به گزارش «نماینده»، مجلس پنجم ایدهآل امروز کارگزاران و جریان اصلاحات است. انتخاباتی که موجب زایش سیاسی حزب کارگزاران با حمایت هاشمی شد. حسین مرعشی عضو ارشد این حزب سیاسی در گفتوگو با یکی از رسانههای متبوع این حزب سخنانی در مورد میزان تبلیغات، هزینه و خرجهای مالی که کارگزاران خود را بهواسطه آن به جامعه سیاسی کشور معرفی کرد اشاره میکند که بالغ از ۵۰۰ میلیون تومان آنهم در سال ۱۳۷۴ است که با توجه به رقم تورم فعلی چیزی بالغبر بیش از ۱۱ میلیارد تومان میشود.
مرعشی درباره میزان تبلیغات این حزب سیاسی در ابتدای شروع به کارش و در زمان شهرداری غلامحسین کرباسچی در تهران بیان میکند: «ما یک روز قبل از انتشار بیانیه شمار ۱ کارگزاران، ۵۰۰ تابلوی چهاربعدی را در تهران اجاره کردیم و برای اولین بار بیلبوردهای کارگزاران با شعار عزت اسلامی و تداوم سازندگی رونمایی شد که این اقدام به عنوان اولین تبلیغات مدرن انتخاباتی ثبت شد.»
وی در این باره میافزاید: «درست است تشکیل کارگزاران و فعالیتهایش به عنوان موضع آقای هاشمی تلقی شد اما از لحاظ مالی معتقدم هزینه آنها بسیار بیشتر از ما بود و کارگزاران فقط سلیقه به خرج داد. ما در آن دوره انتخابات در سراسر کشور حدود ۵۰۰ میلیون تومان هزینه کردیم. تا قبل از شروع فعالیتهای تبلیغاتی ما به بعد ملیگرایی توجهی نمیشد و ما اولین گروهی بودیم که در اقلام خود از پرچم ایران استفاده کردیم.»
این اظهارات مرعشی در حالی است که در آن دوران، کمکهای شهردار اسبق تهران به سیاسیون همفکرش مسئله خاصی نبود بلکه کرباسچی به صورت علنی اقدام به کمکهای کلان به احزاب میکند و این کمکها تا جایی پیش میرود که هاشمی، کارگزارانیها و اصلاحطلبان بعد از محکوم شدن کرباسچی به مشارکت در اختلاص درصدد توجیه این کمکها برمیآیند.
هاشمی رفسنجانی در دفاع از کرباسچی میگوید: «اینقدر بحث از اختلاس و دزدی نکنید و روحیه مردم را خراب نکنید. وقتیکه ما یک سدی را میسازیم و مثلاً ده میلیارد خرج میکنیم، ممکن است از قبل آن، پانصد میلیون هم اختلاس شود، اما این سد برای کشور میماند و هیچکس نمیتواند از این سد اختلاس یا دزدی کند.»
یا جلایی پور در حمایت از کرباسچی و توجیه رشوه گرفتن وی مینویسد: «طبق ادعای دادگاه با وساطت کرباسچی مبلغ ۲۶۰ میلیون تومان توسط برجسازان، در برابر امتیازاتی که برجسازان از شهردار گرفتهاند، به ستاد انتخاباتی آقای خاتمی کمک مالی شده است. در واکنش به این اتهام به صراحت میتوان گفت که این کمک مالی رشوه نبوده، بلکه هزینهای برای بهبود توسعهنیافتگی سیاسی کشور بوده است.»
رفتار وحشیانه اصلاحطلبان با رقبا
حسین مرعشی درباره رفتار دولت اصلاحات با دیگر رقبایشان بیان داشت: «در دوره مجلس پنجم، زمانی که آقای (عبدالله) نوری (وزیر کشور دولت اصلاحات) مورد سؤال قرار میگرفت پاسخها توسط معاونان و کارشناسان ایشان تهیه میشد. مثلاً خاطرم هست آقای نوری درحالیکه آقای ناطق (رئیس مجلس پنجم) بالای سر ایشان نشسته بود، به جایگاه آمدند و گفتند: «شما فراموش کردهاید که در دوم خرداد مردم به هر چه نامردمی و نامردی بود، پاسخ دادند!؟» آقای ناطق نوری در انتخابات رقابتی شرکت کرده و شکستخورده بود و به رقیب خود هم تبریک گفته بود. پرسش ما این بود که باید اینچنین از فردی که نتیجه انتخاباتی دمکراتیک را پذیرفته تقدیر کرد یا به او حمله کرد؟»
مرعشی دراینباره میافزاید: «همان موقع همنظری اینچنینی داشتم. روزی آقای ناطق مرا خواست و گفت در مازندران اکثریت آرا متعلق به من بوده، سهچهارم نمایندگان هم متعلق به جناح ما هستند. من نمیگویم استاندار اصولگرا منصوب کنید فقط میگویم آقای داود کشاورزیان را منصوب نکنید. والا هر فرد دیگری اعم از دوم خردادی یا ... را منصوب کنید. آقای نوری قبول کرد اما دو هفته بعد همان فرد را منصوب کرد. بینید! آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است، با دوستان مروت با دشمنان مدارا! ما بعد از دوم خرداد نه با دوستان مروت کردیم و نه با دشمنان مدارا.
وی درباره رفتارهای نمایندگان اصلاحطلب در مجلس ششم با ترسیم فضای این مجلس بیان میدارد: «در مجلس ششم، بازهم غرور تشدید شده بود و برخی دوستان فکر میکردند آقای خاتمی باید همهچیز را با آنها هماهنگ کند. حتی گاهی پیش آمد که در مجلس علیه آقای خاتمی ائتلاف میشد، اما مجلس پنجم به تعادل نسبی رسیده بود.»
اینها گوشههایی از رفتارهای خلاف عرف اصلاحطلبان و کارگزاران در دهه هفتاد است، دورانی که اصلاحطلبان آرمانها و اصول اولیه انقلاب را زیر سؤال بردند و سنگ بنای فتنه ۸۸ را مهیا کردند.