به گزارش «نماینده»، تیتر روزنامه‌ها به این شرح است:
- مردم‌سالاری: صبر در اجرای برجام
- شرق (تمام صفحه) : اینک بدون تحریم
- آرمان: تحریم‌ها به تاریخ پیوست
- آفتاب یزد (تمام صفحه) : تحریم رفت
- اعتماد (تمام صفحه) : صبح بدون تحریم؛ لحظه تاریخی اعلام رأی اجرای برجام ساعت یک بامداد ۲۷ دی ۹۴ بود.
- قانون: خلاص شدیم
- فرهیختگان: سپیده دمید
- شهروند: تحریم خاک شد
- وقایع اتفاقیه: یک روز خوب برای دنیا
- ایران (تمام صفحه) : فروپاشی تحریم
- بامداد: جشن ارزانی و شکست دیوار تحریم
- رسالت: فعالان اقتصادی؛ منتظر معجزه اقتصادی نباشیم.
- وطن امروز: آغاز راستی‌آزمایی؛ با تمام شدن تعهدات ایران، دوران اجرای وعده‌های ۵+۱ شروع شد.
- جام‌جم: توپ راستی‌آزمایی در زمین غرب
یادآور می‌شود مشابه همین هیجان‌آفرینی رسانه‌ای از سوی نشریات شبه اصلاح‌طلب و حامی دولت پس از توافق ژنو، بیانیه لوزان و توافق ژنو هم صورت گرفته بود اما واقعیت‌های اقتصادی در بازارهای مختلف و در زندگی مردم چیزی غیر از آن هیجان بود به نحوی که امروز عمیق‌تر شدن رکود اقتصادی، کاهش درآمدهای کشور به نسبت ۲ سال قبل، افزایش ۶۰۰ تومانی نرخ دلار، از رونق افتادن بورس، کاهش اشتغال و افزایش بیکاری، دو برابر شدن نقدینگی با وجود اصرار دولت بر توقف پروژه‌های عمرانی و سیاست‌های انقباضی و... را همه به وضوح درک می‌کنند.
روزنامه زنجیره‌ای اعتماد که دیروز مجدداً در صف ذوق‌زده‌ها و هیجان‌سازها قرار گرفته، پریروز در صفحات داخلی هشدار داده بود: تزریق شادی پسابرجام به مثابه چاقویی دولبه است. باید در تحلیل پسا برجام واقع‌بین بود. بیش از هر چیز دولت باید کوشش کند به جای تزریق شادی به مردم، واقعیت موجود اقتصاد را نمایش دهد چه اینکه با تزریق شادی برای عملی شدن برنامه لغو تحریم‌ها، اگرچه امید گشایش و بهبود چشم‌اندازها اثرش را بر تصمیم‌های اقتصادی مردم خواهد گذاشت اما این شادی هم برای مردم و هم برای دولت به مثابه یک چاقوی دو لبه عمل می‌کند و نارضایتی ناگهانی حاصل از بی‌ثمر بودن شادی ممکن است گریبان خود دولت را بگیرد.
با این وصف باید پرسید عملکرد و نشریات زنجیره‌ای، گزارش واقعیات است یا هزینه از اعتماد عمومی برای سرخوردگی‌ها و ناامیدی‌ها و نارضایتی‌های بعدی که نتیجه آن در سبد دشمنان ملت ایران می‌ریزد!؟ از سوی دیگر باید دید آیا چند ماه - یا هفته- دیگر همین روزنامه‌ها زیر تبلیغات و اغواگری‌های خود نمی‌زنند؟