«علیرضا سلیمی» نماینده مردم محلات و دلیجان سابقه نمایندگی در دوره‌های هشتم و نهم مجلس را دارد و در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی نیز به تأیید مردم حوزه‌اش رسیده است. این تجربه بالا موجب شد تا هفته‌نامه «نماینده» گپ‌وگفتی مفصل با ایشان داشته باشد تا از ظرفیت‌ها و چالش‌های شهرستان‌های محلات و دلیجان ما را مطلع سازد...
* محلات و دلیجان جزو شهرهای گردشگرپذیر محسوب می‌شود. در مورد این ظرفیت منطقه توضیح دهید.
حوزه انتخابیه دلیجان و محلات ظرفیت‌های مختلفی در حوزه گردشگری دارد. در محدوده دلیجان شهر نراق یک منطقه نمونه گردشگری است، مناطق جاسب، غار نخجیر، منطقه راونج و ... از سایر مناطق گردشگری دلیجان به شمار می‌رود. در خصوص مناطق گردشگری شهرستان محلات می‌توان به آبگرم محلات، سرچشمه، مناطق باستانی نیم‌ور، خورهه (ستون‌هایی که از زمان سلوکیان باقی مانده)، بخش گل و گیاه هم سالانه گردشگران زیادی را جذب منطقه می‌کند.
* آیا در بخش صنعت هم فعالیت خاصی صورت می‌گیرد؟
بله، در بخش صنعت محلات و دلیجان ویژگی منحصربه‌فردی دارد و آن هم این است که صنعت در این منطقه ۱۰۰ درصد وابسته به بخش خصوصی بوده و صنعت ما سر سفره دولت ننشسته است. بیش از ۴۰۰ کارخانه در دلیجان و حدود ۳۰۰ کارخانه در محلات مشغول به فعالیت هستند. صنعت عایق‌های رطوبتی، فرش، قطعه‌سازی و سیمان در دلیجان درخشش خوبی داشته است، در محلات عمدتاً صنعت سنگ و فراوری آن فعال است. در بخش معدن این مناطق به شدت غنی است، معادن و کانی‌های مختلف چه در بخش سنگ‌های زینتی و چه در حوزه سنگ آهن شناسایی و در حال استخراج هستند. ۶۰ درصد تراورتن کشور در محلات تولید می‌شود.
* غیر از بخش صنعت چه حوزه‌هایی در منطقه فعال هستند؟
مناطق محلات و دلیجان در حوزه کشاورزی هم ویژگی‌های خوبی را دارند. چراگاه‌های غنی و زیبا در مناطق مختلف شهرستان وجود دارد. هزاران رأس دام در این مناطق تولید می‌شود. ۹۰ درصد صادرات ماهیان زینتی کشور از این مناطق انجام می‌شود.
* از چالش‌های شهرستان چه مواردی دارای اهمیت بیشتری هستند؟
مشکل اول؛ کمبود آب است، در این بخش با مشکل جدّی مواجه هستیم. هرچند اقدامات خوبی صورت گرفته، از سرشاخه‌های دز برای محلات و دلیجان تخصیص گرفته‌ایم و آب وصل شده است اما واقعیت این است که برخی روستاها یا حتی شهرستان‌ها در آینده نه چندان دور با مشکلات بزرگی چه در بخش کشاورزی و چه در حوزه آب شرب، مواجه خواهند بود.
مشکل دوم؛ حوزه بهداشت و درمان است. بیمارستان‌های ما به اعزام خانه تبدیل شده‌اند. انتظار ما این است که بیمارستان واقعی داشته باشیم یعنی در حال حاضر در شهرستان‌ها بیمارستان به معنای واقعی وجود ندارد تنها اقدامی که انجام می‌گیرد اعزام بیمار به شهرهای دیگر است.
مشکل سوم؛ اشتغال جوانان است. امروز با وجود ظرفیت‌های بالای منطقه با خیل عظیم بیکاران مواجه هستیم و روز به روز بر آمار بیکاری اضافه می‌شود. در این مورد اقدامی از سوی متولیان امر مشاهده نمی‌کنیم.
* در چه بخش‌هایی امکان به فعلیت رسیدن استعدادها در منطقه وجود دارد؟
هرچند در بخش معدن فعالیت‌های فراوانی صورت گرفته اما در بحث فرآوری نیازمند نگاه ویژه و تغییر نگاه مسئولین هستیم. در بخش صادرات به دلیل قوانین دست و پا گیر، بخش‌های عایق رطوبتی، بخش گل و گیاه، ماهیان زینتی و فرش با مشکل مواجه هستیم و نمی‌توانیم از ظرفیت‌ها و امکانات موجود استفاده کنیم، انتظار داریم دولت در این بخش تسهیل کند. بخش‌های تولیدی به دلیل سرمایه در گردش یکی پس از دیگری در حال تعطیلی است. هر چند نمایشگاه دائمی سنگ در منطقه دایر است اما ظرفیت ایجاد نمایشگاه‌های دائمی در حوزه گل و عایق‌های رطوبتی و فرش را هم داریم.
* منطقه ویژه محلات در چه مرحله‌ای قرار دارد؟
چندین سال است که به دنبال ایجاد منطقه ویژه اقتصادی در محلات هستیم. مجوزهای اولیه از طریق آقای ترکان صادر شده منتها در بحث پیگیری در سطح مسئولین استانی و کشوری متوقف شده است. با توجه به اینکه یکی از مؤلفه‌های اقتصاد مقاومتی توجه جدّی به تولید داخلی و صادرات است به نظر می‌رسد منطقه ویژه کمک خوبی در این موضوع به ما خواهد کرد. امیدواریم مجوزهای صادر شده، عملیاتی شوند.