم به ابرو نیاوردند، آوارگی‌ها و سختی‌های معیشتی زمان جنگ و پس از آن را تحمل کردند، لیاقت‌شان بیشتر از این وضعیتی است که دچارش هستند. انتظار می‌رود به تمامی مناطق جنگ زده، به‌خصوص خوزستان توجه ویژه‌ای بشود. بسیاری از شهرهای کشور در مدت جنگ آسیبی ندیدند ضمن اینکه در طی این سال‌ها توسعه نیز یافته‌اند، اما دزفول علاوه بر اینکه توسعه‌ای پیدا نکرد، سرمایه‌گذاری جدیدی نداشت بلکه بسیاری از زیرساخت‌ها نیز در شهرستان از بین رفت.»
عضو کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس در توضیح حال و روز جاده‌های دزفول می‌گوید: «۶۰ درصد خاک شهرستان دزفول مطلقاً جاده ندارد. در بسیاری از روستاها اصلاً و ابداً آب، برق، تلفن، مدرسه و مرکز بهداشت وجود ندارد. این وضعیت واقعاً جای تأسف دارد. به اعتراف مسئولینی که منطقه را دیده‌اند «محروم‌ترین مناطق ایران در دزفول قابل مشاهده است».»