به گزارش «نماینده»، بحث و چند خط نوشتار ما اصلا اما در این مقال فنی نیست، بلکه می‌خواهیم توجه همه را جلب کنیم به انرژی درونی این پسر خندان که با خنده‌هایش از محبوب‌ترین های ایران سبقت گرفت و فرد خندان جدیدی در فوتبال ایران نام خواهد گرفت.

با لبخند از هر در بسته‌ای می‌توان عبور کرد، هر ناممکنی را می‌توان ممکن کرد. آن کودک که در فرودگاه به استقبال سردار آمده و در آغوش او جا خوش کرده را که دیده باشید، آرام جلو می‌آید تا برسید به خنده هایش در میان بازوان پدر و مادر و اقوامش در گنبد کاووس.

او همیشه می خندد، چه در پیست اسب دوانی باشد یا در مسکو و روستوف. کودک درونش زنده که هست هیچ، در حال استفاده از تک تک ثانیه هایش است، یک روز با فرشته کریمی عکس یادگاری می‌گیرد و در فضای مجازی او را مسی ایران معرفی می‌کند، روز بعد با طارمی.

نیرویی جادویی دارد این پسر ایران. وقتی او می خندد یک ایران با او می خندند آنهم وسط مردان فوتبالی که اکثرشان عبوس و عصبانی هستند. اما سردار با آن موهای خاص و علی بابایی خودش داستان فوتبال و محبوبیت را عوض کرده است.

سردار بخند که لبخندت به وسعت سرزمین شیران سرزمین پارس است. همین خنده‌ها تو را متمایز کزده است و جنست را صادق و خودت را محبوب کرده و امروز همه دنبال تو می‌گردند، همان خنده ها که دندان‌های سفیدت را نشان می‌دهد و حتی چشم هایت را هم انگار می‌خنداند. بخند که تو بزرگترین سلاح دنیا را با آن لبخندهای بی‌شیله و پیله و ساده‌ات داری.