به گزارش «نماینده»، گرچه قانون به صراحت فعالیت انتخاباتی مسئولان دولتی را نهی کرده و تعدادی از آنها تا دیروز منتقد دخالت دولتها در انتخابات بودند، اما اکنون ساختمان ها، مقامات و اوقات دولتی گهگاه در میدان تحزب گرفتار می شوند.
حضور علنی آقایان محمود واعظی (وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات)، مرتضی بانک (معاون کل سرپرست نهاد ریاست جمهوری)، اکبر ترکان(مشاور رئیس‌جمهور و دبیر شورای هماهنگی مناطق آزاد) و مسعود سلطانی فر(معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری) در نشست اعضای مرکزی حزب اعتدال و توسعه در ادامه‌ی حضور اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور در نشست حزب کارگزاران سازندگی، شهیندخت مولاوردی معاون رئیس‌جمهور ایران در امور زنان و خانواده در نشست حزب اتحاد ملت(مشارکت ۲) و نوبخت معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور در نشست حزب اعتدال و توسعه است.
محمدرضا ترکان، محمود واعظی، مسعود سلطانی فر و مرتضی بانک در نشست حزب اعتدال و توسعه (شهریور ۹۴)
شهین دخت مولاوردی معاون رییس جمهور در کنگره حزب تندرو اتحاد ملت(مرداد ۹۴)
محمدباقر نوبخت معاون رییس جمهور در کنار فاطمه هاشمی در همایش جوانان حزب اعتدال و توسعه(بهمن ۹۳)
دیدار اعضای حزب کارگزاران با معاون اول رییس جمهور در کاخ سعدآباد (فروردین ۹۳)
به این لیست باید اظهارات چندی پیش حسین مرعشی را اضافه کرد که گفته بود: "اخیراً آقای نوبخت از موضع سازمان برنامه به ستادهای آقای روحانی در استان‌ها، به‌عنوان اعضای شورای توسعه ابلاغ کرد". و همچنین خواندن پیام یکی از سران فتنه توسط مدیرکل تشکیلات وزارت کشور (ژاله فرامرزیان) در همایش اصلاح طلبان و سفرهای انتخاباتی دستیار رییس جمهور (علی یونسی) و تاکید وی مبنی بر اینکه «ستادهای انتخاباتی دکتر روحانی در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری نه تنها باید منسجم باشند بلکه از هم‌اکنون برای انتخابات بعدی مجلس فعالیت خود را آغاز کنند».
علی جنتی وزیر ارشاد در همایش جوانان حزب اعتدال و توسعه (بهمن ۹۳)
علی جنتی وزیر ارشاد و حسن قشقاوی معاون وزیر خارجه در همایش حزب مردم سالاری (تیر ۹۳)
علی جنتی وزیر ارشاد در همایش حزب مردم سالاری (تیر ۹۳)
این فعالیتها با توجه به نزدیکتر شدن به زمان انتخابات مجلس شورای اسلامی و فعالتر شدن احزاب و تلاش هر یک برای سهم-خواهی از قوه مقننه و همچنین تثبیت حضور خود در دور بعدی مجلس شورای اسلامی، از موضوعات نادری است که صرفاً در چارچوب تحلیل جامع از شرایط پیدایش، شکل‌گیری و ادامه حیات دولت یازدهم قابل بررسی است. در این رابطه نکاتی قابل ذکر است:
۱- اگرچه عضویت و حضور در تشکلهای سیاسی فی نفسه امر ناپسندی تلقی نمی شود و معمول است که دولتها مدیران خود را از میان افرادی که بعضاً گرایشهای حزبی و سیاسی دارند برمی‌گزینند، اما تداوم حضور مدیران در تشکلهای سیاسی از آن جهت که امکان بهره برداری از موقعیت حکومتی به نفع تشکل و جناح سیاسی را ایجاد می کند به دور از انصاف و عدل است. ضمن اینکه طبق قانون، دولت حق دخالت در انتخابات و دادن لیست انتخاباتی را ندارد. به موجب مواد ۱۹، ۶۰ و ۶۶ قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی، اعضاي هيأتهاي اجرائي و نظارت انتخابات حق تبليغ له يا عليه هيچيك از داوطلبان انتخاباتي را ندارند. ماده ۵۹ این قانون نیز می گوید: «انجام هرگونه فعاليت تبليغاتي از تاريخ اعلام رسمي اسامي نامزدها براي نامزدهاي نمايندگي مجلس از صدا و سيما و ميز خطابه نماز‌جمعه و يا هر وسيله ديگري كه جنبه رسمي و دولتي دارد و فعاليت كارمندان در ساعات اداري و همچنين استفاده از وسائل و ساير امكانات وزارتخانه‌ها و ادارات، شركت‌هاي دولتي و مؤسسات وابسته به دولت و شهرداري‌ها و شركت‌ها و سازمان‌هاي وابسته به آنها و نهادها و مؤسساتي كه از‌بودجه عمومي (به هر مقدار) استفاده مي‌كنند و همچنين در اختيار گذاشتن وسائل و امكانات مزبور ممنوع بوده و مرتكب مجرم شناخته مي‌شود».
۲- مشکل دوم در این رابطه «تلف شدن وقت ملّت» در زمینه ای غیر از خدمت به موکلینی است که به وکلای خود برای خدمت و تلاش رأی داده اند. حضور مسئولان حکومتی در نشستهای حزبی و جناحی بر خلاف مصالح ملت و منافع کشور است. مسئولان سوگند یاد می کنند که در تمام دوران مسئولیت خادم مردم باشد و در جهت خدمت به ولی نعمتان خود لحظه ای را تلف نکنند، بدون شک حضور در تشکلهای سیاسی و وقت‌گذاری برای آن محل اشکال است.
۳- مسئولان باید دقت کنند که جملگی سر سفره ملت نشسته اند، این سفره لوازم و اقتضائاتی دارد. نشستن سر سفره ملت، با حضور در باشگاه احزاب همخوانی ندارد. زیبنده مسئول نظام اسلامی نیست که پایش در باشگاه احزاب و دستش در سفره ملت باشد.
۴- به اعتراف چندباره و صریح مقامات قوه مجریه، دولت فعلی با مشکلات عدیده ای در حوزه های مختلف روبرو است تا جایی که رییس جمهور قسم می خورد که سالهای ۸۴ تا ۹۲ تکرار نخواهد شد! و معاون اول رییس جمهور مدعی است که بدترین فسادهای تاریخ ایران در دوره دولت گذشته بوده است. آیا بهتر نیست که دولتمردان محترم به جای شرکت در نشستهای احزاب و برنامه ریزی برای انتخابات مجلس، به نیازها و مشکلات بی شمار مردم همچون تورم و گرانی اقلام مختلف، بیکاری، رکود، بی مسئولیتی در حوزه محیط زیست، اعتراضات اصناف، کاهش سرعت رشد علمی، قاچاق، مسکن مهر و... بپردازند؟ آیا راه بهتر و سالم‌تر برای جلب نظر و رای مردم و در نهایت فتح بهارستان و پاستور، خدمت بی‌منت و صادقانه به ملت بزرگ ایران نیست و بهتر نیست که به جای دوپینگ سیاسی، وظایف سازمانی خود را انجام دهند؟
انتظار می رود که رییس جمهور محترم ضمن برخورد با فعالیت های انتخاباتی اعضای کابینه، قاطعانه با حزب بازی های سران دولت برخورد کند.